Geplaatst Kapot, en stuk ben ik van verdriet
Dat hij me verliet gister avond achterliet
Maar het moest
Dus hield ik mezelf koest
Als een leven leiden wordt
Dan is het tijd dit te besparen
Dat hebben wij gedaan
Maar ik ben er nog zeer van ontdaan
Lieve schat ik hou van jou, tot aan de maan en weer terug.
Dat weet je toch wel ? Je bent mijn oogappeltje, en dat zal je altijd blijven.
MIJN NUMBER ONE!!
Ruim 10 jaar hebben wij van elkaar mogen genieten,
Stiekem kocht ik jou toen je 1 jaar was en een paar maandjes……… Ik was slechts 14….
Samen zijn we opgegroeid, het is niet gegaan hoe het normaal hoort, maar ik heb nooit spijt gehad.. Lieve Buck wat ben jij een kanjer, een complete vechtersbaas!
Mijn papa was tegen de koop van jou,
Ik had namelijk al 1 shetlandertje en die heb ik met veel pijn en moeite mogen kopen, maar wel altijd zelf onderhouden met een krantenwijkje.
Toen ik hem verplaatste hem van stal, ontmoeten ik JOU!
Ik ging naar het weiland van een klasvriendinnetje haar vader.
Toen was JIJ daar als loeder… een zeer vals weidemaatje, je joeg hem op tot hij kreupel was, je werd niet bekapt en niet goed verzorgd.
Je wist niet wat andere pony’s waren en daarom was je zo enthousiast en gek toen je ze wel om je heen kreeg… Je werd van een vrije pony die alleen in een gigantisch weiland stond, aan een paal in de wei gebonden met een touw om je kaak…
Op een dag was je weg, jou baasje betaalde de huur niet en was hem gesmeerd.
Je werd in een tuin gezet en vanuit een tuin was ik je kwijt geraakt waar je heen was gegaan.
Later bleek je op marktplaats te staan, ik werd getipt door een bokker, via deze bokker en de advertentie link herkende ik de plek. Ik hoopte van harte dat jij daar niet stond, maar jawel daar stond jij dan, dik in de drap met 4 geiten om je heen in een stukje van 4 bij 4.
Ik was jong zat op de middelbare school in de eerste, en een vriendin hielp me.. Marloes ik ben je nog altijd zo dankbaar! Zonder jou, was ik gewoon dood, want Buck is zo belangrijk dat ik de vechterkskracht in me had om door te gaan!
Via een omweg hebben we hem opgehaald…, Zei heeft je opgehaald en ik heb je overgenomen een straat verder.
Ik kon je niet houden, je was zo sterk de drang om te lopen zat toen al in je!
Je was een valse jonge hengst met schurft en luizen.. En geen staart
Waar was ik aan begonnen ?
Ik wilde je opknappen en daarna eigenlijk weg doen, want ik had al 1 shetlandertje en niet veel poen…
Maar je bent nooit meer weg gegaan, je steelde mijn hart, en dat doe je nog steeds!
Niet alleen mijn hart, maar ook die van mijn ouders kreeg je en die van vele andere!
Je bleek een hoop liefde nodig te hebben, speelmaatjes om je heen en je veranderde al snel.
Wat ben je een lieverd geworden ik kan me de tijd bijna niet meer voorstellen dat je zo’n klootzak was!
Met die kleine beentjes van je, maar je mega karakter hebben wij veel shetlander ritten gereden, wedstrijden en diverse andere leuke dingen gedaan! We wonnen zelfs 2x de clubkampioensprijs.
1 keertje in 2 span, en een keer in enkelspan. Wie kan dat nou van zijn mini zeggen ?
In de dressuur deed jij niet je best, serieus doen dat was jou kant niet… Maar laat nou zeggen ik ben toch ook niet vaak serieus ??
Dus deden we veel vaardigheid. Dit was jou spel, je knapte helemaal op en mensen herkende jou niet meer na een dressuur proef. Haha kleine Buck wij hebben samen mooie bekers gewonnen en zelfs vele dingen overwonnen.
Lieve kleine kanjer, met je 80centimeters hebben we samen 3 jaar de Eper paardenvierdaagse uitgereden. 100KM in 4 dagen + de pannenkoekenrit van 20KM daarbij. De mensen bij van start zeiden ‘tot zo he?’ ‘je haalt het niet’ en lachte ons uit. Maar ik wist het wij konnen dit! Na de eerste dag zaten we er nog in, mensen kregen respect voor ons, de 2e dag kregen we een applaus. De 3e dag heb ik naar jou gekeken en je kon nog, we hebben de heide rit ook gedaan. En toen de laatste dag ook gereden + de intocht. We kregen een waanzinnig applaus en van de organisatie als de mensen met vooroordelen hele leuke complimenten. Zie je wel Buck, jij bent een vechter ik ben een vechter samen konden wij dit! En we waren het voorbeeld voor vele andere mensen met shetlander die nu de Eper vierdaagse rijden, of proberen te rijden. Want……. Niet iedereen kan hem uitrijden. Daarvoor moet je karakter hebben, de wil, de conditie en gewoon op en top verzorging. Topper ben jij! Mijn maatje.
Kleine lieverd weet je nog dat ik in opname zat ? Gesloten omdat het helemaal fout met me ging, ik was de weg kwijt ik wilde niet meer verder, het enige wat nog telde was jij. Terwijl jij op een stalling stond en ik niet zomaar bij jou kon komen ben ik aan jou hoefijzer gekomen. Ik tekende wat, en bleef tekenen. De begeleiding die me sterk in de smiezen hield lachte me uit. Ik wilde dit getatoeëerd op mijn been, maar dit mocht niet zomaar dit moest goedgekeurd worden want in een gesloten opnamen mag je geen pijnprikkels.. Omdat jij de reden was dat ik nog verder wilde, hebben ze me het laten doen, de mensen in de Tattooshop hadden respect, we hebben hem ter plaatse daar nog aangepast. We hebben namelijk jou hoefijzer daar onder het kopieer apparaat gelegd en dan mijn tekst zoals ik hem had gedaan erbij. Zo was hij levensecht, en is het nog steeds!
Jij staat op mijn been voor nu en altijd. Want belangrijk ? Dat was, is en blijf jij!!!!!!!!!
Speciaal net voor ik jou liet gaan, likte jij jou hoeijzer af op mijn been!!
Je hebt gevochten, en nu is het verdere lijden je bespaart, liever kerel ga maar naar waar je heen moet. We komen elkaar nog tegen, wacht je op mij ?
oh meid wat vreselijk... rip lieve stoute mooie Buck 
