Geplaatst Buitenritten waren samen genieten voor ons. Wat een heerlijk paard..
Tot ik een telefoontje kreeg van de eigenaar maart 2012.
Hisiana had een zware koliek en ze zou het waarschijnlijk niet meer redden, ik kon nog afscheid komen nemen. Gelijk op mijn fiets 15 kilometer gefietst. Binnen een half uur was ik er. Daar lag ze dan, mijn mooie meisje, die altijd zo sterk was geweest en had doorgevochten.
Je kon aan dr zien dat ze op was, ze kon niet meer. Het was mooi geweest zo. Klaar, lang genoeg gevochten..
Ik ben bij dr gaan zitten en ze legde haar hoofd op mn schoot. Heb tegen dr gezegd dat ik van dr hield en dat het goed was geweest nu, ze kon gaan. Ze hoefde niet meer te vechten om te blijven. De eigenaar zei nog tegen dr 'Ga maar meisje, je was een geweldig paard. Je hebt je laatste maanden een geweldige verzorger gehad die enorm veel voor je gedaan heeft en die van je houd. Wacht je op ins als wij daar boven bij je komen ?' Beiden stroomden de tranen over onze wangen.
Het was ineens alsof ze alle vechtlust terug kreeg en ineens probeerde ze overeind te komen.. Na een half jaar was ze weer zichzelf. We hadden langzaam aan onze dagelijkse ritjes weer opgepakt, en na goedkeuring hebben we samen nog een wedstrijd gehad. Een drafproefje. Mijn oude meisje van 28 die toch nog even zo hard dr best deed, en we toch nog tweede werden. Ik was zo trots op dr.
Begin 2013 kreeg ik het toch te druk en heb ik afscheid moeten nemen van dr..
De eigenaar was kwaad op me en ik mocht nooit weer komen.. Paar dagen later stond Hisiana te koop..
Ik heb uiteindelijk de nieuwe eigenaar weergevonden en Hisiana opgezocht.
De eigenaar zei tegen me 'Zaterdag is het zover..' Die vandaag zou ze ingeslapen worden op een leeftijd van 30. Je kon aan dr zien dat ze helemaal op was. Dus ik nam voor de laatste keer afscheid van mn meisje die zoveel voor me gedaan had.
Gisteren belde dr nieuwe eigenaar me ineens of ik asjeblieft zo snel mogelijk wou komen. Gelijk naar stal gegaan en daar lag ze dan.. Ze was zo langzaam aan het ademhalen.. De eigenaar zei tegen me 'Wij willen graag dat jij bij dr bent als ze gaat. Toen jij hier was woensdag kon je zien hoe gek jullie op elkaar zijn. Hoe die band tussen jullie is. Had ze maar wat langer met jou gehad'
Ben bij Hisiana gaan liggen en ze legde weer haar hoofd op me. Ze zuchtte heel diep. Ze wist zelf ook dat het nu goed was. Dat het nu echt tijd was om te gaan. Ze had nu meer als genoeg gevochten.
Vaarwel lief meisje van me, heb zo kort van je mogen genieten. Ik heb zo veel van je geleerd. Ik hou van je, Je bent een geweldig paard. Wacht je op me daarboven ?
