Het begon allemaal na een paar jaar toen we ravenna al een tijdje hadden.
Ze kreeg in 1x een gloed over haar rechteroog (een blauw/grijze).
Zelf had ik op school (paardenhouderij in zwolle) op dat moment geleerd wat het wel eens kon zijn maar, ik dacht dat ik het gewoon niet helemaal goed had geleerd (ik wou het gewoon niet geloven dat het hetgene was wat ik dacht).
Het bleek wel waar te zijn het was inderdaad wat ik geleerd had maanblindheid (dat komt vaak voor bij engels volbloedpaarden).
O.k een vreselijke klap maar ze heeft dan nogsteeds 1 goed oog en kan ik nogsteeds leuk mee rijden en ook veel top paarden lopen op hoog niveau met 1 oog dus dan kan ik ook wel op een leuk niveau met haar starten.
Een paar maanden terug kreeg ze in 1x ook die gloed over haar linkeroog.
Ik meteen huilen want ik dacht meteen aan het ergste wat ik nu dus heb meegemaakt maar, het kon ook nog een vreselijke ontsteking zijn aan haar oog. (dat dachten de andere)
Dus ja op een zondag (lekker dubbel tarief) maar je paard gaat voor op alles dus maar meteen even de dierenarts gebeld om maar even nog langs te komen om te kijken en om de bevestiging.
Ja de dierenarts kwam en we kregen het te horen "het is helaas geen goed nieuws en hij gaf de medische termen ervoor maar het kwam er op neer dat ze hetzelfde had als haar rechter oog" (aan het rechteroog was ze in de jaren al super slecht gaan zien en zag ze dus eigelijk al bijna niks meer).
Dan is de klap groot want, nu word je paard blind aan 2 ogen (sommige kunnen daar mee leven maar dit is een iets andere ras en wat andere temprament en ze vertrouwt maar 1 iemand DAT WAS IK en die volbloeden gaan vaak dus voor 1 iemand door het vuur en dat is voor hun idee HUN BAAS!).
Alle mogelijkheden uitgezocht maar de dierenarts zei het meteen al dat het maar beter was voor het paard om haar in te laten slapen anders zouden het geen leuke tijden worden voor het paard en ook nog eens levensgevaarlijk voor de mensen.
1x weer in de wei en mevrouw liep in volle galop tegen de stroomdraden op (maar er stond een flike klap op want je hoorde het hard tikken "speciaal ook een beetje voor haar zodat ze het zou horen").
2ex in de wei deed ze het weer en gelukkig daarna niet meer.
In de wei zetten liep ze over iedereen heen die haar ook maar in de wei moest zetten maar, als ik het deed liep ze braaf mee ookal rende ik dan rende ze mee stopte ik stopte zij ook (dus ongeloofwaardig om dat aan te horen maar, wel de harde waarheid).
Het was maar beter zo en het beste voor Ravenna en hebben we een moeilijke beslissing genomen om haar uit deze narigheid te halen (lekker de laatste dagen extra verwend) en toen kwam het moment........
