Bokt.nl

**Geplaatst**: 23-12-17 11:59

2 keer tot ooit, 2 keer het spijt mij

Geplaatst: 23-12-17 11:59

Zomer 2017. Onze shetlander Nynke doet het niet goed. Ze heeft pijn. Ze is dan ook al hoogbejaard, dus wat pijntjes zijn niet abnormaal. Maar er is nog iets. Een blik in haar ogen die mij duidelijk maken dat het wel wat meer is dan wat pijntjes. De pijntjes zijn pijnen geworden. Nynke heeft het moeilijk. Moeilijk met rollen, met liggen, met rondcrossen. Maar ze blijft gaan. Ik zie dat ze nog geniet van het gras en haar allerliefste maatje, Suzy. Na de zomer is het gedaan, beslissen we. Vlak voor de winter, als het weer niet meer mooi is en de dagen korter worden, mag ze gaan.

Najaar 2017. Suzy lijkt niet goed uit de zomer te zijn gekomen. Suzy is chronisch ziek, dat weten we. Een beschadigde lever heeft haar al vaker parten gespeeld. Al 4,5 jaar leeft ze in reserve tijd. We hebben ze verwaarloosd opgehaald en alles gedaan wat we konden. Dus we genoten dan ook elke dag van haar reservetijd. Maar toch knaagde het. De winters zijn zwaar voor haar, dat wisten we. Daarom waren de zomers zo belangrijk. Dan legde ze altijd voldoende reserve aan voor de winter.

Maar dit jaar niet. Suzy had geen reserves opgebouwd. Helemaal niets. We hebben ze nogmaals verhuisd naar een weide vol met vers gras. Maar het wondermiddel deed dit jaar geen wonderen. Langzaam kwam de schrik: Haal ze het deze winter wel? Nynke en Suzy, 4 hoeven op 1 buik. Zou ik ze misschien, niet beter samen laten gaan?

In oktober liet ik een fotograaf komen, voor afscheidsfoto’s van Nynke. Toen ze kwam mocht ze Suzy ook op het plaatje zetten. Je weet maar nooit, hoorde ik mijn buikgevoel zeggen.

Vlak na de fotoshoot begon Suzy onverwachts toch op te knappen. Overlegd met mijn vriend, schoonvader en wat paardenvriendinnen. Laat ze nog even lopen, hoorde ik. Als ze haar er nu nog doorsparteld haalt ze de winter perfect. Toen de dierenarts 24 november kwam voor Nynke, heb ik flink staan twijfelen. Zou ik Suzy ook niet halen. Zou ik die 2 dikke vriendinnetjes toch niet samen laten gaan?

Nynke is gegaan, ik wou dat ik kon zeggen mooi en rustig. Maar helaas. Ze heeft flink liggen stuiptrekken en haar hart wou niet stoppen. Suzy stond aan de draad te kijken. Ze had geen uitleg nodig, ze wist genoeg. Wat voelde ik mij zo schuldig. Hoe kon ik het doen, Suzy haar maatje afnemen? Ok, ze stond niet alleen, maar het was echt haar maatje.

En nu? Nu is Suzy op. Suzy leefde voor Nynke en Nynke leefde voor Suzy. Zonder Nynke, hoeft het niet meer voor Suzy. Suzy is gestopt met eten. Ze wil niet meer. Ze gaat sterk achteruit. Die paar dagen hongerstaking was genoeg om de toch al kapotte lever de genadeslag te geven. Haar ademhaling is verhoogd met momenten, ze kijkt naar haar eten maar wil het niet. Ze staat daar, in een hoekje van de wei. Naar de grond te staren.

Wat voel ik mij zo schuldig. Ik had op mijn gevoel moeten afgaan. Ik had ze samen moeten laten gaan. Maar Suzy deed het op dat moment zo goed. Ik had wel verwacht dat ze ging treuren. Maar dat het voor haar echt niet meer moest zonder Nynke? Nee, dat niet... Dinsdag of woensdag komt de dierenarts. Dan mag Suzy naar Nynke. De 2 liefste paarden die ik ooit heb gekend, gaan nooit de baby in mijn buik kennen. En mijn baby, gaat nooit de allerliefste paarden ter wereld ontmoeten. Maar het is goed zo. Suzy mag naar Nynke, want hier op deze wereld, is ze niet meer gelukkig. Sorry Suzy, ik had jou eerder moeten laten gaan.

