We missen hem heel erg, maar het begint wel te wennen, dat hij er niet meer is.
Wij fokken niet meer, dus de merrie zal niet opnieuw gedekt worden.
Ze zal nu alleen nog gereden worden, gelukkig vind ze dat erg leuk, buitenritten, wat dressuur..
Maar we zullen onze kleine nooit vergeten!
Het is zo stom, je doet er alles aan, wat het ook kost, zo jong nog, zo oneerlijk!
Dan sta je daar in die *** kliniek, met je zieltje onder je arm..
Even mee naar kantoor, papieren ingevuld..
Naar huis, zonder enige hoop, wetende dat het afgelopen is voor hem..
Hij staat daar maar, helemaal alleen, zo beroerd...
Hij is niet de enige die we daar achter hebben moeten laten, in de loop der jaren, 2 koliek gevallen, allebei geopereerd, zonder goede afloop.. Dat is ook knap beroerd... Naast de kosten die je maakt, om te laten opereren, is het knap poedersuiker om zonder paard, met een lege trailer weer huiswaarts te moeten keren..
Ze vroegen me al, of ik niet een keer met wat leuks kon komen, ipv alleen maar slecht nieuws.....
Maar vaak ga je natuurlijk niet voor niets naar de kliniek...
Ik hoop dat het de laatste keer is, dat ik terug kom zonder paard, het word nu wel een beetje veel..
pfff.... heerlijk om zo op bokt, even te kunnen kletsen,
vreselijk bedankt voor alle lieve berichtjes...
Doet me goed..