Geplaatst Heel plotseling en onverwacht heb ik Djirwa in moeten laten slapen..
Zaterdag nog een prachtige lange rit gemaakt in de zon. Samen met een groep stalgenootjes door prachtige weggetjes rijden, doen alsof je nog een heel jong paard bent en vooral genieten.
Zondag, wat een rustdag in de weide moest worden werd jouw einde. Een ander paard heeft je zo hard geschopt dat je je elleboog brak. Daar kwamen we pas achter nadat we rontgenfoto's lieten maken. Wat was je sterk! Je stribbelde zelfs nog tegen toen je de trailer in moest.
Op de foto was overduidelijk hoeveel er kapot was. Dat je op dit been nog wilde leunen was een klein wonder en een voorbeeld van hoe je taai je was. Je liet niks merken en daarom was het ook zo moeilijk om je te laten gaan! Je hebt nooit je koppie laten hangen, altijd ging je maar door maar nu moest ik er een eind aan laten maken. Het doet me zo'n verdriet want ik had je zo graag nog veel langer bij me gehad met al je nukken en dingetjes.
Mijn arabische draak, het heeft blijkbaar zo moeten zijn. Ik ben blij dat wij bij elkaar hebben gehoord en ik hoop dat mijn laatste keuze voor jou de beste is geweest. Bedankt voor de jaren dat je mijn paard mocht zijn!
Dag Djirwa!
