Bokt.nl

**Geplaatst**: 28-03-09 14:58

Geplaatst: 28-03-09 14:58

Jemig, wat een verhaal..

Ik heb echt de tranen in mn ogen,
sterkte meisje ..

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-03-09 17:17

Geplaatst door de TopicStarter : 28-03-09 17:17

Jooke schreef:
Jemig, wat een verhaal..
Ik heb echt de tranen in mn ogen,
sterkte meisje ..

bedankt!ik krijg van de medemensen hier veel steun.het is "leuk" om te weten dat je niet de enige bent die zo van deze dingen meemaakt

xx

**Geplaatst**: 06-04-09 19:32

Geplaatst: 06-04-09 19:32

Afschuwelijk om zo iets mee te maken.
Hier wat tips om het iets draagelijker te maken:
1. 1x per dag 15 minuten op je kamer gaan zitten. fotos erbij halen van je pony en huilen. Anders word je verdriet opgekropd en dat is niet erg leuk omdat je dan bijv. buikpijn krijgt.

2.Als je een nieuwe pony gaat kopen, ga ze dan niet vergelijken met de overleden pony.

3.Maak een doos met al je herringeringen van je pony.

4.Koop een wit schrift en plak er de foto van je pony op. Schrijf alle leuke dingen die je met hem/haar hebt gedaan daarin op. vergeet de foto's in het schrift niet.

5.Denk altijd: hij/zij heeft een goed leven gehad, nooit mishandeld, droge warme stal, voldoende aandacht.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-04-09 19:43

Geplaatst door de TopicStarter : 06-04-09 19:43

I_Love_Welsh schreef:
Afschuwelijk om zo iets mee te maken.
Hier wat tips om het iets draagelijker te maken:
1. 1x per dag 15 minuten op je kamer gaan zitten. fotos erbij halen van je pony en huilen. Anders word je verdriet opgekropd en dat is niet erg leuk omdat je dan bijv. buikpijn krijgt.

2.Als je een nieuwe pony gaat kopen, ga ze dan niet vergelijken met de overleden pony.

3.Maak een doos met al je herringeringen van je pony.

4.Koop een wit schrift en plak er de foto van je pony op. Schrijf alle leuke dingen die je met hem/haar hebt gedaan daarin op. vergeet de foto's in het schrift niet.

5.Denk altijd: hij/zij heeft een goed leven gehad, nooit mishandeld, droge warme stal, voldoende aandacht.

WOW!!amai dat zijn goeie tips en dat meen ik.dit ga ik echt doen echt waar.
bedankt voor je steun het helpt me zo om het misschien wel een plaatsje te geven in mijn hart.want ik heb het nog altijd geen plaatsje gegeven.
xx

**Geplaatst**: 07-04-09 11:30

Re: ik kan niet meer op mijn benen staan ik zak er doorheen.

Geplaatst: 07-04-09 11:30

Je mag zeker huilen, doe ik ook nog wel eens 5 jaar later. Soms gaan de dingen zoals ze gaan, en kun je er niks aan doen. Ik heb geaccepteerd dat ze er niet meer is, maar ik mis haar nog dagelijks. Het was het enige wat ik nog voor haar kon doen, en heb het mijn een gebroken hart gedaan. Maar zij was me dankbaar, en ik denk lucky ook. Soms zijn ze te ziek, hoe jong ook om ze te redden. Weet je wat mij heeft geholpen, 's avonds in bed voor het slapen gaan? Ik bedenk me dan dat ik op bezoek ga bij haar. Dan staat ze in een enorme wei met wel 1000 andere paarden, en bomen en een groot meer in het midden, en dan kijk ik naar haar. Soms komt ze even naar me toe in mijn dromen dat helpt mij wel. Maar ik mis haar nog steeds en dat zal ook nooit overgaan. Mijn kleine witte merrie monster

Maar ik had haar nooit willen missen! en dat maakt alle pijn weer ruimschoots goed. Komt goed hoor meid

