Geplaatst In no-time was je eerder berucht dan beroemd. Maar ik vond je prachtig, wát een karakter en wát een pony. 7 dagen in de week was ik in de weer om het je zo goed mogelijk naar je zin te maken. Voor de manege was je niet geschikt, de een na de ander werd uit het zadel gegooid.
Het moment dat ik een eigen pony mocht uitzoeken, 2011, was het moment dat je mijn pony werd. Mijn eerste echte eigen pony en wát voor een. Je fleurde ontzettend op, gedroeg je als de prinses van stal en deed het zo ontzettend goed!
Tot 2015.. cushing, spat en artrose hebben ervoor gezorgd dat je niet langer meer de Nala was die ik kende.
Mijn lieve pony, mijn kleine smurf, mijn prinsesje, mijn alles, verdiende het niet om nog verder achteruit te gaan.
De prinses van stal, is niet meer…
Precies zoals Nala was: knap en zó ontzettend lief:
Ze kon ook gekke bekken trekken:
Stiekem was ze soms een pegasus:
Al ging het springen ons samen niet altijd even goed af:
Soms kon ze zich ook gedragen als een woeste hengst:
Toch was ze altijd in voor een onder-onsje:
De stoelendans deed ze met twee hoefjes in de neus, ze sleepte zonder problemen de eerste prijs in de wacht:
Terwijl we eigenlijk liever zo de bak rond reden:
Als het regende en koud was, had ze overigens een iets minder knap hoofd. Nala was een echte koukleum en had een bloedhekel aan nattigheid:
Maar als de zon scheen en ze op de wei kon staan, dan genoot ze:
Kusjes geven kon ze als de beste:
En genieten van de avondzon overigens ook:
En ik, ik ben ontzettend dankbaar dat ik 8 jaar lang, dag in en dag uit, van deze prachtige merrie heb mogen genieten.
Dankjewel lieve Naal, rust zacht meisje. Je wordt zó ontzettend gemist.
respect voor je beslissing !
