Geplaatst 
Na 28 jaar lief en leed gedeeld te hebben, heb ik je nu moeten laten gaan. Jij die als verrassing geboren werd. Je kreeg de naam Daisy ondanks dat je niet echt in het voorjaar geboren was. Het was al 17 augustus toen je op de wereld kwam. En je mocht daarom de hele winter bij je mamma, tante Melissa, tante Astrid, oom Goldy, tante Blacky en tante Royal blijven.
Je jeugd verliep voorspoedig en als 3 jarige zijn we rustig aan begonnen je te beleren. Waarbij je je talent al vroeg liet zien. Nog maar 4 keer onder het zadel en ik kreeg op het omleggen van mijn been al een galopswissel. Pas 3 galopssprongen later bedacht ik me dat ik niet op je mammie zat maar op jou die die wissels nog lang niet hoorde te kennen.
En wisselen is altijd je hobby gebleven he. Iedereen die het wisseltje maar eens wilde voelen, je vond het geweldig hem te demonstreren. Je vond ze zelfs zo lollig dat je in de western riding proef ook nog wel eens 3 in gooide in plaats van die ene die ik vroeg. En een lol dat je dan had. Ook omdat je wist dat je mij daar alleen maar mee aan het lachen maakte. En als er dan ook nog een balk in het parcours lag had je helemaal lol. Daar gewoon overheen galopperen was er niet bij, dat werd altijd een sprong. Even je springafstamming laten spreken he.
Foto met dank aan Smax@bokt. Ik ben je voor eeuwig dankbaar voor deze wereldfoto.
Je hebt een gigantisch lange carriere gehad. Eerst als dressuurpaard, die we toen je 8 was beëindigd hebben in de Z dressuur omdat we er beide niet zon lol meer in hadden. Toen kwamen we toevallig in aanraking met de westernsport, en je vond het geweldig. Helemaal de reining waar je je wissels en speedcontrol kon laten zien. En de Versatile met de extended jog, waar je altijd een feestje van maakte. En je kon er ook geen genoeg van krijgen. Toen je 17 was wilden we je een plezier doen en met pensioen sturen. Ik heb je zelfs afscheid laten nemen op een wedstrijd, waar je het laatste onderdeel een Freestyle reining verkleed als dressurcombi wist te winnen.
Maar nee Daisy wilde niet met pensioen. Daisy werd zelfs boos als zij niet meemocht naar de wedstrijden. En zelfs op 24 jarige leeftijd mocht je daarom sporadisch nog mee. En niemand die wilde geloven dat jij al 24 was zo liep je daar te showen.
Maar helaas de jaren begonnen toch meer mee te spelen. Een pees in het voorbeen wat niet meer echt ok was. Je zicht die steeds slechter werd. Maar het ergste was wel je longen die nu dan ook gewoon op zijn. Dus ging je toen echt met pensioen en samen met je grote vriend Jae genoot je van lekker op de wei staan. We hebben het gelukkig nog een paar jaar kunnen rekken met behulp van medicijnen maar helaas ook die sloegen nu niet meer aan en het ging niet meer. Je was moe en had het zo benauwd dat ik voor jou de beslissing moest nemen.
Gelukkig is Maaike@bokt afgelopen week nog langsgekomen voor een laatste shoot. Ze heeft heel veel foto’s gemaakt van ons samen. En zelfs en ondanks je longen moest je onder het zadel toch nog even showen he.
Vandaag heb ik je laten gaan. Thuis in de bak, zodat je laatste pleegkind QT in alle rust afscheid van je kon nemen. Wij beide gaan je verschrikkelijk missen mijn lieve schat.
An Angel whispered
take my hand and
come with me
you're work here is done.
I went away to a place
where there's no tears, nor sorrow
only laughter and smiles,
there will always be a Tomorrow.
As I move amongst the clouds.
I'll look down and smile upon you,
while the angels
sing a heavenly song.
I am not alone
all who went before
are here
they awaited my return.
I know you'll grieve
and wish I was still here
I am here in the memories
you hold dear.
Remember how much I
love you
and know I took your
love with me.
I did not wish for
you to cry, nor feel sad.
My pain is gone and
I am Free!
Mijn 3 musketiers zijn weer samen, Feline (A Saint she Aint), Iso (Isonic Royal Lee) en Daisy (Elanimo) en ik weet zeker dat ze om het hardst galopperen over de eeuwige groene weides. Onder het toeziend oog van Henk (Peppolena Colonel) die jullie grote beschermer zal zijn.
) 
Een paard zo lang in je leven hebben en dan afscheid moeten nemen lijkt me heel erg zwaar. Het was een prachtig paard zo te zien en een echte dame met karakter.. 
Daisy is er niet meer... 
