Ik had het al gezegd... wat een dappere en liefdevolle beslissing hebben jullie gemaakt maar oh wat zal het pijn doen dat jouw meisje er niet meer is Zo jong en zoveel pijn, dat is geen leven. Je hebt de juiste keus gemaakt... rust zacht Mish
Vandaag kwam ik op stal, en keek ik de paddock in. Even dacht ik te zien dat Mish daar gewoon lag. Gewoon, een split second. Bij nadere inspectie was het uiteraard gewoon haar paddockmaatje, ook een vosse arabier... Maar au.
En vandaag kwam er een superlief kaartje in de bus van de DAWRA, de vereniging voor westernarabieren. Hoppa daar kwamen de tranen weer. Dankjulliewel, raakte me echt.
Het is nog steeds ontzettend onwerkelijk. Al die laatste dingen, en dingen die je tegenkomt of denkt, die niet meer kloppen of kunnen. We wilden bakjes supplementen klaarzetten. Voor Mish. Oja, toch niet... We wilden nog even "de paardjes" een laatste knuffel geven. Oja, het is er nog maar eentje...
Ze laat echt een gat achter. Iedereen op stal was ontdaan, dat zegt ook wel wat. Er stonden allerlei mensen mee te huilen omdat iedereen gek was op Mish. Een van de liefste paarden van stal.
Vandaag gaan we lekker samen een nachtje naar Zeeland. Het is even nodig, even uitwaaien. Onze andere pony doet het gelukkig ook zonder Mish erg goed (staat gewoon nog met andere paarden samen). Dus nu kunnen we met een "gerust" hart er even tussenuit.
Maar wat een groot verlies en groot gat is er
We zijn altijd met z'n drietjes geweest, Eline heeft haar een maand voor we een relatie kregen gekocht. Nu bijna 6 jaar geleden. Zelf helemaal opgeleid van veulen af aan. Ze had nog minstens 20 jaar bij ons moeten zijn
Toen ze net in de opfok stond bij ons in de buurt, nog mee leren lopen aan het touw.
Afgelopen najaar, met z'n viertjes met onze Skye erbij
Najaar 2017, eerste keer met z'n viertjes op buitenrit toen we Skye net hadden en die net onder het zadel was.
En 2 jaar geleden, met de afscheidsshoot van mijn haflingertje die helaas ook ingeslapen is
Het verdriet zal vast wel een beetje een plekje gaan krijgen en dat we weer met een lach alle prachtige herinneringen kunnen bekijken. Maar dat heeft echt z'n tijd duidelijk nodig.
IlonavL
Berichten: 1206
Geregistreerd: 21-02-07
Geplaatst: 30-04-19 22:16
Och meiden Het besef dat ze er nu echt niet meer is, wat een gemis zal dat zijn...
Nee wat erg! weet nog zo goed dat je haar kocht! Hele dappere beslissing, sterkte!
Anoniem
Geplaatst: 02-05-19 10:39
Alweer een week geleden... Vrijdag en zaterdag leek het alsof alles eeuwig duurde, maar uiteindelijk is de week nog best snel gegaan.
We hebben ook zo verschrikkelijk veel lieve steun gehad van mensen. Hier op Bokt, op Facebook, in real life... Van zowel onbekenden als vrienden als lieve stalgenoten. Wat is het fijn om zoveel lieve mensen om je heen te hebben, dat doet echt goed!!
Na even een aantal dagen "stalpauze" te hebben gehad nu weer onderweg naar stal voor onze andere pony en onze verzorgarabiertjes. Afgelopen dagen wel kunnen opladen, dus nu kunnen we eindelijk weer naar stal zonder lood in onze schoenen
IlonavL schreef:
Och meiden Het besef dat ze er nu echt niet meer is, wat een gemis zal dat zijn...
Ja het is zeker een gemis... Het acute verdriet begint gelukkig wat te zakken, dat is wel fijn. Dat we ook weer met een lach aan haar kunnen denken
Adhira
Berichten: 580
Geregistreerd: 27-11-05
Geplaatst: 04-05-19 13:45
Wat een moeilijke beslissing maar nu is zij ergens waar ze geen pijn meer heeft. Heel veel sterkte.
Sieltjuh
Berichten: 11644
Geregistreerd: 30-05-02
Woonplaats: Oost-Souburg
Geplaatst: 04-05-19 19:53
Och wat een verdrietig nieuws Heel veel sterkte beide!
Zelf had ik het ook bij Fu wel snel dat ik er vrede mee had, tuurlijk wel het gemis, ook was het heel lastig dat Zosja enorm van slag was. Maar de beslissing voelde goed, omdat je ze een hoop ellende hebt kunnen besparen. Dikke knuf!