Geplaatst nadat hij met zijn vriendje bolletje in de buitenbak had staan spelen werd ik ineens geroepen naar de buitenbak.
willem zijn been hing er heel raar bij en ik wist dat het foute boel was.
dus ik ga de bak in en voel aan zijn been en voel een gat, bloed en bot.. ik begin te krijsen en te schreeuwen en roep dat zijn been gebroken is.
ik ren in paniek naar de binnenbak om leon te roepen en hij wist ook al foute boel.
hij heeft merel aan een ander gegeven en is snel mee gegaan.
ook hij wist het is foute boel.
gelijk de dierenarts gebeld en de staleigenaar kwam erbij.
ik was helemaal over de rooie en leon hield zich sterk. de staleigenaar zei nog komt wel goed,maar zijn been draaide als een pendel.. dat kan een been wat nog heel is niet.
we moesten wachten op de dierenarts en ik ben mee naar binnen genomen. willem werd heel onrustig van mij. nadat ik gekalmeerd was vroeg iedereen wat er aan de hand was... toen was de dierenarts er.
hij zei meteen dat de botbreuk gepreforeerd was, dat er niets meer aan te doen was.
ik heb nog nooit in mijn hele leven zohard geschreeuwd, gejankt en noem maar op. mijn hart werd verscheurd.
toen werd het tijd om afscheid te nemen.
ik heb hem in mijn armen gepakt, geaait, geknuffeld, gestreelt. ik heb gezegd dat het goed was, dat ik van hem hield en ik hem nooit zu vergeten. willem was heel rustig. hij had een blik in zijn ogen dat hij wist dat het goed was. ik had er direct vrede mee. dat gevoel gaf hij me. er werd een boer gebeld, omdat we niet wilden dat willem op de manege zou blijven liggen.
toen kwam het hoge woord, het was tijd. ik ben naar binnen gegaan en heb gewacht tot hij was ingeslapen. ik wilde het niet zien, ik was bang dat hij zou vechten of dat er wat anders zou gebeuren.
de dierenarts kwam naar me toe en vertelde me dat hijheel rustig is gaan liggen, alsof hij ging slapen en dat ze hem recht hebben gelegd en de oogjes hebben dicht gedaan. toen ben ik bij hem gaan liggen. ik heb gehuild, gepraat, noem alles maar op. totdat de trailer kwam om hem op te halen ben ik bij hem blijvenliggen.
we hebben zijn staart af geknipt en een ijzer bewaard. ook heb ik jacky2 om fotos gevraagd en die heeft fotos gemaakt. hij lag er zo mooi en zo vredig bij, dat wilde ik me blijven herinneren.
toen zijn we naar huis gegaan, ik wilde hem niet ingeladen zien worden. maar sharmila heeft me op de hoogte gehouden met smsjes en alles is netjes verlopen.
ik mis hem ontzettend, het doet zoveel pijn. maar ik weet dat het goed is. we hebben altijd gezegd, als willem gaat, dan gaat het snel. en ja.. willem is op zijn manier uit het leven gegaan. met een flinke klap. en heel erg snel.. het zat goed bijhem en ik gaf hem het gevoel dat het goed was... hij heeft nu rust, na zijn manegeverleden en zijn leven bij mij.
hij was ontzettend gelukkig en heeft tot op het laatste moment met zijn grootste vriend kunnen spelen. hij is zelfs nog gemasseerd die dag.
verwijten maken mag ik van mezelf niet.. hij had al problemen met rechtsachter.. hij was al keupel. af en toe zette hij zijn pas niet goed en knakte zijn voet dubbel.. dat zal nu ook gebeurd zijn in combinatie met een draai... gelukkig heeft hij die revalidatie periode niet door hoeven gaan..
rijden heb ik de laatste maanden erg weinig gedaan ivm zijn kreupelheid, maar alleen zijn aanwezigheid vond ik al voldoende.
willem heeft een veelbewogen topjaar gehad. super wedstrijden gelopen, een ereronde mogen rijden en daarvoor door het korenveld mogen galopperen omdat ik het nooit verwacht had
we hebben ons doel qua dressuur dik gehaald.
ik ben blij dat ik je heb mogen leren kennen lieve vent. je zal nooit vergeten worden, voor altijd in ons hart. rust zacht, lieve willie... we will see you in heaven, ik weet dat je daar op leon, merel en mij wacht...
http://img255.imageshack.us/img255/527/rianne008dz6.jpg
http://img515.imageshack.us/img515/1222/foto018tj6.jpg
. 
..
