Bokt.nl

**Geplaatst**: 08-12-13 03:35

Re: Vanmiddag totaal onverwacht paard verloren.

Geplaatst: 08-12-13 03:35

Ik heb het zelfde meegemaakt met mijn pony van 28. Had echt nooit wat, was echt een harde en ineens werd ze op 3 benen gevonden buiten haar stal. Was niet gelijk duidelijk dat ze haar been had gebroken omdat ze nog niet eens zoveel pijn liet zien. Ze moest daardoor nog op de trailer naar de kliniek voor een foto, wat een helse rit was dat. Ik wist gewoon al dat het niet goed zat maar je vertrouwd dan toch op de dierenarts. Ik kan me daar nog zo schuldig over voelen, 1.5 dag met zoveel pijn gestaan..

Heel veel sterkte de komende tijd!

**Geplaatst**: 08-12-13 09:21

Geplaatst: 08-12-13 09:21

Heel veel sterkte!

**Geplaatst**: 08-12-13 09:44

Geplaatst: 08-12-13 09:44

Sterkte, een gebroken been is vaak het einde :(:)

verbrijzeld al helemaal. Niet leuk, maar wel beter zo.

ik snap de 3-4 uur wachten alleen niet helemaal.
waarom dit de keuze zou zijn van de DA.
Hij heeft advies inslapen gegeven en je moeder wilde dat jij erbij was? Dat er daarom gewacht is? Klopt dat?

als dat het geval is, dan zou ik hem niet bellen. Klinkt misschien heel hard en kort, maar dan heeft hij alleen gedaan waar jullie om gevraagd hebben.

ik heb jarenlang samen met mijn 2 zussen een paard gehad. Onze afspraak was direct inslapen als er iets heel heftigs was (gebroken been etc). Niet wachten tot we allemaal erbij konden zijn om afscheid te nemen ivm onnodig rekken/pijn.
Wel elkaar direct op de hoogte brengen, maar dat deden we direct nadat we de da gebeld hadden. Als iemand dus vlak bij was dan was dat ivm voorrijd tijd van de da vaak nog voor de DA er was

**Geplaatst**: 08-12-13 10:04

Geplaatst: 08-12-13 10:04

Heel erg veel sterkte....wat erg zomaar....

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-12-13 12:02

Re: Vanmiddag totaal onverwacht paard verloren.

Geplaatst door de TopicStarter : 08-12-13 12:02

Ze stond op drie benen. En het vlees over de wond was opengereten. Een diepe wonde tot op het bot van zeker 10 cm lengte. Echt een rafelige wonde, met uitpuilende stukken vlees.

Ik heb lang genoeg in de paardenwereld gewerkt om te weten hoeveel eigenaren er zijn die geen frank teveel willen betalen in zo'n situatie, dus ik snap dat die dierenarts er niet automatisch van uitging.
Hij wist dat ze maar zo'n kleine kans meer had om te genezen, dat het beter was om er niet aan te beginnen. Had hij er rekening mee gehouden dat we haar nog zouden laten opereren, had hij haar meteen gespalkt en verbonden om haar nog zoveel mogelijk kans te geven, en de schade en infectie te 'beperken'.

Ik ben ook langer weggeweest dan normaal het geval was geweest (stom toeval!), misschien dat dat ook meegespeeld heeft in zijn beslissing.

Toch wil ik er graag eens met hem over praten.

Charlotte: jij ook veel sterkte! Zo'n schuldgevoel is vreselijk, en anderhalve dag pijn, daar kun je nog mee leven als ze achteraf nog een mooie tijd hebben. Maar niet als het het laatste is wat ze meegemaakt hebben.

