Het besluit om haar te laten gaan lag me zwaar, maar wel het eerlijkst tegenover mijn meisje.
Ben kapot, op, leeg.... het is goed zo...
Vinga dr hartje is gisterenavond om 18.40 gestopt met kloppen.
Ze zou 24 mei 8 jaar geworden zijn.
~~~
Mijn lieve Vinga,
Als 3 jarig jonkie kwam je in mijn leven,
Die eerste ontmoeting, die eerste blik, ik zal het nooit vergeten
Jij keek naar mij, en ik naar jou we wisten gelijk, wij horen bij elkaar
Maatjes voor het leven, door dik en dun, in goede en in slechte tijden..
Slechte tijden hebben we veel gehad, we hebben bergen beklommen en zijn
door dalen gegaan, maar onze wil om door te gaan samen was zo sterk, dat we
telkens er weer boven op krabbelde.
Jouw ongekende vertrouwen in mij, je las de wensen van mijn lippen...
Samen door het water crossen, samen in het hoge gras liggen, jouw hoofd
op mijn schoot, samen schuilen voor de regen onder een grote boom,
samen genieten van een warme zomerse dag, we waren altijd samen.
Ik krabbelde jouw rug, jij krabbelde met je lip voorzichtig terug op mijn rug
Jij was mijn paard, en ik jouw mens, een band die zo hecht was
De bevalling van Dakota, ook dat ging niet over rozen, maar ook daar
sloeg je je zonder het op te geven goed doorheen.
Zoals je voor hem zorgde, beschermde en liefkoosde,
je was een goede moeder, en zo trots op je mooie zoon
Lieve Vinga, mijn meisje, mijn oogappeltje, mijn aller beste vriendin
Jouw mooie bruine ogen zulen nooit meer in de mijne kijken,
Jou lieve hinnik naar mij als ik op stal kom zal ik nooit meer horen
Dakota en ik moeten nu verder zonder jouw...
Echte liefde heeft geen gelukkig einde omdat echte liefde niet eindigt,
laten gaan is een manier om te zeggen: ik hou van jou..
Ik heb je voor altijd in mn hart gesloten, en zal je nooit vergeten.
Dag mooi meisje van me, dag......... “until we meet again”
~~~
