Geplaatst De dag dat ik besloot dat het beter was om Lucky zijn eeuwige rust te gunnen.
Een half jaar nadat hij ernstig ziek op de kliniek had gestaan maar toch voor me was blijven vechten.
Hij keek me die dag aan en ik wist zeker dat het genoeg was, de dag erna besloot ik de veearts te bellen en een afspraak te maken om hem te laten gaan.
Uiteindelijk is hij op 30 december 2013 met zijn hoofd op mijn schoot heen gegaan.
Een laatste knuffel, een laatste blik, een laatste kus, een laatste woordje en toen een laatste zucht..
En ik mis hem nog elke dag, hij heeft mij zoveel geleerd. Ondanks dat ik nu nog 2 toppers heb staan zal geen een paard meer het plekje van Lucky in kunnen nemen.
Mijn maatje en mijn leermeester, in goede en in slechte tijden en zo zachtaardig naar Jesse.
Nu ik weer zwanger ben mis ik hem nog meer, want hij kan niet nog een kindje de liefde voor de paarden bijbrengen.
Gelukkig koester ik nog elke dag alle mooie herinneringen aan hem en zal ik hem nooit vergeten
.Tot het eind heeft hij met trots aan mijn zijde gestaan, en dit zal ik in mijn herinneringen ook altijd bij hem blijven doen
.
Je lieve luck.... 
Jullie blijven prachtig samen 
Maar ik denk dat Mellow en Poow wel de paardenliefde over zullen brengen aan jullie nieuwe kindje! 