Afbeelding

**Geplaatst**: 23-12-17 12:05

Re: 2 keer tot ooit, 2 keer het spijt mij

Geplaatst: 23-12-17 12:05

Ohh lieve ts toch. Ik heb het met een brok in mijn keel en tranen in mijn ogen zitteb lezen. Wat een dappere en moeilijke keuze. Heel veel sterkte ermee

**Geplaatst**: 23-12-17 12:09

Geplaatst: 23-12-17 12:09

Heel veel sterkte, dit had je ondanks je onderbuik gevoel niet zeker kunnen weten en ook niet wat Suzy echt zou gaan doen na het overlijden van Nynke, dus het proberen was zeker de moeite waard om te kijken of Suzy het nog wel weer een winter en zomer ging redden, voor hetzelfde geld was het wel goed gegaan... dus voel je niet schuldig.

**Geplaatst**: 23-12-17 12:11

Geplaatst: 23-12-17 12:11

Ach.... ik kan me je verdriet erg goed voorstellen. Maar alles wat je hebt besloten heb je besloten met het belang van je dieren in het achterhoofd. Daarbij had je dierenarts suzy wellicht ook gewoon nog te goed bevonden om in te slapen.
Het is een akelige rol, dat moeten beslissen over leven en dood. We proberen het zo goed mogelijk te doen, en soms lijkt dat niet goed genoeg.
Probeer echter steeds je gedachten te sturen naar goede tijden, hoe ze mooi oud hebben mogen worden en het goede leven dat ze hebben gehad. Probeer deze dagen gewoon veel bij haar in de buurt te zijn, veel contact maken...... een baas is een net zo wezenlijk onderdeel van hun dagelijkse realiteit na zoveel jaar. Als zij niet meer zo sterk is om haar hoofd op te houden dan doe jij dat voor haar, vertroetel haar zoveel mogelijk en ik wens jullie een mooi afscheid en suzy een goede reis.

**Geplaatst**: 23-12-17 12:12

Geplaatst: 23-12-17 12:12

Wat vreselijk. Je hebt een ontzettend dappere keuze gemaakt! Het is goed zo.

**Geplaatst**: 23-12-17 12:30

Re: 2 keer tot ooit, 2 keer het spijt mij

Geplaatst: 23-12-17 12:30

Het had ook anders kunnen gaan, dat ze het goed had gedaan zonder Nynke. Je hebt haar ook die kans gegeven, zo kan je het ook zien. Een paard laten gaan wat het voor haar doen nog goed doet is ook lastig. Je moest een afweging maken en dat heb je gedaan, maar het liep anders. Ik heb onlangs mijn 30-jarige merrie laten inslapen en ik denk nog soms 'had ik niet toch nog moeten behandelen' enz. Het blijft gewoon het allerlastigste van dieren houden, beslissen wanneer je ze laat gaan.

**Geplaatst**: 23-12-17 12:34

Re: 2 keer tot ooit, 2 keer het spijt mij

Geplaatst: 23-12-17 12:34

Jeetje wat heftig zo!
Heel veel sterkte met dit grote verlies! Voel je alsjeblieft niet schuldig, je hebt alle beslissingen die je hebt genomen gemaakt uit liefde voor beide paarden en continu geluisterd naar wat ze je vertelden...

**Geplaatst**: 23-12-17 12:46

Re: 2 keer tot ooit, 2 keer het spijt mij

Geplaatst: 23-12-17 12:46

Heel veel sterkte!

**Geplaatst**: 23-12-17 12:47

Geplaatst: 23-12-17 12:47

De wijze woorden van Dr. Poll (national geographic) die bij mij in mijn geheugen staan: "een dier is niet bang om dood te gaan, in de ogen van een dier kun je als eigenaar overduidelijk lezen wanneer het goed geweest is."

Heel veel sterkte in/met deze moeilijke tijd.. Hopelijk kun je genieten van de feestdagen :(:)

**Geplaatst**: 23-12-17 12:50

Re: 2 keer tot ooit, 2 keer het spijt mij

Geplaatst: 23-12-17 12:50

Ik zit alweer te huilen om een topic van jou. Wees niet te hard voor jezelf, je hebt het knap gedaan.

**Geplaatst**: 23-12-17 12:53

Re: 2 keer tot ooit, 2 keer het spijt mij

Geplaatst: 23-12-17 12:53

Heel veel sterkte... Ze hebben een gouden baasje gehad en een zalig leven gehad bij jou...

**Geplaatst**: 23-12-17 13:09

Geplaatst: 23-12-17 13:09

Heel veel sterkte, ik snap je gevoel helemaal en ookal weet je dat het komt is het zo zwaar allemaal.

