Wat was hij nog jong. Wat oneerlijk! Petje af voor je moeilijke, maar de eerlijkste beslissing die je hebt genomen. Houden van is ook loslaten. Heel veel sterkte!
MissDonna
Berichten: 8103
Geregistreerd: 03-11-03
Woonplaats: Zuidschermer
Geplaatst: 21-03-14 08:29
Heeel veel sterkte xxx
Lovemyponys5
Berichten: 474
Geregistreerd: 05-05-13
Geplaatst: 21-03-14 08:44
Ah heel veeeeel sterkte Krijg egt tranen in mijn ogen van de tekst Egt mooi omscheven
Bluppie
Berichten: 268
Geregistreerd: 27-06-06
Woonplaats: Almere
Geplaatst: 21-03-14 08:48
Lieve Daph en Maris, nogmaals onwijs veel sterkte met het missen van Dak! Als het nodig is ben ik er voor jullie hoor!
Ginam
Berichten: 750
Geregistreerd: 02-03-09
Geplaatst: 21-03-14 14:17
Nogmaals heel veel sterkte met het verlies van Dakota
"Unable are the Loved to die, for love is immortality"
Die laatste zin is echt hartverscheurend.. Heel veel sterkte met dit verlies.
LillvalantoS
Berichten: 320
Geregistreerd: 26-08-12
Woonplaats: gouda
Geplaatst: 21-03-14 23:48
Ik kan niet in het andere topic reageren wat kl*te vondt want wou je steunen met de andere bokkers , maar ik wens je echt heel veel sterkte en wat een moeilijke beslissing was het maar je hebt er goed over nagedacht en wilt je vriendje niet zien lijden .. Ik vindt het zo knap dat je de knoop hebt doorgehakt en hoop dat deze dagen niet te zwaar op je vallen Ik vondt het hartverscheurend om het allemaal te lezen , het leven is zo oneerlijk om zo'n mooi paardje het leven weg te nemen
Lieve knappe Dakota ( nep spindle ) Het gaat je goed Ook met jou balou
chivaldi
Berichten: 3540
Geregistreerd: 05-10-08
Woonplaats: Zeeuws-vlaanderen
Geplaatst: 23-03-14 18:58
Je hebt de beste beslissing genomen lieverd. Dak zal je dankbaar zijn dat hij nu wel eeuwig op de groene weides mag zonder pijn, iets wat je hem hier niet meer kon geven Dikke knuffel
Cowgirl_K
Berichten: 430
Geregistreerd: 10-10-12
Woonplaats: Den Haag
Geplaatst: 23-03-14 19:02
Ik krijg er tranen van in mn ogen. Leef met je mee. Sterkte!!
Het is vreemd.. Alles ging verkeerd wat verkeerd kon gaan donderdag.
Een prachtig zonnige dag, twee uur alleen maar gezeten, gelachen, gepraat en gehuild. Veel gehuild. Dakota stond daar maar te kijken, baasje waarom huil je nou het is zo'n mooie dag. Alsof hij dat dacht.
Toen de dierenarts aan kwam moest ik uit leggen waarom mijn ogenschijnlijk gezonde jonge knul ingeslapen moest worden. (Ik had een Belgische arts gebeld omdat deze anders euthanasiseren.) En dan moet je naar de plek lopen waar hij moet gaan, op het gras aan de kant van de weg. Ik trilde over heel mijn lijf en merkte dat Dakota spanning begon op te bouwen. Op dat moment heb ik Dakota over gegeven aan een stal genoot, hij mocht mijn angst niet meer voelen.
De hond van een stal genoot werd aangevallen door een andere hond die uit het niets op dook, nog meer storing. Dak kreeg de eerst spuit, ik zakte door m'n benen en wou hem niet zien gaan. Dak kreeg de tweede spuit en ik zag het in zijn ogen. Hij raakte in paniek, flipte en sprong als een hert naar waar ik zat, ik sprong weg. Nog twee sprongen en hij viel dood neer. Het moment dat mijn lichaam uiteen leek te scheuren, ik heb gehuild en geschreeuwd, verdriet en woede. Waarom hij? Waarom ik?
De buren boos omdat hij daar was ingeslapen, Dak die door de sprongen midden op de weg lag.. Maar het is goed, hij is weg.. Ik laat nooit meer inslapen, schieten, nooit meer inslapen.
Ze vallen dood neer, althans dat is de bedoeling.. Mijn stal genoot heeft afgelopen zomer een paard door deze arts laten inslapen en deze viel dood neer. Niet suf, verdoofd en door. Ik was namelijk bang voor vechten tegen de verdoving omdat hij zo jong was. Misschien toch de verkeerde keuze..
Je veranderd er nu niets meer aan... Ik had hetzelfde als jij, lang met DA over gepraat en bewust wel voor de volgorde verdoving , narcose, laatste spuit gekozen omdat ze nog zo jong was en het hart nog wel sterk. Andere methode die jij noemt kon idd ook maar ze achtten dan de kans te groot dat ze opstond.
Maar nogmaals verwijt je zelf niets jij hebt het beste gedaan wat je kon doen! En je kan niks van te voren weten
Jolliegirl
Berichten: 34736
Geregistreerd: 18-07-04
Geplaatst: 27-03-14 11:11
Onwijs veel sterkte meid.. De dierenarts heefr triest behandeld..
Rechtstreeks de dodelijke spuit het hart in.. Walgelijk vind ik dat... En ik vind het vreselijk dat jij dit hebt moeten zien!!
Inslapen hoort normaliter veel rustiger te gaan...! Verdoving..narcose..dodelijke spuit..
Verwijt jezelf niets.. Deze dierenarts is niet goed wijs geweest...bah.. Zo slaap je geen paarden in!
Ik heb nog nooit een paard laten inslapen, het was geen spuit in het hart maar in de hals of is dat hetzelfde? Hij kreeg in ieder geval twee spuiten. Op stal mocht hij helaas niet geschoten worden.
En inderdaad de trailer op daar zat ik ook al mee in mijn maag. Slachten heb ik tien keer liever! Alhoewel niet dat ik graag mijn vriend liet inslapen.
Dakota had overigens een ceberale tumor waarvan de ataxie vandaan kwam. Het is nu een week geleden, een week geleden dat ik huilend in m'n moeders armen kroop van puur verdriet en niet weten wat ik met mezelf aan moest.. En dan ben je 21 en het enige wat je uit kan brengen is mama het doet zoveel pijn.. Ik mis hem, ik ben vrijdag nog op stal geweest en ik ga aankomende vrijdag weer. Pony van stal genoot verzorgen die kan morgen niet.. Pony staat in zijn paddock, ik ben erg benieuwd hoe ik dat ga ervaren.