Heel veel sterkte, tis wel hier vlakbij! Tis heel moeilijk om over leven of dood te beslissen! Jij hebt het beste gedaan voor je paard.. Heeel veel sterkte!
dat snap ik ook wel meis, en het was vast niet als grapje bedoeld, ik zeg ook vaak tegen mensen dat als ze even moeten knuffelen met een knol nadat die van hun net is overleden dat ze altijd even kunnen komen uithuilen bij mn paardje. ga je lekker in de stal zitten met de knol erbij, poetsen, knuffelen, huilen en praten met het paard, immers geen enkel ander dier voelt het in mijn ogen beter aan.
en je hoeft je echt niet tegenover mij te verontschuldigen hoor!!
nogmaals heel veel sterkte met je verlies, en denk aan alle mooie dingen die je met jouw diamond hebt meegemaakt!!
@ Guardian... Ik heb ook nog een ander paard, en daar heb ik ook heeel veel troost van! maar t neemt het verdriet van diamond niet weg, ik ben echt gek op ze alletwee, maar het verlies van diamond blijft zo groot!
en dat zal ook nog wel even zo blijven, maar dat hoort. gewoon lekker troost halen bij je andere paardje, die begrijpt je verdriet vast wel en zal ook zonder vooroordelen naar je luisteren. ik vind ook altijd heel veel troost bij paardjes...
jaa dat ga ik ook zeker doen, maar gewoon als ik morgen naar stal ga, ik weet zeker dat alles anders is, ik durf gewoon niet meer langs diamond der wei, omdat ik bang ben voor die plek waar ze in de sloot lag, ben bang om me kast open te doen en dan weer der spullen te zien liggen, en ik weet dat ik er echt doorheen moet, maar als ik er nu aan denk, schiet ik weer helemaal vol
het verlies van een dier waar je zo ontzettend van houd doet gewoon pijn, en helemaal als het in nare omstandigheden gebeurd zoals bij jou. gun jezelf de tijd om te rouwen en doe er zolang over als nodig is, maar zorg dat je er niet op blijft hangen.
neee ik probeer ook echt wel verder te gaan, gewoon de normale dingen te doen die ik normaal ook altijd deed, maar iedere keer als ik maar de naam ''Diamond"'hoor vallen of ik zie weer een foto van der, schieten de tranen weer in mn ogen
Wat een vreselijk verhaal, de tranen staan in mijn ogen, ik vind het echt heel erg voor je. Het moet ontzettend moeilijk zijn om je paard zo te zien gaan, en dat binnen zo'n korte tijd. Toen Valley is heengegaan, 3 weken geleden heb ik ook de ogen uit mijn hoofd gehuild, en nog doet het veel pijn, maar ik kan nu wel denken aan hem in betere tijden. In jou geval is het extra moeilijk omdat die laatste pijnlijke beelden op je netvlies gegrift staan, toch zal er een dag komen dat je ook met een glimlach aan hem terug kan denken, maar eerst is verwerken en rouwen op de manier die bij jou hoort/past heel belangrijk. Ik leef echt met je mee en wens je ontzettend veel sterkte met dit grote verlies. Rust zacht lieve Diamond...
ik had hetzelfde toen mijn oma (ja oke het is niet een paard maar toch) net overleden was, ik was een wrak en alles wat me ook maar een klein beetje aan haar deed denken zorgen ervoor dat de tranen weer kwamen. het heeft ook een tijdje geduurd voordat dat over was, en het is bij jou nog een hele verse wond, dus gun jezelf de tijd en huil zo lang als je moet huilen, laat het er uit dat lucht op.
Die steun zal je ook hard nodig hebben, probeer een manier voor jezelf te vinden om het een plekje te geven en neem daar ook de tijd voor. Zal voor een ieder persoonlijk zijn, ik zelf heb een mooie foto van Valley neergezet met een doosje daarnaast met een stukje van zijn staart daarin en s'avonds doe ik ook een kaarsje aan, mij geeft dat een stukje rust, het is mijn manier van verwerken, ik hoop ook van harte dat jij ook jou manier kan vinden.
ik hoop ook dat ik het snel een plek kan geven, ik praat er al heel veel over en merk dat het oplucht, maar het komt vanzelf wel hoop ik! het is vanmiddag pas gebeurd dus allemaal nog zo vers
ik heb geprobeerd te slapen, maar het enige wat ik voor me zie, is het laatste beeld, dat ze daar lag
Dat is heel begrijpelijk, zeker zo'n heftig beeld zal je niet snel kwijtraken, neem de tijd en probeer er veel over te praten als je daar behoefte aan hebt, je zal merken dat er opeens een dag komt dat je er niet heel de dag aan denkt, en zo slijt het stukje bij beetje, alhoewel de ene dag weer beter gaat dan de andere dag, maar de tijd zal ook veel doen en dan kan je Diamond echt een plekje in je hart geven...
Ik schrok heel erg toen ik je topic voorbij zag komen. Dit wens je niemand toe. Had je een leuk paardje gevonden waar je bijna alles mee kon doen gebeurd er zo iets vreselijks.
Ik hoop dat je het snel een plekje kan geven. Zo'n verlies is niet zo maar iets... Ik wens je heel veel sterkte toe de komende tijd.
liefie, heel veel sterkte he, t was een super paard, en tot t laatste moment heb je altijd erg goed voor dr gezorgd. t is vreselijk dat er zo iets moest gebeuren, t was een lief paard, heel veel sterkte meid, xxxx cil
ik weet ook wel dat het slijt en dat het steeds minder word, maar vergeten doe je het nooit, vooral zon rotbeeld niet... k heb nu alweer momenten dat ik der kan herrineren zoals ze was en dat ik niet steeds dat vreselijke beeld zie