Geplaatst Maar de laatste paar weken ging je hard achteruit, je had al twee jaar Cushing en langzaamaan begon je af te takelen. Toen je een maand geleden ook begon om te vallen en je eigen stal niet meer in durfde besloot je eigenaresse dat het goed was zo. Je was op en we mochten in deze situatie niet egoïstisch zijn.
Een maand geleden hoorde ik dat jij, mijn maatje, mijn vriendinnetje, mijn omaatje, nog voor 1 juni zou worden ingeslapen. Mijn wereld stortte even in, maar vanaf dat moment wist ik dat ik alle momenten samen nog meer moest koesteren, we hebben nog een fotoshoot gedaan waar je helemaal van opleefde, uitgebreid gepoetst en ik heb ontzettend veel om je kunnen lachen. We hebben dit moment zo lang mogelijk uitgesteld, ik probeerde steeds verbetering te zien, maar tevergeefs, je was op en je verdiende het niet om te leiden.
Afgelopen dinsdag kreeg ik te horen dat je vandaag, vrijdag 30 mei 2014 zou worden ingeslapen. Ondanks dat ik erop voorbereid was, kwam het hard aan, zo snel ging je mij verlaten. We hadden nog maar zo'n korte tijd om van elkaar te genieten, maar dit hebben we zeker weten gedaan. Gisteravond en vanochtend hebben we heerlijk getut, heb ik je uitgebreid gepoetst en hebben we nog even geknuffeld. Een mooier afscheid had ik me niet kunnen bedenken, je staat voor altijd als een geweldig lieve en betrouwbare pony in mijn herinnering en je zit voor altijd in m'n hart.
Mijn lieve meisje is nu op de eeuwige groene weides, daar waar ze zonder pijn verder kan, daar waar ze verdient te zijn.
Lieve Son, bedankt voor de mooie tijd die je me bezorgd hebt. Ik zal je nooit vergeten, je bent en blijft mijn lieve ouwe omaatje voor altijd. Slaap lekker maatje.
, ik noemde Sonja meestal Sjonnie. Haha!