lieve renske, ontzettend veel sterkte, dit is echt vresellijk, we weten allemaal via bokt wel wat desje voor je betekend heeft, ook sterkte voor je moeder
het ergste verdriet is na al die jaren nog steeds niet voorbij het blijft pijn doen. Als ik aan hem denk, enkel het praten over hem gaat beter, maar al die momenten die ik samen met Veni Vidi Vici heb beleefd laten mijn tranen vloeien. Toch weet ik dat hij nu niet meer lijdt en dat verzacht de pijn een beetje. Het verlies van Charley vorige maand, die ene dag dat ik hem heb gezien, de dag voordat hij ons verliet... het doet heel veel pijn. Maar die ene dag hem te zien heeft veel gedaan. Ik voelde dat het klikte, ik voelde dat als ik hem zou kopen en hij eind dit jaar naar mij zou komen en we een band konden beginnen vormen... dat alles doet me goed. Hem verliezen deed dit veranderen, het doet pijn. Toch ben ik blij dat ik hem die dag nog heb gezien! Zijn neusje strelen, hem mij laten ruiken... Wat mis ik hem toch zo hard! ik weet dat hij ergens goed zit. Te wachten tot er hem iemand vergezeld... ik hoop dat hij ook op mij wacht!
Veni Vidi Vici & Charley, Ik hou van jullie! Mis jullie!
Het ergste verdriet gaat voor mij niet over... toch niet tot ik met hen herenigd ben!
ik denk dat de eerste maand of 2 maanden het ergst is. maar het verdriet word wel minder maar niet op een manier dat je hem/haar vergeet. je zet je erover en als het een goede beslissing is weet je dat het het beste is voor de paarden.
het gaat opzich wel redelijk, weet dat het de goede beslissing is geweest maar die lege stal kan ik niet aan wennen, vind dat echt verschrikkelijk!!! foto's etc kan ik redelijk goed zien, maar het stukje voorpluk wat ik heb afgeknipt kan ik niet zien, weet niet waarom, misschien omdat dat echt een stukje Desje is
Q en Wis zijn ook nog van slag, willen beslist niet bij elkaar vandaan dus daar heb ik mn handen vol aan...
Maar ook iets leuks, gister heeft mn moeder op een heel leuk paard wat ik al een kleine 2 jaar ken&rij gereden, ze was erg enthousiast is zelfs het bos een stukje ingeweest! Dat paard is net zo lief als Desje alleen dan jong, groot & fries Ze zijn nog aan het overleggen, maar de kans is groot dat het doorgaat en dan is de lege stal niet meer leeg gelukkig! Dan staat er een schat van een paard hier, zijn Wis en Q nooit meer alleen als ik met 1 van hun ga rijden en het is ook nog eens het perfecte voorbeeld om mee te nemen met Wis en/of Q naar het bos. Dus ik ben hard aan het duimen!
Ik duim voor je mee! Het is idd. heel erg moeilijk om ieder keer die lege stal te zien. Ik ben ook meteen op zoek gegaan naar een paardje en na een maand had ik er een nieuwe instaan. Dit maakte het voormij makkelijker om te verwerken, ik hoop dat dat voor jou en je moeder ook zo is! Enne als het allemaal doorgaat, willen we natuurlijk wel foto's zien .