Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-05-06 09:40

Het (veel te korte) leven van Tamara {R.I.P}

Geplaatst door de TopicStarter : 25-05-06 09:40

Nu al bijna 2 jaar geleden.. Dat ik je moest missen, mijn schat . Ik zal wel bij het begin beginnen:

Op 11 februari 2004 voelde ik me het gelukkigste meisje ter wereld! Ik had het voor elkaar gekregen, we gingen bij een paard kijken. Ik had me ouders overgehaald dat ik een paard mocht. En die dag was het zover, we gingen voor t eerst bij een kijken. Het paard was van iemand die bij het schoonzusje van mn instructrice op stal was.
En op die stal ernaast stond nog een paard waar we die avond ook bij gingen kijken. We kwamen aan. Ik zou eerst op 'de vos' gaan rijden en daarna op t paardje waar we eigenlijk voor kwamen. : Tamara. Voordat ik op de vos ging rijden wilden we Tamara eens in haar stal bekijken. Ik liep naar binnen. Een rij met stallen, eerst kwamen we langs een bonte, toen een klein zielig ponytje. Een paar stallen daarachter zag ik een lief donkerbruin koppie te voorschijn komen. Ik dacht alleen maar: oo laat het dat paard zijn, laat het dat paard zijn. En ja: Het was dr

Ik was meteen verliefd. Een groot donkerbruin hoofd woelde in mijn jas op zoek naar iets lekkers. Toen we haar gezien hadden ging ik op 'de vos' rijden. Het was niet echt mijn type paard. Groot, lomp. en vooral sterk. Na het rijden was het zover. Ik mocht op Tamara! Tamara was 4 jaar en net 6 maanden onder het zadel. Eerst ging de vrouw haar voorrijden. En daarna mocht ik er op. Ik had nog nooit op een jong paard gereden dus dat was wel even wennen maar het rijden ging eigenlijk heel goed en het klikte meteen tussen ons. Die hele week erna zat ik helemaal vol van Tamara en vertelde er als maar over.

Die week erna besloten we om nog 1 keer te kijken en te rijden bij haar. We twijfelden nog omdat ze nog zo jong was. Maar het rijden ging weer zo goed. En terwijl ze nog zo jong was , was het zo'n schat

Dus op vrijdag 5 maart. Gingen we haar ophalen. We hadden haar gekocht. YES ik had een eigen paard

Ik was dolgelukkig!
Toen ze thuis was haar zaterdag even gelongeerd. En maandag ging ik voor t eerst rijden . Ze was zo lief, echt je kon alles met dr.. En echte goedzak

Haar naam was Tamara dus. (landeurxwolfgang) donkerbruin, 4 jaar. en kol, en 1 wit voetje.

We waren echt maatjes. Ze was mn grootste vriendin. Het rijden ging niet altijd even makkelijk omdat ze nog niet veel snapte.. Maar we hebben doorgezet en het ging steeds beter .

1 mei had ik me opgegeven voor een onderlinge wedstrijd op onze stal. Het was de eerste keer dat ik buiten onze bak reed. En de eerste keer tussen de witte hekjes. Maar ze was zooo lief en braaf. We hadden 156 en 158 punten. Het rijden ging nog niet helemaal voorbeeldig maar ik was al lang blij dat ze rustig was:
Losrijden:
http://www.mijnalbum.nl/Foto=EVMROIHP
http://www.mijnalbum.nl/Foto=LXZAHC7M
In de proef: halthouden en groeten. Haha. Typisch jong paard: Waar is de rem: 'Baaas ik vind t moeilijk'..

http://www.mijnalbum.nl/Foto=PIMCR7G6

Ook had ik die week erna voor t eerst met dr gesprongen

Echt super lief was dat. En ze had dr nog best wel talent voor ook

Helaas zijn er geen foto's van.

Ergens in juni (ik weet geen datum meer) had ik me opgeven voor mn 2e onderlinge wedstrijd. Dit ging veel beter en ze liep super lekker. We werden eerste en tweede met 174 en 166 punten. Ik was er klaar voor. Ik was klaar om echte wedstrijden te gaan rijden. Ik was van plan een startkaart aan te vragen

Die week erna. 26 juni, was het clubkampioenschap dressuur. Ik had me vol goede moed ingeschreven met Tamara. 25 juni was ik lekker aan het oefenen voor 'de grote dag'

(Ook tevens de laatste keer dat ik gereden heb

)Toen ze opeens heel raar ging doen. Ze wilde nauwlijks lopen, (dit was echt niks voor Tamara, ze wilde juist graag werken) ze ademde heel zwaar. En ik voelde gewoon dat t niet goed is. Ik ben afstapt en ging kijken of ze wel wilde eten. Maar nee. Ze stond er echt bij als een hoopje paard. Dus meteen de dierenarts gebeld. Het bleek dat ze hoge koorts had en een soort neus- keel ontsteking . Ik kon dus een poosje niet rijden maar met een paar weekjes zou ze weer beter zijn en kon ik weer rijden

