Nogmaals dank voor jullie berichten, het is nog steeds vreselijk moeilijk en onwerkelijk.
Riel, bedankt, mijn tekst is ook echt uit het hart geschreven. Ik had het gisteren zo moeilijk en dan moet ik het gewoon van me afschrijven.
Lieve Pien, toch gisteren nog gelezen! Meid, dat moest echt niet! Je had gerust nog wat langer op jouw roze wolk mogen blijven. Ik heb ook al gedacht, kon ik de tijd maar terug draaien. Maar, en dan? We hadden gewoon niks kunnen doen om dit te voorkomen. Ja, we hadden de paarden op die bewuste dag gewoon op de paddock kunnen houden. Maar dan was het misschien op een andere dag gebeurd of met gek doen in de paddock... Verschrikkelijk, dat gevoel van onmacht.
Astrid, jij ook bedankt voor je lieve woorden. Daar moet ik even van slikken.