Het is gebeurt, Festa is er niet meer.
Ze is echt heel rustig gegaan. Ze liep zo de trailer op, we hadden een keer geoefend met trailer laden eerderdeze week. Toen stond ze te dampen als een gek van angst. Na een half uur liep ze er op. Vandaag liep ze meteen met me mee.
Ik kan eigelijk niet beschrijven hoe ik me nou voel. Ik kan het niet onder woorden brengen. Denk dat het vooral leegte is. Maar het voelt goed en ik hoop zo dat er iets is voor haar daar boven. Voor alle paarden. Die echte groene weides waar ze vrij zijn.
Festa heeft zo een ellende gehad in haar leven en ik ben blij dat ik haar de laatste tijd van haar leven gelukkiger heb kunnen maken.
Het is goed zo, Ik ga haar echt verschrikkelijk missen..