In het verleden opende ik regelmatig topics op bokt over mijn fjord Bangi, topics over vreugde en verdriet. En nog steeds krijg ik weleens PB`s van mensen hoe het nu met Bangi gaat..
Gisteren heb ik mijn grote trouwe vriend op 8 jarige leeftijd in laten slapen aan de gevolgen van zandkoliek, hij heeft een week op de kliniek gestaan, maar de laatste dag ging hij zo flink achteruit dat dit de enige eerlijke keuze was die ik voor hem kon maken.
Het was zo anders dan ik me had voorgesteld, ik dacht altijd dat ik hem zou moeten laten gaan als hij oud en op was, dat ik hem op het laatst wat lekkers zou geven, want hij was dol op eten, maar eten deed je al niet meer, je was op en gesloopt door de ernstige koliek.

24-04-2005 ~ 07-09-2013
Ik ga je zo ontzettend missen grote vriend...
Ontzettend cliche, maar in onze situatie zo toepasselijk:
Als twee bruine ogen vragen,
Help mij, want ik voel me niet fijn,
Mag je dan, omdat je voelt dit is het einde,
Egoïstisch zijn?
Als twee bruine ogen vragen,
Help mij, want ik voel me niet fijn,
Mag je dan, omdat je voelt dit is het einde,
Egoïstisch zijn?
Als je van de dierenarts hoort,
Dit komt nooit meer goed,
En hij krijgt steeds meer pijn,
Mag je dan omdat je hem niet kan missen,
Egoïstisch zijn?
Als twee trouwe ogen zich sluiten voorgoed,
En je zonder hem naar huis toe moet,
Met een halster in je hand,
En je hart vol pijn,
Dan probeer je jezelf te overtuigen,
Ik mocht niet egoïstisch zijn.
Al die tijd met zijn tweetjes,
Elke dag samen was een feest,
En in al die tijd,
Is hij zelf niet een keer,
Egoïstisch geweest.