Hij is niet meer.
Hij heeft alles gegeven en we hebben samen nog een super zomer gehad, maar de koek is op.
De pijn in zijn benen, rug en heupen werd te erg en hij wilde niet meer.
Na een verschrikkelijk moeilijke beslissing en een week van knuffels, snoepjes en heel veel plezier samen is hij gister weg gegaan.
Nu zit hij, zoals het 3 jarige dochtertje van mijn bijrijdster zo mooi vertelde, achter de indiaantjes op de eeuwig groene weides aan.
Dag kerel, bedankt voor alles!
