Geplaatst Luc (Lt. Generaal x Dillenburg) is in 1993 geboren bij Joan en Jola in Brabant, daar heeft hij L2 dressuur gelopen, NKB kampioenschappen en zelfs voor de koets toen Joan en Jola trouwden. In 1999 kochten wij eindelijk ons eerste eigen paard: Luc. Wij hebben Luc gekocht bij Duinmanege van Poelenburg. Ik heb Luc zo'n anderhalf jaar gehad samen met mijn zusje Beatrijs, daarna heb ik er een merrie bij gekocht en heeft Luc een fijne nieuwe baas gevonden in Beatrijs.
Luc heeft eerst zo'n 5 jaar bij manege Noot in Julianadorp gestaan en daarna nog zo'n twee jaar bij manege Bruin in Den Helder. Luc is ook nog een tijdje bij mij geweest in Oosterland.
Luc kenmerkte zich door wonderlijk streken: er was geen hek te moeilijk om open te krijgen, geen sprong te hoog.
Legendarisch zijn Luc's momenten dat hij ingevlochten en al, met transportbeschermers, fleecedeken, halster en halstertouw in matching colours, lichtblauw en donkerblauw, over het wedstrijdterrein van de Duinruiters denderde. Luc had er zo wie zo een handje van om los te lopen, hetgeen op den duur niemand meer verbaasde. Ook mocht ie nog wel graag terugkomen op het terrein van de Poelenburg voor een dagrit of wedstrijd, alwaar hij ook nooit te beroerd was om over de VW Transporter van de chauffeur te springen.
Toen Beatrijs zwanger was en Bink klein was, heeft Neeltje ook nog een vol jaar mogen genieten van al zijn fratsen.
Desalniettemin was Luc een fantastisch paard, heel mooi en heel sterk. Luc is geveld door een zeldzame genetisch aandoening, fibro sarcoom. We hebben geprobeerd Luc daaraan te laten opereren, maar dat heeft helaas niet mogen baten. Na verder onderzoek in de kliniek te Emmeloord is gebleken dat wij niets meer voor hem konden doen en Beatrijs heeft besloten hem een waardig en respectvol afscheid te geven en hem verder onvermijdbaar lijden te besparen.
Luc: je was een fantastisch paard, onvergetelijk en onmisbaar. Rest in Peace Luukie!
Dit is Luc van achteren gezien bij manege Noot. Op zijn rug zit Raquel en erbij staat Beatrijs:
Luc van voren, bij manege Noot:
Luc met Neeltje en ik met Imea:
En tenslotte, een van de laatste foto's van Luc, zoals wij hem graag herrineren:
En de dag erna kwam de boer naar mij toe: per hoefafdruk gaat u dat 25 cent kosten ofzoiets hhaha. ik zo: ik ga echt niet al zijn hoefafdrukken tellen, nee zei die boer dat gaan ze morgen van de verzekering doen. de dag erop was alles weg gevaagd door de regen en de wind, hihi...
Heel veel sterkte toegewenst bij het verwerken van het verlies!
, ik weet niet wat ik moet zeggen, behalve dan natuurlijk dat ik jullie heel veel sterkte wens de komende tijd. De komende tijd om het verlies te verwerken, en ik hoop dat jullie kunnen blijven genieten van de mooie herinneringen van jullie fantastische paard Luc. 
