19 augustus rond half twaalf 'sochtends, ik ging met mijn neefje de paardjes nog even voeren, voordat we naar een verjaardag gingen. Ze stonden beiden te springen in hun stalletjes, lekker eten natuurlijk, ik heb ze beide een kus gegeven en ben weggegaan, er nooit aan gedacht dat dat de 1 na laatste keer was dat ik Sunny zag....
We kwamen rond half twaalf 'savonds terug van de verjaardag, ik ging weer met mijn neefje nog even kijken bij de paarden, ze hadden de hele dag binnengestaan..
Ik doe de deur open, hoor gerommel en een heel zachtjes gehinnik van Sunny, dat doet ze wel vaker, zag dr in het donker nog net opstaan.. Ik deed het licht aan en ze keek heel suf om zich heen, deed ze ook vaker, dacht de vorige keer ook dat ze ziekjes was, klopte niet, want ze werd natuurlijk net wakker.... Dit keer was t anders, ze leek ineens heel mager, was aan het hijgen, onder dr oksel trilde ze helemaal...
Ik maakte dr stalletje open en d'r hoofdje bleef omlaag, anders was ze altijd ondeugend en keek meteen op om te kijken of ik toevallig nog een snoepje had, maar nee, ze bleef suf kijken met dr hoofdje omlaag....
Toch maar even uit d'r stalletje gehaald, gepoetst en een zweetdekentje opgelegd, want ik dacht eerst dat t ook nog wel eens plas kon zijn (geen zweet) want er lag geen schoon stro meer in d'r stalletje (die ochtend was t nog helemaal schoon). Ik bekeek dr een tijdje terwijl mn neefje mn zus thuis ging halen (mede-eigenaresse), d'r oksel trilde, ze had t hartstikke koud, en d'r hartje klopte veel te snel, m'n zus kwam, ik moest de DA gaan bellen, snel naar huis geraced ('t is gelukkig bijna om de hoek) dierenarts zou zo snel mogelijk komen, dus ik heel snel terug naar stal, mijn zus was nog steeds met dr aan het wandelen... Ik wou dr stal schoon gaan maken maar m'n moeder kwam eraan, dus even gewacht daarmee, toen kwam de dierenarts, van hem mocht ik dr stal niet schoonmaken.
Sunny weer naar binnen, t was natuurlijk hartstikke donker buiten, Sunny was nog steeds aan het hijgen, en had heel veel pijn zei de dierenarts, maar ze kreeg een pijnstiller, en een liter olie (ze had een verstopping in dr darmen) en dan zou t wel weer beter worden.. Ik had d'r vast toen ze de olie kreeg, meteen daarna stond ze alweer met dr hoefje op mijn broekspijp dus ik dacht dat t al wat beter ging, meteen met d'r gaan stappen, ze liep al weer veel sneller, maar na een paar passen kwam ze bijna niet meer vooruit, dierenarts zei dat t niet dodelijk was/is en dat haar mest er na een dag of 2 wel weer normaal uitkwam...
Ik denk dat de DA er rond half 1 weer tussenuit piepte, en ik was ondertussen aan het stappen met Sunny, kwartiertje, en dan moesten we dr op stal zetten en rond een uur of 3 daarna 6 en daarna 9 weer gaan kijken, als t om 3 uur niet beter ging moesten we hem maar weer bellen.
Ik heb met dr gestapt.. om precies 1 uur had ik inmiddels 20 minuten met dr gestapt, toen zette ik dr op stal, mijn andere paardje nog even gevoerd, toen nog even bij Sunny gekeken, ze wou geen stap meer verzetten, maar toen de deur dicht was ging ze rondjes draaien en uiteindelijk ging ze liggen (had ik nog nooit gezien, wel zien liggen maar nog nooit dat ze ging liggen...) maar niet rollen, en volgens de DA kon dat geen kwaad, dus ze deed haar oogjes dicht (ze ging slapen) en wij gingen maar weg....
Na 1 á anderhalf uur achter de PC te hebben gezeten, gingen we om half 3 al terug naar stal.. m'n broertje van 6 wou persé nog mee naar stal, maar op een of andere manier wou ik dat hij ging slapen, deed ie niet. Ik had dus blijkbaar onbewust al iets door....
Ik fietste naar stal, deed de deur open, lamp aan, Sunny lag met haar hoofdje in de hoek en d'r benen helemaal gestrekt, ik riep d'r nog.. maar geen reactie, geen hoofdje die omhoog kwam om te kijken of ze eten kreeg, m'n zus deed dr stalletje open, klapte in dr handen, maar nog steeds geen reactie, mijn eerste reactie was 'owjeej', naar huis gefietst, het donkere steegje dat altijd zo eng was was nu niet meer dan een steegje op weg naar een gebroken hart, ik kon niet huilen, ik kreeg geen lucht, mijn broertje achterop 'Is Sunny dood?'... Eenmaal thuisgekomen was mijn neefje daar al, die wou het niet zien, we gingen meteen naar m'n ouders, uithuilen... mijn moeder deed net zo hard mee...terwijl ze helemaal niets met Sunny had, maar het idee dat ze weg was was al genoeg.. ze durfde haar net vast te houden en met dr te wandelen, ze wou er nog een keer opzitten als ze dat eindelijk durfde, maar dat kon niet meer, Sunny was er niet meer..
Later gingen we met camera van mijn neefje terug, en een haarelastiek die ik die dag inhad, naar stal... foto's gemaakt van Sunny en Iwan die afscheid van haar nam... Mijn vader heeft een stuk maan voor mijn zus en een stuk staart voor mij afgeknipt.... later durfde ik zelf ook nog een stukje staart af te knippen, die heb ik nu altijd bij me... Ik heb d'r halster nog meegenomen en toen zijn we weer weggegaan.... na mijn andere paardje nog even geknuffeld te hebben..
De dagen daarna was het allemaal heel onwerkelijk, elke keer als ik t niet over Sunny had en iemand begon er ineens weer over, dan dacht ik 'Huh? Sunny? Dood? Die staat toch gewoon in haar stalletje?'
Maar daarna werd het meteen weer duidelijk, Sunny is er niet meer, nooit meer....
Elke keer als ik naar stal fietste (toen ze er nog lag) hoopte ik op een hinnik en een neusje door de tralies heen, zoals ze altijd deed.... maar als ik dan naar links keek, zag ik Sunny weer dood op de grond liggen.
Sunny meisje, 't Spijt me dat ik niet bij je ben gebleven, Rust zacht merrie van me, Ik hou van je, Voor altijd.
Kusje voor Baasje, ze was echt een lieverd

En de tekening daarvan, gemaakt door Silverstorm, nogmaals dankjewel, 't Betekent nu nog meer voor me!
Samen met d'r vriendje nog even
En mijn laatste ritje op Schiermonnikoog met Sunny.
Heeft iemand toevallig dat lieve gedichtje voor mij? Egoïstisch?
Dankjulliewel voor het lezen.
En de allerlaatste foto's;
viewtopic.php?f=10&t=643902&hilit=