Geplaatst 16 jaar geleden leerde ik je kennen, Als een groot paard voor een heel klein meisje.
Vol trots dat ik was dat ik jou toch maar mocht verzorgen, Niet wetend op dat moment dat je mijn hele leven zou worden.
10 jaar lang heb ik de kans gekregen om je te verzorgen, plezier met je te maken, Van je te houden en om samen met jou op te groeien. Niet beide appart, nee we groeiden samen op.
Bijna 6 jaar geleden, overleed je eigenaar en kreeg ik het mooiste cadeau wat ik me maar kon wensen,
Zijn laatste wens op zijn sterfbed was dat jij je leven verder zal leven, bij mij. Ik heb hem met alles wat ik in mijn had beloofd je te verzorgen tot je je laatste adem uit te blazen, niet wetend die dag dat gisteren de dag zou worden...
Van de afgelopen 6 jaar hebben we bijna 3 jaar lang flinke pech gehad, steeds maar weer was je maar ziek en ziek en lag je steeds op het randje van de dood. Maar jij vocht net zo hard met mij mee voor jou gezondheid. Tot afgelopen jaar, Je werd niet meer ziek, je kreeg weer energie, Je leek weer het paardje zoals op de dag dat ik je leerde kennen, Het was ons eindelijk gelukt!
Tot een paar weken terug, Je karakter was veranderd je leek niet meer op je plek of lekker in je vel te zitten je was er wel, maar toch ook weer niet...
Dus 2 weken geleden zijn we afgereisd naar de kliniek en hebben we verschillende onderzoeken gedaan,
En daar werd mijn ergste nachtmerrie waarheid, Ze vertelde mij dat je nooit meer beter zou worden, want ze hadden een kwaadaardige tumor in je darmen gevonden.
Dat betekende dat ik je moest laten gaan...
We hebben gekozen voor 14 februari, de dag van de liefde. Op deze dag zal je met liefde weg gaan bij mij en met liefde weer terug gaan naar je oude eigenaar daar boven in de hemel.
Ik heb je nog zoveel getroeteld gekust en geknuffeld tot je gek van me werd
Ik heb je de mooist waardige afscheid gegeven die je maar verdiende met iedereen om je heen die van je hield,
en jij, je hebt me in je laatste minuten nog laten lachen, door mijn roos die voor jou bedoeld was als eerbetoon uit mijn handen te grissen en op te eten,
Zeker wetend dat mijn liefde voor altijd bij je zou blijven...
Ik mis je meisje, ik mis je heel erg. Ik ben kapot en gebroken. Mijn leven zal nooit meer het zelfde zijn zonder jou.
''
Mijn aller aller liefste ramona ,
Mijn aller beste vriendin,
Bijna 16 jaar geleden leerde ik je kennen,
Allebei nog jong, onervaren en kwamen net pas op de wereld kijken.
Hoe onervaren ook, we ging samen de toekomst tegemoet. En wat hebben we gestreden en gevochten samen, gehuild en gelachen.
Maar alles deden we samen. Vanaf dag 1 waren we onafscheidelijk. Waar ik was daar was jij en waar jij was daar was ik.
Jij was altijd mijn rots in de branding , mijn rode draad door het leven heen. Zonder jou zal ik nooit zijn geworden wie ik vandaag de dag ben.
Helaas moest vandaag ons leven samen eindigen omdat je te ziek was om door te kunnen leven,
En mijn god wat doet dit ontzettend pijn en ontzettend veel verdriet.
Mijn hart gebroken in miljoenen stukjes.
Ik ben niet mijn paard kwijt, maar mijn beste vriendin , mijn kleine meid, mijn kindje,mijn wederhelft , ik ben een deel van mijn leven verloren op het Moment dat ik jou verloor.
Mijn leven zal vanaf vandaag niet meer het zelfde zijn en de wereld is een stuk minder mooi geworden zo zonder jou...
Maar een kleine troost , je kunt nu eindelijk pijnloos leven,plezier maken en je buikje vol eten op de eeuwige groene weides.
Geef Douwe een dikke kus en plaag hem niet te veel.
Ik hou van jou meisje, zoals ik je vandaag herhaadelijk heb vertelt , laten zien en laten voelen. En ik zal altijd van je blijven houden met heel mijn hart.
Ik mis je meisje ik mis je nu al
RIP: ramona ''
[
Veel sterkte 
