Stamper schreef:Wauw, wat een mooi verhaal heb jij geschreven. Heel veel sterkte met het verlies.
Mag ik vragen - en je hoeft er absoluut geen antwoord op te geven - of er een speciale reden is dat je het wilt uitstrooien op de noordzee met andere dieren, en niet zelf wilt houden?

Natuurlijk mag je dat vragen, vind het geen probleem om dit openbaar te vertellen. Ik kon ervoor kiezen, groepscrematie of individueel cremeren. Scheelde 100 euro, dus ga er niet moeilijk om doen. Individueel zou ze dus alleen gecremeerd worden en krijg ik de as opgestuurd. In groepscrematie zou het gebeuren met nog enkele kleine huisdieren en samen uitgestrooid worden over de Noordzee. Dit gebeurt 1x in de 2 maanden. Dan huren zij een boot en strooien als een soort ritueel het as uit van de dieren. Na het uitstrooien volgt er een bloemenzee en varen zij een keer om de plek heen met een luidende bel. Ik krijg zelfs een mail wanneer dit gebeurt en op welke coordinaten zij uitgestrooid worden.
Ik heb hiervoor gekozen omdat ik het een erg mooi gebaar vond dat zij met andere geliefde huisdiertjes uitgestrooid word. Dan is ze ook 'niet alleen', naar mijn idee. Vond ik ook met de crematie, mooi gebaar om met meerdere huisdiertjes te gaan, dan alleen. Ik heb altijd met haar naar het strand gewillen maar is er nooit van gekomen, dus een mooie laatste bestemming. Onze droombestemming.
Ook heb ik van haar veel stukken staart en manen en vind as toch misschien een beetje te ver gaan, of naja raar om thuis te hebben.

Als je vervolgens zelf het as moet uitstrooien is het misschien een minder mooi idee om dit aan de rand van het strand te doen. Waarbij de helft op het strand ligt en de andere helft in zee

, om het maar even zo te zeggen.
Vandaar mijn keuze! Ik ben in ieder geval blij dat ik kon kiezen voor een crematie, daar ging het mij meer om dan met de Rendac meegeven. Geen fijn idee, aangezien ik half weet hoe dat gebeurt... Ook al is haar ziel weg en haar lichaam levenloos. Vind het respectloos om zo met een lichaam om te gaan waar je altijd als eerste naar keek als je je paardje zag. Zij verdiende iets speciaals.
