Echt heel erg bedankt allemaal, de lieve woorden doen me goed.
Denk er nog heel vaak aan terug hoe mijn vader dan weer eens kwaad was, want Tessa gedroeg zich niet en deed nooit wat wij wilden. Hoe ik er dan eigenwijs tegenin ging en we na al het geschreeuw elkaar uren niet meer aankeken, wetende dat mijn vader stiekem echt wel gek op haar was.
rhian schreef:potverdikkie meis.. sterkte met alles!
(zag ik eerder een ad waarin je probeerde haar nog een goede oude dag te gunnen bij iemand?)
De beste keuze is meestal niet de makkelijkste....
Dankje, ja klopt..Zoals ik beschreef hebben we echt alle opties bekeken. Van operatie tot rusthuis, ik heb echt iedereen die ik kende gevraagd om mee te denken. Maar elke keer bleek het een "oplossing" te zijn die voor mij goed was, waar alleen ik mij goed bij voelde.. En niet wat goed zou zijn voor Tessa. Heb ook ontzettend vaak met de DA gebeld omdat ik weer eens wat nieuws had bedacht, ik wilde echt niet geloven dat er een einde zou komen aan alles. Tessa en ik zouden nog zoveel leuke dingen gaan doen, voor ons was het pas begonnen..
BounceBabe schreef:Gecondoleerd met het verlies van je 'maatje'

Prachtig filmpje. De muziek tijdens de galopade is echt heel emotioneel en mooi tegelijk. Jullie waren een leuk team en volgens mij begreep jij haar ook. Uit jouw verhaal komt ze over als een onzeker paard, maar jij hielp haar naar dat zekere en uiteindelijk ook helaas de keus: naar het definitieve.
Heel veel sterkte meisje! Het is niet niks!

Goh ja ik heb wel eens uren bij haar zitten kijken, echt vol bewondering over haar karakter. Die foto van haar oog beschrijft haar misschien wel het beste, ze was altijd zo in zichzelf gekeerd en alsof er een muur om haar stond. In de wei was ze altijd alleen, ze wilde nooit ergens bij horen en hield ieder paard op afstand. Maar zodra ze dan een zadel op kreeg was ze zo anders, dan was ze echt zelfverzekerd en nam ze je zo overal mee naartoe en over elke hindernis alsof het niets was. En zo geweldig fanatiek altijd, echt niks was haar te gek. En zodra ze op stal was, dan was het weer mijn gesloten Tessa die van niemand iets moest weten.. Heel apart!
Rubber_Duck schreef:Och wat rot

Je kent mij waarschijnlijk niet maar toen ik als klein meisje bij Buitenbosch reed keek ik altijd op tegen je, hoe jij al die hindernissen sprong en wat vond ik je stoer met je paard. Ook tijdens de corso zag ik jou en je moeder altijd meelopen. Wat rot dat je zo afscheid hebt moeten nemen van Tessa

Heel veel sterkte!
Haha dat wist ik helemaal niet!! Wordt er bijna verlegen van. Als ik je foto's bekijk kom je me inderdaad wel bekend voor.
En ook jij bedankt voor je bericht