Geplaatst Ik heb meteen mijn moeder gebeld zodat zij de dierenarts kon verwittigen. Het was een hel om een dierenarts te vinden die beschikbaar was en ondertussen zag mijn lieve merrie duidelijk af, ze had heel veel pijn... Uiteindelijk toch een dierenarts gevonden die kon afkomen na een ander spoedgeval.
Toen de dierenarts uiteindelijk aangekomen was, was Retjet weer gaan staan en hebben we voorzichtig met haar gestapt zodat ze niet opnieuw zou gaan liggen. Haar hartslag was heel hoog en er waren weinig tot geen darmgeluiden te horen. Ze kreeg Buscopan, pijnstilling en paraffine olie toegediend. Het zag er niet goed uit, maar we moesten haar goed in het oog houden wat ze zou gaan doen.
Met de pijnstilling kalmeerde ze wat. Ze ging niet meer liggen, maar het was nog steeds niet wat het moest zijn. Ik had terug een beetje hoop. Ik ben de hele dag bij haar op de weide gebleven. Ze was zo lief en aanhankelijk naar mij toe, terwijl ze normaal liever met rust gelaten werd zodat ze kon eten.
Rond 18u ben ik even naar huis gegaan om iets te eten. Na het eten is mijn moeder gaan kijken bij Retjet, zodat ik even kon uitrusten. Na een 30 tal minuten vond ik het verdacht dat mijn moeder nog niet terug was en niets laten horen had. Toen ik naar de weide ging, wist ik genoeg. Mijn oom en tante waren er, mijn moeder stond terug in tranen. Het ging weer slechter. We hebben haar naar de kliniek gebracht. Zelf hebben we geen vervoer, maar een vriendin van mijn moeder heeft en vrachtwagen en kon Retjet wegbrengen. Onderweg naar de vrachtwagen geraakte Retjet amper nog vooruit. Ze liep te zwalpen en het ging echt moeizaam. Eenmaal op de kliniek aangekomen stond ze te kreunen op de vrachtwagen.
Op de echo zagen ze dat haar dunne darmen enorm opgezet waren, bloedwaarden waren niet goed. Hoewel we besloten hadden om haar niet meer te opereren, gezien ze 4 jaar geleden een darmoperatie gehad heeft (1.5 meter moeten verwijderen wegens afgestorven) en dit bijna niet gehaald heeft, hebben we toch besloten om te opereren. Tijdens de operatie zouden we gebeld worden. Toen we gebeld werden, was het nieuws absoluut niet goed. De dunne darmen zaten gekneld in een soort ruimte in de buik (foramen epiploicum). De darmen waren zo opgezet dat de dierenartsen deze er moeilijk uit kregen, ook was er grote kans op scheuren aangezien opnieuw zeker al 1.5 meter afgestorven was en dan zagen ze nog niet alles wat erachter lag. Ze is 4 jaar geleden al nauwelijks door een soortgelijke operatie gekomen, het herstel was zwaar en moeizaam. We hebben besloten om de operatie stop te zetten en haar rustig te laten inslapen.
Na 14 jaar hebben wij van onze lieve Retjet op 19 jarige leeftijd afscheid genomen. Rust zacht lieve meid, we missen je!
sterkte.. 