Gelukkig heb je mooie herinneringen en foto's van ze zodat je je kindjes in de toekomst alles over ze kunt vertellen en laten zien.

Dikke kus voor Suzy nou het nog kan en ik hoop dat zij haar geluk weer vinden mag bij haar Nynke.
Veel sterkte

**Geplaatst**: 23-12-17 13:16

Re: 2 keer tot ooit, 2 keer het spijt mij

Geplaatst: 23-12-17 13:16

Ach wat sneu.. Heel veel sterkte TS! Je hebt gedaan wat je kon.

**Geplaatst**: 23-12-17 21:55

Re: 2 keer tot ooit, 2 keer het spijt mij

Geplaatst: 23-12-17 21:55

Heel veel sterkte, TS, je hebt Suzy een kans gegeven toen ze nog te goed leek om in te slapen... je hoeft jezelf niets te verwijten.

**Geplaatst**: 23-12-17 22:04

Re: 2 keer tot ooit, 2 keer het spijt mij

Geplaatst: 23-12-17 22:04

Sterkte

Kreeg een krop in de keel en moet de tranen zelf ook bedwingen. Y;(

**Geplaatst**: 23-12-17 22:14

Geplaatst: 23-12-17 22:14

Potverdorie... ik las de topictitel, zag wie het geschreven had en open het topic om je sterkte te wensen. Je hebt me aan het huilen gekregen.

Weet je... ik denk dat Suzy dit voor jou heeft gedaan. Zodat jij ze niet tegelijkertijd zou hoeven missen. En nu doe jij dit voor haar. Zo is het goed. En ze hebben zo veel gegeven dat er altijd een beetje van ze achter zal blijven bij jou.

Veel sterkte volgende week. Het is goed dat je naar je gevoel luistert. Dat heb je van je twee mooie meiden geleerd, en ook daarin zullen ze altijd bij je blijven. Het is goed zo. Echt... het is goed

Sterkte meid. Je bent een kanjer.

Laatst bijgewerkt door Koper op 23-12-17 22:20, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 23-12-17 22:19

Re: 2 keer tot ooit, 2 keer het spijt mij

Geplaatst: 23-12-17 22:19

heel veel sterkte

**Geplaatst**: 23-12-17 22:34

Geplaatst: 23-12-17 22:34

stefje schreef:
Het had ook anders kunnen gaan, dat ze het goed had gedaan zonder Nynke. Je hebt haar ook die kans gegeven, zo kan je het ook zien. Een paard laten gaan wat het voor haar doen nog goed doet is ook lastig. Je moest een afweging maken en dat heb je gedaan, maar het liep anders. Ik heb onlangs mijn 30-jarige merrie laten inslapen en ik denk nog soms 'had ik niet toch nog moeten behandelen' enz. Het blijft gewoon het allerlastigste van dieren houden, beslissen wanneer je ze laat gaan.

Roerend mee eens. Je wilde haar toch die kans geven. Kijken of het wel kon. Dat lukt blijkbaar niet, maar nu weet je het tenminste zeker, in plaats van dat je dan voor altijd de vraag had gehad; als ik ze niet tegelijk had laten gaan, stond Suzy misschien dan nog wel een jaartje happy in de wei? Je weet nu dat het antwoord nee is en hebt zekerheid in plaats van onzekerheid. Je moest het gewoon proberen en daar hoef jij je helemaal niet schuldig over te voelen. Nee, integendeel, het is heel dapper dat je haar nu alsnog laat inslapen omdat ze niet happy is zonder haar maatje.

In ieder geval heel veel sterkte met dit verlies.

**Geplaatst**: 23-12-17 22:40

Re: 2 keer tot ooit, 2 keer het spijt mij

Geplaatst: 23-12-17 22:40

Heel veel sterkte. Heb letterlijk de krop in de keel.

Je bent een topbaasje voor Nynke en Suzy.

Het verdriet is zo voelbaar door mijn telefoon.

Knuffel xxx

**Geplaatst**: 24-12-17 12:16

Geplaatst: 24-12-17 12:16

Hier ook tranen
Dan denk en hoop je het allerbeste te doen , en dan lukt het niet ..
Ik voel je verdriet en leef met je mee ..

