Geplaatst 5 jaar geleden kwam ze als een wit draakje in mijn leven, ik verzorgde haar samen met nog wat meer paardjes op het rusthuis.
En 2,5 jaar geleden kwam mijn droom uit, ik kon mariska wegens omstandigheden overnemen van haar oude eigenaresse.
2,5 jaar lang hebben we hele leuke dingen gedaan en heb ik met volle teugen van haar genoten.
Helaas werd ze 1,5 jaar gelden ziek en na veel up en downs mediceinen en VA bezoeken was ze nu op het was haar tijd geworden.
3 weken gelden tijdens mijn vakantie had ik besloten om haar in te laten slapen.
en afgelopen week hebben zowel ik als haar oude eigenaresse heel goed afscheid van haar genomen.
27,5 jaar lang heeft ze bij heel veel mensen een speciaal plekje in hun hart verovert wat nooit meer weg zal gaan.
Het inslapen is gelukkig heel rustig verlopen, ze heeft niet gevochten en tijdens de narcose was ze eigenlijk al bijna weg, tijdens haar laatste zucht gingen haar oortjes naar voren, dus ik wist dat het goed was.
een klein gedichtje voor maris.
Lieve maris, je was zo klein en toch zo machtig
zelfs toen je ziek was toen straalde je oogjes nog prachtig.
ik heb je los moeten laten, en je laten gaan.
maar in mijn hart zal altijd een plek voor je blijven bestaan.
ik weet zeker als ik naar boven kijk, dat je me beschermt vanaf een hele grote groene dijk.
je hinnikt en je speelt, en je weet dat we dit als laatste voor je hebben gewilt.
)
