_CS_ schreef:Bedankt voor de lieve berichtjes.
Toch mooi, dat mensen die je niet kent (en sommige die hier gereageerd hebben wel kent) zo met je kunnen meeleven.
Zo raar om je meissie te moeten missen ineens.
Morgen wordt ze opgehaald en woensdag ga ik terug naar stal, zal zo moeilijk worden, lege stal, lege wei, je spullen weg moeten halen.
En dan naar huis rijden en beseffen dat je nooit meer haar hoeft op te zoeken, haar hoeft te verzorgen.
Wat een leegte ineens....
Dat is heel erg wennen, je hebt toch altijd je paard in je achterhoofd en de bijpassende verantwoordelijkheid.
Dat vond ik zelf heel erg wennen toen mijn vorige paard overleed, omdat een paard zo'n belangrijk deel van je leven inneemt.
Nu heb ik Fuego alweer jaren, maar Bento heeft wel een heel speciaal plekje in mijn hart.