Brrr. Kippenvel. Wat verschrikkelijk prachtig geschreven, recht vanuit je hart. Lieve, mooie, stoere Umoyax, wat was je prachtig en dat zal je altijd blijven. Gek toch, ik ken je absoluut niet, maar toch zou ik je een vreselijk dikke knuffel willen geven en je verzekeren dat je alles hebt gedaan wat je kon doen. Hij is je eeuwig dankbaar. Heel veel sterkte en moed. Ook voor Nashwa.
Wauw, wat kan jij met veel liefde over je paardje vertellen! Ik heb je verhaal -vooral het laatste stuk- met tranen in mijn ogen gelezen, wat een ongelooflijk dapper paard was het! En wat dapper van jou dat je die beslissing hebt gemaakt om 'm te laten gaan!
Enorm veel sterkte!
Harpoon
Berichten: 760
Geregistreerd: 11-08-14
Geplaatst: 12-08-14 08:17
Jeetje.. Ik krijg gewoon tranen in mijn ogen ervan.. Heel veel sterkte met het verlies! Wat een ontzettend knap paard was het!
Givernydw
Berichten: 146
Geregistreerd: 29-08-11
Geplaatst: 14-08-14 18:30
Sterkte! Wat een mooi beestje!
Joscaa
Berichten: 14493
Geregistreerd: 16-05-05
Geplaatst: 14-08-14 18:40
Toen ik de titel las, dacht ik bij mezelf eigenlijk al dat het van jou was, weet niet waarom. Het is zo'n verhaal en jullie hebben elkaar echt alles gegeven, je hebt de eerlijkste beslissing gemaakt en je zal hem altijd blijven missen. Amy, sterkte
eva0106
Berichten: 659
Geregistreerd: 09-12-11
Geplaatst: 17-08-14 20:31
Kippenvel.. ontzettend veel sterkte.. geen woorden hiervoor..
pien_2010
Berichten: 48458
Geregistreerd: 08-12-10
Woonplaats: Limousin
Geplaatst: 17-08-14 20:48
Mooi bijzonder paardje, wat treurig dat dit zo jong is afgelopen. Ben benieuwd of je er achter kunt komen hoe dit nu zo gekomen is. Mooi beschreven jullie band en sterkte.
Bedankt voor jullie lieve reacties! Het blijft nog steeds maar raar. Mijn band met Nashwa wordt steeds hechter maar ik mis hem zo... De kleine dingetjes, de dagelijkse dingetjes. Rug van mn hand altijd tegen zijn neus als afscheid, de zoen op zn neus. De kleine ritueeltjes die met Nas weer anders zijn, die zij niet begrijpt en die ik zo mis... Even mn handen op de zijkant van zijn fluweelzachte neusje. Het stapje om waar ik alleen maar woordelijk om hoefde te vragen. Het ultieme kriebelplekje vlak voor zijn schoft, waarbij hij zo ging tegenhangen dat ie soms zowat omviel. Zn bovenlip kriebelen en optillen om tandjes te kijken. Dat blije ''heee baas daar ben je ''-hoofd.
Hij wilde graag dressuurpaard worden, had ie me ingefluisterd. Zat van de week die docu over Totilas te kijken en ineens de tranen. Ik geloofde zo in hem voor de sport. Ineens het besef dat ik nog 0 dressuurambitie over heb, want zonder hem is het zo leeg... Na het eerste bericht over de uitslag had ik me al neergelegd bij het feit dat ik hem nooit zou gaan rijden. Maar om zo'n prachtige kür te zien en je te realiseren dat alle ambitie verdwenen is op de dag dat ik hem verloor...
He was meant to be great. Dat hij nooit de kans heeft gekregen dat aan de rest van de wereld te tonen doet niets af aan wat hij voor mij heeft gedaan. En iedere dag opnieuw realiseer ik me wat hij mij heeft gegeven - en wat ik nu moet missen.
Het zijn momentjes. Maar wat doen die momentjes zeer...
Kippenvel.. Wat een ontzettend sneu verhaal, jullie zijn écht een team! Heel erg veel sterkte
rooswita
Berichten: 1223
Geregistreerd: 19-02-09
Geplaatst: 18-08-14 21:18
heel erg veel sterkte met het verlies van je prachtige jonge hengst
boevie
Berichten: 17
Geregistreerd: 01-09-05
Geplaatst: 25-08-14 15:27
Wat een sprekend paard, wat een uitstraling, wat een karakter. Prachtig! Wat moeilijk om zo'n bijzonder paard zo kort bij je te mogen hebben. Wat een gemis en tegelijk wat een geluk dat zo'n band met zo'n bijzonder dier hebt mogen hebben
Weer zit ik te janken. Ik heb je de hele tijd gevolgd, je prachtige laatste fotoshoot gezien. Wat een paard, zonder hem te kennen staat hij ook op mijn netvlies gebrand. Je moet je een bevoorrecht mens voelen hem ooit gekend te hebben. Zo puur en krachtig..
Bedankt! Boevie wat prachtig verwoord en zo treffend. Het was veel te kort maar iedere minuut zo waard.. Afgelopen zaterdag was het NK. Zo moeilijk. De avond tevoren zo vreselijk gehuild ineens, hij had daar ook moeten zijn! In de ochtend draaiden ze het nummer waar hij in Deurne op heeft gelopen. Had het eerst niet eens door tot ik koud werd van binnen en de tranen weer kwamen. Het was zo'n confronterende dag... het blijft moeilijk.
Wauw wat een super mooi verhaal! Heb er zelf tranen van in mijn ogen Ook geweldig dat jullie zo'n band hebben gehad, je ziet het van de foto's afstralen Heel veel sterkte!