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-04-09 14:03

Geplaatst door de TopicStarter : 07-04-09 14:03

chocobroodje schreef:
Je mag zeker huilen, doe ik ook nog wel eens 5 jaar later. Soms gaan de dingen zoals ze gaan, en kun je er niks aan doen. Ik heb geaccepteerd dat ze er niet meer is, maar ik mis haar nog dagelijks. Het was het enige wat ik nog voor haar kon doen, en heb het mijn een gebroken hart gedaan. Maar zij was me dankbaar, en ik denk lucky ook. Soms zijn ze te ziek, hoe jong ook om ze te redden. Weet je wat mij heeft geholpen, 's avonds in bed voor het slapen gaan? Ik bedenk me dan dat ik op bezoek ga bij haar. Dan staat ze in een enorme wei met wel 1000 andere paarden, en bomen en een groot meer in het midden, en dan kijk ik naar haar. Soms komt ze even naar me toe in mijn dromen dat helpt mij wel. Maar ik mis haar nog steeds en dat zal ook nooit overgaan. Mijn kleine witte merrie monster Maar ik had haar nooit willen missen! en dat maakt alle pijn weer ruimschoots goed. Komt goed hoor meid

dat ga ik zeker eens denken.en doen dat hij aan een meer staat.het is vandaag 3weken geleden dat ik hem heb moeten afgeven.en het doet nog steeds pijn.ik hoop dat het goed komt.ik denk het wel!,maar als je allee hoop laat zakken is het niet gemakkelijk om aan iets nieuws ofzo te beginnen.(als je begrijpt wat ik bedoel)ik heb geen hoop meer.als ik nu aan nieuwe dingen begin of denk dan heb ik er al geen zin meer in.of bv als ik op school een toets moet leren dan heb ik geen hoop meer of het een goeie toets gaat zijn of niet.of als ik rapport moet gaan halen ik hoop dat misschien nog wel een beetje maar ja dat is dan MAAR een rapport.maar er zijn ook ergere dingen in het leven.maar hoe kan ik daar dan nog hoop voor hebben,als ik de hele tijd bang ben voor de dood,en ik denk steeds het ergste dat ze bv dood gaan ofzo.en ik verwacht me ook altijd aan het ergste soms ik het erger maar soms valt het best wel mee.maar hoe moet ik dan nog hoop hebben?als iemand in het ziekenhuis ligt dan ben ik altijd bang dat ze dood gaan tenzij dat ze gips of dergelijke moeten.maar als het een operatie is (kan dodelijk zijn),of een ongeval gehad.hoe moet ik dan nog hoop krijgen dat ze het overleven?
ik zal maar eens stoppen met schrijven:D
xx

**Geplaatst**: 07-04-09 21:44

Re: ik kan niet meer op mijn benen staan ik zak er doorheen.

Geplaatst: 07-04-09 21:44

De angst voor de dood kan ik helaas niet wegnemen bij je. Maar je moet je een aantal dingen heel goed realiseren:
1. Doodgaan hoort bij het leven, dat is ook goed. En of je nu 3, 30 of 100 word, waar het om gaat is dat jij er geweest bent iedereen probeert een stukje van zichzelf achter te laten op de wereld, in de vorm van herinneringen of iets tastbaars dat maakt niet uit.
2. Hoe naar alles er nu ook uitziet, er komt een einde aan. Zoek wat afleiding bij/met vriendinnen. Ga regelmatig wat leuks doen.
3. Praat erover! met ons (bokt) maar ook iemand die je eens een dikke knuffel kan geven! Maar ga het niet opkroppen. Zelf had ik een hele goeie vriendin die altijd mee ging met het koetsje en haar dus ook goed kende! We hebben het nu nog steeds heel vaak over haar. En maak een gedenk-hoekje met zijn halster en een mooie foto. Ik heb zelf een zwart zadeldekje met in wit haar naam geborduurd dat hangt met haar halster,zadel en foto's bij mij in de garage.
4 (laatste

) Het feit dat je je alles zo aantrekt geeft alleen maar aan dat je een groot hart hebt! Gebruik dat in je voordeel hou van je dieren geef ze al je liefde die je hebt. Dat komt in 3voud terug, en ja het doet enorm veel pijn en als je ze verliest (mens en dier) maar je hebt van ze gehouden en dt had je nooit willen missen toch?
Als je wil/behoefte hebt mag je me altijd pb-en. Heel veel sterkte! xx