Toch moet jij je niet schuldig voelen , dit had je niet kunnen voorzien en ook zeker niet gewild

Wens je alle sterkte en geniet nog even van de tijd samen Y;(

**Geplaatst**: 24-12-17 12:40

Re: 2 keer tot ooit, 2 keer het spijt mij

Geplaatst: 24-12-17 12:40

Ik lees al jaren je topics mee. Ik lees altijd je liefde voor je dieren. Nu ook weer. Het schuldig gevoel kan niemand je wegnemen. Alleen de wetenschap dat je alles gedaan hebt wat je kon alles in aanmerking genomen. Ik wens je heel veel sterkte met de verwerking. Xx

**Geplaatst**: 24-12-17 12:45

Re: 2 keer tot ooit, 2 keer het spijt mij

Geplaatst: 24-12-17 12:45

ik kan me het topic nog goed herinneren... en wat een dappere beslissing heb je genomen.

Heel basaal- niet gewaagd, niet gewonnen. Het had gekund, en als we achteraf de wijsheden hebben die we vooraf haddden gewild... maar dat hebben we niet.

Je hebt het beste gedaan. Je hoeft je niet schuldig te voelen.

Heel veel sterkte met deze twee zware verliezen...

**Geplaatst**: 24-12-17 14:17

Re: 2 keer tot ooit, 2 keer het spijt mij

Geplaatst: 24-12-17 14:17

Wat verschrikkelijk voor Suzy.

En onderbuikgevoel is vaak zo belangrijk. We negeren het te vaak omdat we met verstand andere beslissingen nemen. Toch beslissingen met het hart en onderbuik, zijn de beste.

En waardeloos dat het zo rot is gegaan. Waarom heeft je dierenarts niet dat spul gebruikt dat meteen op de hersenen werkt. Dan zijn ze echt in 1 klap weg. Ik heb dit jaar mijn Bubbles laten inslapen. Heb haar haar favo eten uit de emmer laten eten, en terwijl ze stond te eten is ze gegaan. Het was echt in minder dan 2 seconden voorbij. Ik overdrijf niet. Omdat het niet op het hart werk, maar op de hersenen, is ze meteen weg. Ze maakt niets meer mee en is meteen hersendood. Is naar om dat hier zo te zeggen, maar hoe heftig ik het ook voor mezelf vond, voor het paard is er geen betere manier om te gaan dan zo. Er is geen narcose, geen sufmakende injectie, geen hart dat niet wil opgeven. Als je wilt kan ik de merknaam bij mijn dierenarts navragen.

Heel veel sterkte.

Wat een rottige kerst voor jullie.

**Geplaatst**: 24-12-17 14:28

Geplaatst: 24-12-17 14:28

Monique1963 schreef:
Wat verschrikkelijk voor Suzy.

En onderbuikgevoel is vaak zo belangrijk. We negeren het te vaak omdat we met verstand andere beslissingen nemen. Toch beslissingen met het hart en onderbuik, zijn de beste.

En waardeloos dat het zo rot is gegaan. Waarom heeft je dierenarts niet dat spul gebruikt dat meteen op de hersenen werkt. Dan zijn ze echt in 1 klap weg. Ik heb dit jaar mijn Bubbles laten inslapen. Heb haar haar favo eten uit de emmer laten eten, en terwijl ze stond te eten is ze gegaan. Het was echt in minder dan 2 seconden voorbij. Ik overdrijf niet. Omdat het niet op het hart werk, maar op de hersenen, is ze meteen weg. Ze maakt niets meer mee en is meteen hersendood. Is naar om dat hier zo te zeggen, maar hoe heftig ik het ook voor mezelf vond, voor het paard is er geen betere manier om te gaan dan zo. Er is geen narcose, geen sufmakende injectie, geen hart dat niet wil opgeven. Als je wilt kan ik de merknaam bij mijn dierenarts navragen.

Heel veel sterkte.

Wat een rottige kerst voor jullie.

Zou je dat na willen vragen? Ik ben ook benieuwd eerlijk gezegd. In januari heb ik mij kleine vriendje in laten slapen en dat was op het hart inderdaad. Nu heb ik nog een Fries staan en hoop dat hij inderdaad etend met een mond vol slobber mag gaan.... Al weet je nooit hoe het loopt uiteindelijk, of ik wel een keuze heb in het wanneer.

**Geplaatst**: 24-12-17 14:31

Re: 2 keer tot ooit, 2 keer het spijt mij

Geplaatst: 24-12-17 14:31

Och nee he wat triest, ze mag straks naar haar vriendinnetje.

Moedige beslissing maar zo moeilijk en pijnlijk.
Heel veel sterkte!