Geplaatst 
They say memories are golden, well, maybe that is true.
I never wanted memories, I only wanted you.
A million times I cried.
If love alone could have saved you, you never would have died.
In life I loved you dearly, in death I love you still.
In my heart you hold a place no one else could fill.
If tears could build a stairway and heartache make a lane.
I'd walk the path to Heaven and bring you back again.
Our family chain is broken, and nothing seems the same.
But as God calls us back one by one, the chain will link again.
♡ 17-06-2015 - ☆ 28-08-2015
I never wanted memories, I only wanted you.
A million times I cried.
If love alone could have saved you, you never would have died.
In life I loved you dearly, in death I love you still.
In my heart you hold a place no one else could fill.
If tears could build a stairway and heartache make a lane.
I'd walk the path to Heaven and bring you back again.
Our family chain is broken, and nothing seems the same.
But as God calls us back one by one, the chain will link again.
♡ 17-06-2015 - ☆ 28-08-2015
Lieve Kas, zo kort geleefd, zo dapper geweest. Mijn lieve vriendje!!
Als liefde je had kunnen redden, dan was jij denk ik onsterfbaar geworden, want wat hebben veel mensen vooral jou, maar ook mij willen helpen.
Op 17 juni werd jij geboren. Je was een snelle jongen, want we keken even een half uurtje niet op de camera en ineens lag jij daar in de stal! Wij met grote bezorgdheid en opwinding naar stal, we hoopten dat alles goed was gegaan. Ik deed het licht aan en de staldeur open en je hinnikte hard naar me, alsof je wilde zeggen, heee baasje, waar bleef je toch??? Alles is goed hoor!!!
Wat was ik trots op je, mijn mooie veulen.
Helaas kregen we na een aantal weken wat minder goed nieuws, want je beenstand was niet helemaal goed, het beter bekende bokvoetje. De dierenarts vertelde mij dat je geopereerd moest worden, een simpele ingreep en het aller belangrijkste 100% herstel en het vooruitzicht dat je een grote knappe bink kan worden die later gewoon als sportpaard gebruikt kan worden. Ik wilde je dat mooie en vooral pijnvrije leven gunnen, dus de operatie werd 4 dagen later ingepland.
De operatie was gelukkig goed gegaan, de chirurg was erg tevreden en 2 dagen later mochten jij en je mama weer lekker mee naar huis. Helaas stond er wel een revalidatie op het programma en moesten jij en je mama tijdelijk op stal blijven en veel op het harde lopen, een klein stukje verharde paddock afgezet zodat jullie in ieder geval een klein beetje lekker buiten konden staan. En wat ging je herstel goed. Je beenstand veranderde in positieve zin en de wonden zagen er netjes uit. Helaas na 2 weken kwamen we er met de verbandwissel achter dat er in je rechtervoorbeen toch wat onstekingsvocht uit je wond kwam. Balen zeg, ik kreeg advies, goed in de gaten houden en als er wat veranderd moest ik gelijk bellen. Helaas op donderdagochtend was je been best wel dik. Ik heb de dierenarts gebeld en zij kwam gelijk bij je kijken. Zij raadde aan om je naar de kliniek te brengen, omdat dit toch wel even goed behandeld moest worden. Dus met mama weer op naar de kliniek. Na wat onderzoek van de dierenarts kreeg ik een ontzettend naar bericht wat ik totaal niet had verwacht. Het bleek dat de ontsteking naar binnen is geslagen. Dit betekent dat er maar 2 opties voor je waren:
Of een dure behandeling waarbij je 4 tot 5 keer onder narcose moet om gespoeld te worden, of in laten slapen.
Wat schrok ik van dit bericht zeg.... Dit was het laatste wat ik had verwacht. Ik moest er maar even goed over nadenken en de volgende ochtend laten weten, want als ik je wilde laten behandelen dan wilden ze je gelijk de volgende dag al opereren.
Na veel nadenken, huilbuien en advies vragen de volgende ochtend maar weer vroeg naar de kliniek. Ik zag dat je been nog veel dikker was geworden van de infectie, je had pijn en je durfde of kon ook niet meer liggen.
Na het gesprek met de dierenarts heb ik besloten om je de 1e operatie te gunnen, zij zouden dan eerst van binnen bekijken hoe het er in je knie uitzag, of het zin had om je te behandelen.
We hebben je uitgebreid geknuffeld, gepoetst en lekker bij je gezeten in de stal.
's Middags ben je opgehaald voor de operatie en helaas kwam al snel het bericht dat er teveel verklevingen in je knie te zien waren. Deze verklevingen zorgen ervoor dat je je knie nooit meer pijnvrij zou kunnen bewegen en lieve Kas dat is geen leven wat ik je wil geven.
Je lag nog heerlijk te snurken van de narcose toen we jou lieten inslapen.
Sorry lieve vriend dat ik je niet heb kunnen helpen, ik hou ontzetten veel van je
Lieve Kas, bedankt voor de mooie tijd, je blijft voor altijd in mijn hart
Heel erg veel sterkte 
ach tranen in mijn ogen hier,zo'n jong leven,het hoort gewoon niet....
