spookte het door m'n hoofd. Ils is er niet meer. En ze was er pas zo kort. Ilskadance was gekocht met de bedoeling dat
ze in het voorjaar samen met mijn verzorgpaard gedekt zou worden en dat er dan 2 vrolijke merrie's met veulens liepen.
Ils was een merrie met veel ervaring(zo wel met veulens als onder het zadel). Een lieve dame van 17 jaar.

Ze was sinds eind november bij ons. Alles ging goed en Ils was echt een super paard in de omgang. Wij(Kayla en ik)
en de eigenaar waren gelukkig met haar. Ze was een paard wat we al wat langer zochten. Een betrouwbare merrie met
goede gangen en goed papier als extratje. Ilskadance heeft meerdere malen met de andere twee paarden in de wei gestaan.
De zwarte werd te dominant en die kwam toen voor een weekje apart zodat Ils en Zirkonia ook aan elkaar konden wennen.
Dat ging prima. De drie werden weer samen gezet en na een paar dagen gingen ze naar een andere grotere wei.

Ilskadance ging rollen en bleef met haar deken haken aan een kraantje. Ze raakte in paniek en rolde door in een poging
om los te komen. Helaas rolde ze de verkeerde kant op en kwam de punt van de kraan in haar buik. Ze had een groot gat
in haar buik. Zelf leek ze er geen last van te hebben en ze wilde alles ook nog gewoon doen. Maar we wisten dat ze dit niet
zou halen. De keus was gemaakt. Ils kon niet langer blijven, hoe jammer het ook was. Ik hoorde dit pas laat en heb gemist
dat ze is opgehaald. Ilskadance is/was opweg naar België. De eigenaar had geen andere keus.
Ilskadance (v. Damiro)
20 juli 1990 - 7 december 2007.
Slaap lekker, meisje. Bedankt voor de leuke twee weken. Je blijft in onze gedachten en in ons hart altijd bij ons.
Elle & Kayla