Hij had als bij wonder enkel wat schaafwondjes op zijn voorbenen en klein slipje op zijn hoofd...
Toen ik op stal aankwam stond daar een zielig hoopje paard, helemaal onder de indruk van de gebeurtenissen welke het liefst op je schoot zou kruipen. DA was ondertussen al geweest, wondjes verzorgd en concludeerde dat hij waarschijnlijk geweldige spierpijn had. Paar dagen stappen aan de hand en over een dag of 4 moest er beterschap zijn. Zoniet moest er verder onderzoek gedaan worden of er toch niet meer aan de hand was. Hij mocht ook wat buiten in de paddock.
Paard at gewoon (hooi van de grond), at brokken, dronk, mestte en plastte gewoon. Toen ik maandag nog geen greintje beterschap zag heb ik de DA teruggebeld en afgesproken dat er foto's van hals en rug werden gemaakt.
Mijn buikgevoel zei dat er meer aan de hand was, hij kon zijn hals niet naar links bewegen en ook niet naar zijn borst toe.
Gisteren was het dan zover, helaas was het bij de 2e foto al goed mis, de nekwervel was in 2 gebroken.
Er waren nog 2 opties, opereren (wat resulteerde in permanente stijfheid van de nek en eventueel de mogelijkheid tot grazen wegnam als het te strak zou vergroeien) of inslapen.
Man wat heb ik gehuild, mijn beste maatje was kapot... Ik heb gejankt en geschreeuwd en gepraat en overwogen... maar ik wou het mijn maat niet aandoen om zo'n zware operatie te ondergaan zonder enige idee wat de uitkomst zou zijn..enkel maar vraagtekens. Artrose was sowieso een gevolg en het kon zijn dat hij na 1.5j revalideren nog moest worden ingeslapen als het herstel niet voorspoedig verliep...
Vandaag heb ik dan het besluit genomen om hem zondag te laten inslapen, nog 2 dagen pijnstillers en lekker buiten met mijn andere paard en dan zondagavond mag hij gaan...
7j nog maar, in de fleur van zijn leven, dit jaar zou ons jaar worden, voor het eerst internationaal gaan starten en werken naar de hoogste proeven...maar helaas...de beste gaan altijd eerst zeggen ze, wel zondag krijgen ze hierboven weer een hele goeie erbij!
Dag Dutch, dag lieve schat, dag kerel, ik ga je zooo hard missen, maar zal je nooit vergeten!