3 weken erna ging ik op vakantie. En als ik weer terug zou zijn van vakantie wilde ik weer beginnen met rijden.Tamara was weer lekker fit en ik had weer volle hoop. Totdat ik midden in de vakantie en ernstig telefoontje kreeg van mn instructrice. Tamara was weer slechter geworden. Ze had het niet vertrouwd en de dierenarts gebeld. En die constateerde hartritmestoornissen. Ze wilde niet meer eten. Ik ging door een hel

We zaten in Frankrijk en ik wilde met een weer naar huis! Maar we zijn toch gebleven. Toen ik een week later weer thuis was zag ik Tamara staan. Ze was sterk vemagerd en duf. Toen ik eraan kwam fietsen richting haar weiland en ik riep: Tamara!! Keek ze ineens op. Ze hinnikte en kwam in volle galop op me af

Ik schrok ervan hoe ze eruit zag. Mager en dof in haar vacht. Gelukkig hadden ze haar weer aan het eten gekregen.

Ik had besloten om de dierenarts nog een keer te laten komen om te kijken of die hartritme stoornissen misschien minder waren geworden. Maar nee. Het was nog even slecht. Ze moest naar Utrecht gebracht worden om haar te laten onderzoeken. Dus zijn we richting Utrecht gegaan en hebben ze haar daar helemaal onderzocht. En harttesten gedaan enzo. We moesten haar acherlaten in een stal. En de volgende dag zouden we de uitslag krijgen. Ik was bloednerveus

Maar het maakte me niet uit als ik bijv nooit meer kon rijden. Als ik mijn vriendin maar bij me had . Toen ging de telefoon. Ik durfde niet op te nemen. Dus deed mijn moeder het. Maar we kregen heel erg slecht nieuws. Ze had een sterk vergroot hart, en haar hartkleppen lekten als een gek. Er was geen redden meer aan. Dus kregen we een dringend advies om haar in te laten slapen. Mijn wereld stortte in

De dag erna ging ik voor de laatste keer naar haar toe om afscheid te nemen. Ik zag haar staan. In haar stal. Aan de buitenkant niks van te zien. Maar binnen in vol van pijn. Ze stond heerlijk te eten en te genieten. Zo snel als ik kon vloog ik haar om de hals. Ik wilde haar niet meer loslaten. Uren gingen voorbij. Ik wist dat t tijd was. Ik moest haar los laten. Een laatste knuffel, een laatste kus. Mijn laatste worden tegen haar waren: Dag lieve schat, ik zal je nooit vergeten.

Toen hinnikte ze zachtjes alsof ze zei: Het is goed zo. Je hebt goed voor me gezorgd. Er is niks meer aan te doen. Verloren liep ik met mn halster in mn hand naar de auto.. Mijn leven had geen zin meer

Als twee bruine ogen vragen,
Help mij, want ik voel me niet fijn
Mag je dan, omdat je voelt dit is het einde,
Egoïstisch zijn?

Als je van de dierenarts hoort,
Dit komt nooit meer goed,
En ze krijgt steeds meer pijn
Mag je dan, omdat je haar niet kan missen,
Egoïstisch zijn?

Als twee trouwe ogen zich sluiten voorgoed,
En je zonder haar naar huis toe moet,
Met een halster in je hand,
En je hart vol pijn,
Probeer dan jezelf te overtuigen,
Ik mocht niet egoïstisch zijn..

Al die tijd met zijn tweetjes,
Elke dag samen was een feest,
En in al die tijd,
Is ze zelf ook niet één keer
Egoïstisch geweest...

Gelukkig heb ik heel veel lieve mensen om heen. Die me er doorheen geholpen hebben. Toch snap ik het niet. Mijn bikkel

Ze heeft die hartritmestoornissen altijd al gehad. Maar ze heeft er gewoon nóóit wat van laten merken. Ze vechtte altijd door en deed alsof ze zielsgelukkig was. Lieve schat. Je hebt gevochten, alles gegeven.. Je bent mijn kanjer! De mensen in Utrecht hadden nog nooit zoiets meegemaakt. zo'n fris jong paard. En precies moet dit mij overkomen

Hier wat Foto's:
http://www.mijnalbum.nl/Foto=63D8NGGW
http://www.mijnalbum.nl/Foto=MYWUXAMX
haar trouwe blik

.
Eergister zou ze 6 zijn geworden. 23 mei.

Tamara {R.i.P] 23 mei 2000 - 30 Juli 2004

:
http://media.putfile.com/Tamara-34

Gelukkig heb ik de draad weer opgepakt. En heb na lang zoeken mijn trots gevonden

Kissyfur. Mijn nieuwe maatje

Ik heb het nu geweldig met dr. Ik heb Kis nu een dik jaar en we zijn echt onafscheidelijk. Ik hoop dat ik van Kis nog héél lang kan genieten. .
http://media.putfile.com/Kissyfur

ik zweef van geluk, met jou in mijn dromen.
ik kan niet geloven, dat het bestaat.
hou me goed vast, we zullen er komen.
ik weet nu waar ik moet gaan, ik kom eraan.

http://www.mijnalbum.nl/Foto=8AOTMM8J

Liefs Sharon

Laatst bijgewerkt door Anoniem op 26-05-06 19:30, in het totaal 1 keer bewerkt
Reden: Foto's --> links.