Wij hebben als gezin (mijn ouders zorgden de laatste jaren ook veel voor haar, en zijn er beiden even kapot van) nog nooit een dier op zo'n manier verloren. Geen van onze dieren was 'oud' genoeg, geen heeft ooit een uitzonderlijke leeftijd bereikt (niet dat ze dan wel oud genoeg geweest zouden zijn), maar we hebben nog nooit een dier verloren op wat eigenlijk nog maar net op pensioengerechtigde leeftijd is.
We hebben ook nog nooit een dier op deze manier verloren, het was altijd na ziekte of duidelijk oud zijn.
Samengevat: geen van ons heeft ooit met een scenario als dit rekening gehouden. We hebben nog nooit gepraat over wat we dan het liefste zouden hebben dat de ander doet.
Geen van ons dacht dat een gebroken been iets was dat onze paarden ooit zou overkomen. We wisten ook niet dat het relatief vaak voorkomt.
Aan koliek was ze niet gevoelig, heeft het in haar leven maar één keer gehad, en toen kon duidelijk een oorzaak aangewezen worden. Dus daar hielden we ook geen rekening mee.

Ik denk dat Rinny mij nog had willen zien, tenslotte ben ik het grootste gedeelte van haar leven haar enige verzorger geweest.
Ik ben ook blij dat ik haar nog enigszins kon geruststellen toen ze eenmaal op de grond lag. Je zag de paniek in haar ogen, en ze probeerde nog om recht te staan. Ik voelde dat ze naar me keek, ik merkte dat ik op dat ene moment de enige was die haar kon geruststellen. Mijn moeder panikeerde teveel, de dierenarts had simpelweg geen band met haar, was haar volkomen onbekend. Je hoort wel eens dat dieren lang vechten tegen de narcose, dat heeft ze maar even gedaan. Ik denk dat ik daarbij geholpen heb.
Maar ik had echt niet gewild dat ze daarom nog zoveel pijn moest hebben.

Ik heb het de dierenarts heel kort gevraagd waarom ze geen pijnstilling had gehad, ik zag dat hij daarvan schrok. Hij had die vraag duidelijk niet verwacht. Hij wist niet goed wat gezegd, maar reageerde niet zoals sommige dierenartsen die ik gekend heb. Geen schouderophalen, geen gezicht alsof ik me aanstelde, maar echte schrik.
Daarom hoop ik dat hij hiervan iets kan leren, dat andere paarden (mits hun eigenaren het hart op de juiste plek hebben) dit bespaard kan worden. Dan is het misschien niet zo zinloos geweest.

En misschien kan hij me vertellen dat spalken net meer pijn opgeleverd zou hebben, vanwege de versplintering. Ik heb geen idee of dat al dan niet zo kan zijn, maar mocht het zo zijn, zou het me meer vrede geven.

**Geplaatst**: 11-12-13 19:43

Re: Vanmiddag totaal onverwacht paard verloren.

Geplaatst: 11-12-13 19:43

Hoe is het nu? Heb je de dierenarts nog gesproken?

**Geplaatst**: 11-12-13 20:13

Geplaatst: 11-12-13 20:13

wow, heel veel sterkte hiermee,
heb je de dierenarts nog gesproken uiteindelijk ?

**Geplaatst**: 11-12-13 20:19

Re: Vanmiddag totaal onverwacht paard verloren.

Geplaatst: 11-12-13 20:19

heel veel sterkte Y;(

**Geplaatst**: 11-12-13 20:26

Re: Vanmiddag totaal onverwacht paard verloren.

Geplaatst: 11-12-13 20:26

Heel veel sterkte! Vreselijk als je paardje zoiets moet overkomen..

**Geplaatst**: 11-12-13 20:28

Geplaatst: 11-12-13 20:28

meid, heel veel sterkte

Ik ken je niet, maar ik ben mijn paard in september op exact dezelfde manier verloren..
ook nog maar 15 jaar.
M'n PB staat altijd open voor je.
Koester je mooie momenten < 3 ..

Liefs

**Geplaatst**: 14-01-14 17:39

Geplaatst: 14-01-14 17:39

Hee, ik heb (bijna) hetzelfde ervaart.. ik had een paard, alleen dan nog niet zo lang.. en iemands paard mepte zijn voorbeen stuk.. ik moest hem laten gaan.. mijn maatje was dus zonder afscheid van me afgenomen.. Ik wens je dus heel veel sterkte.. en ik hoop dat je weer een nieuw lief paard vind..