Geplaatst Op weg naar de stal hoor ik mijn twee vriendjes al hinniken, zoals elke ochtend allebei een appeltje...
Al gelijk had ik door dat er iets mis was, Henk kon zijn appel niet bijten, het leek net of die met zn tanden aan het schrapen was, hij kreeg de appel niet tussen zn tanden.. Toen ik bij hem ging zitten hoorde ik dat hij heel zwaar aan het ademen was, dit vond ik erg raar en zag ook dat hij aan het zweten was maar geen koorts, dus heb gelijk de dierenarts gebeld, waarvan de assistente zei dat ik een stuk moest gaan wandelen zodat hij frisse lucht kreeg..
Het leek net of hij buiten een soort aanval kreeg, een piepend brommend geluid maakte hij tijdens het ademen..
Gelukkig kwam de dierenarts snel, hij zei dat het zijn lucht pijp was.. een typische shetlander kwaal, deze was wat vernauwd en hij kreeg daardoor minder lucht, hij had hem een prik gegeven, een pijnstiller als dit de dag erna nog niet verbeterd was moest ik hem inlaten slapen.
Dit vond ik nogal wat en heb dus besloten een second opinie aan te vragen, deze arts kwam vrij snel erna, en zei : 'Van buiten af kan ik het niet goed beoordelen, dat het iets in zijn luchtwegen is is vrijwel zeker, maar ik heb niet de apparatuur omdat zo te kunnen onderzoeken, en dus lijkt het me handig als je naar de kliniek gaat met hem.' Toen ze net weg wilde gaan ging hij zoals eerder de dag raar lopen een beetje verdwaald.. Ze zei gelijk, oh dit is ook helemaal niet goed, misschien heeft het wel met zijn lever te maken. En zij heeft alles telefonisch overlegd met de arts in de kliniek.
Vrijwel gelijk zijn we vertrokken naar Roosendaal, daar werd hij eerst onderzocht, en wilde de arts gelijk bloed afnemen.
Toen we stonden te wachten kreeg hij een soort aanval, en viel om. Hierna hebben we hem gelijk in een speciale box gezet, waar alles zacht was mocht hij nog een keer omvallen.
Uit de bloed test kwam, dat zijn lever zo slecht was dat hij zich zelf vergiftigde, het lever kan tot 80% kapot blijven werken zei hij, en ineens kon die grens overschreden worden. Dit was dus blijkbaar donderdag-vrijdag nacht gebeurd, waardoor hij ineens van de een op de andere dag al deze symptomen had.
De arts zei, ik geef hem 10% overlevingskans gezien de bloeduitslagen, met een hele grote kans dat hij zichzelf dood loopt bijvoorbeeld tegen een muur aan.
De beslissing was dus snel genomen, een paard die zich zelf doodloopt nee dat is verschrikkelijk..
We hebben hem daar in laten slapen..
Lieve Henkie je was een geweldige pony, een super vriendje voor Troy waar je zo dol op was..
We missen je onwijs, bedankt voor alle leuke tijden samen!
http://7.media.hyves-static.net/1527536070/6/8L2z/0/img1527536070.jpeg
http://8.media.hyves-static.net/1527536079/6/Kxuz/0/img1527536079.jpeg
http://4.media.hyves-static.net/1527536099/6/4h1j/0/img1527536099.jpeg
[url]http://1.media.hyves-static.net/1527536104/6/lvx5/0/img1527536104.jpeg[/[/url]
http://4.media.hyves-static.net/1527536107/6/s0_2/0/img1527536107.jpeg
Je was super.
wat zullen jullie hem missen.. 
het kon niet anders maar wat een moeilijke beslissing he 
heel veel sterkte er mee hoor groetjes deess 
ik heb iets soortgelijks meegemaakt met mijn vorige hond helaas.. sterkte met alles 
dikke knuffel! 
sterkte voor jou en je paard! 
