Geplaatst 
Onze beginjaren. Heerlijk penny spelen, jij vond alles goed.
13 februari 2017, een datum die de rest van mijn leven in mijn geheugen zou blijven staan, net als 9 November 1999.
2004, het voelt als een paar maanden geleden, levendige herinneringen.
De laatste omdat ik je toen officieel van mij mocht noemen, de eerste omdat ik je sinds die datum moet missen.
Ruim 19 jaar aan herinneringen waarvan ruim 17 jaar bij mij. Veilig op je eigen weide met je vriendjes om je heen. Je hebt mij echt leren rijden, geleerd hoe ik met verantwoordelijkheid moest omgaan, geleerd hoe ik het wel en hoe ik het niet moet doen. Zwemmen, crossen, springen en dressuur. Alles deden wij samen. Vaak kregen we de opmerking hoe dat kon, je had immers maar 1 oog. Dat had ik niet eens meer door, ik kon met je lezen en schrijven en je ging door mij door vuur. Het hoorde bij je.
honderden fotos heb ik zo van je, je keek altijd braaf in de lens, net een model.
Doordat ik echt te groot en zwaar werd reed ik al zo'n 9 jaar niet meer op je. Gelukkig hoefde je niet stil te staan, er waren genoeg lieve kinderen die graag met jou plezier wilden beleven. Vele kinderen heb je laten genieten van jou, van alles wat je ze kon leren, maar vooral laten ontspannen op buitenrit. In de bak reed je al jaren niet meer.
Vorig jaar mei overleed je grote vriendin. Altijd waren jullie samen. Ik maakte mij zorgen om je, compleet zonder reden blijkbaar, want je redde je ook prima zonder haar. Gelukkig maar. Je bleek alweer mijn steun en toeverlaat in moeilijke tijden, zoals altijd.
Mijn mooie meisjes, voor altijd samen.
Afgelopen zomer heb ik eindelijk een trailer gekocht, we konden gewoon heerlijk zelf beslissen wanneer we gingen wandelen op het strand. Wat vond je dat mooi, de zee, het strand, de frisse lucht. Heerlijk!
Genieten van zon, zee en strand
Trots was ik dat je al ruim 26 was, je zou in juni 27 worden. Je mooie grijze haartjes droeg je met trots. Het stond je zo mooi.
Genoten hebben we van de sneeuw 11 en 12 februari. Ik riep op vrijdag heel hard dat ik nog 1 weekend sneeuw wilde voor de foto's, je weet nooit wanneer het de laatste keer is. Een dag later kwam mijn wens uit. Heerlijk wandelen met je, je ogen vielen bijna uit je hoofd en je oren konden niet verder naar voor. Heerlijk. Ruim een uur zijn we onderweg geweest. Het hele weekend ben ik op de wei geweest, genieten van de pony's en het spelen.
Op maandagochtend vroeg kwam ik jullie uit de stal halen voordat ik naar mijn werk ging. Ik zag gelijk dat het foute boel was. Je was in paniek en had duidelijk pijn. Ik heb de veearts gebeld en die gaf je medicatie om het te verminderen. Hopelijk was het een gewone koliek, het zou snel afgenomen moeten zijn. Helaas was dat niet het geval, het bleek te gaan om een tumor die om je darm was geslagen. We hadden geen oplossing en keuze meer. Ik moest je laten gaan.
Dag mooi meisje, ik hou van je.
Het is stil, ik mis je, ik zie je niet meer en je hinnikt niet meer naar mij.
Ze was prachtig!
