het is al bijna twee jaar geleden aar ik mis haar iedere dag meer ik weet niet wat ik moet ik mis haar zo.
een paar foto's is het enige wat ik van haar heb.het was eenramp toen i het te horen kreeg.
mijn verhaal:
de eerste keer dat ik ging paardrijden moest ik op haar ze was groot en eng maar super mooi.
het ging super en we hadden een klik.
ik mocht iedere week op haar (ik was blij want ik hou er niet van om iedere week een andere pony te krijgen).
na een half jaar ging je slechter lopen en eten,je werd uit de les gehaalt.
die week erna moest ik op een andere pony ik dacht: oke na de les even gaan kijk.
tot iemant zei: ze laten isabelle inslapen!
ik riep: dat is niet waar zeg dat het een grapje is!
en weer ze laten har inslapen
ik dacht: nee niet waar ik zo veel van hou?!?
en nog een keer : ze laten haar inslapen.
ik staarde en op eens zakte ik naar de grond en ik wou niets liever dan naar haar.
wat stond ze er slecht bij ze kon bijna niet eten het bleek dat ze een tumor in haar keel heeft.
ik huilde, ook tijdens het rijden.
op woensdagmoest ik een inhaal les doen ik dach: ze is er al niet meer...
tot iemant zie : heb je het al gehoort, ze laten Isabelle inslapen.
ik zie: ja maardie is toch al ingeslapen?
zij weer: nee vrijdag pas ik meteen naar haar toe en ze stond er veel slechter bij.
ik kon het niet meer aanzien hoe erg ze moest lijden.
maar toen moest ik echt afscheid gaan nemen.
nog een laatste aai en een knuffel denkend: dat lieve vriendin hou je taai.....
een filmpje van haar: http://nl.youtube.com/watch?v=p_qCKolK9 ... re=channel
sorry dat ik het hier neer zet maar ik moet het na 2 jaar gewoon even van me af schrijfen.
Laatst bijgewerkt door Jacquelinee_ op 17-12-08 19:51, in het totaal 1 keer bewerkt