Geplaatst 
Al enige tijd waren we opzoek naar een leuke nieuwe pony voor onze dochter omdat ze niet verder kon met haar vorige en deze ook te klein werd. En in oktober zag ik d'r staan zo'n leuke pony op internet. Na gebeld te hebben met de huidige eigenaar, (Noa's Passage hier op bokt) Bleek dat ze de pony op dat moment niet kon verkopen aangezien ze niet mocht rijden van de dokter en ze Amazing goed doorgereden wilde verkopen. Waarschijnlijk zou dit pas weer in februari mogenlijk zijn. Inmiddels zijn wij verder gaan zoeken en kwamen een andere pony tegen die nogal wat streken had maar die we 2 maand op proef mochten hebben.
Dit leek erg goed te gaan. En werden we opeens gebeld of we nog belangstelling hadden voor Amazing want de eigenaar mocht weer rijden. We hebben toen de boot afgehouden want de pony die op preof was leek goed te gaan. Deze ging echter nadat we steeds meer van haar gingen vragen steeds meer kuren vertonen. Met als gevolg een ongelovelijke rodeo, waarbij ik zo blij ben dat m'n dochter is blijven zitten anders waren de gevolgen niet te overzien geweest.
Dus die pony is terug gegaan naar de vorige eigenaar en heb ik gebeld naar Noa om te fragen of de pony nog te koop was. En dat was zo, dus maandag 16 januari zijn we naar Amazing gereden en is, nadat de vorige eigenaar d'r had gereden, onze dochter Sanne opgestapt. En gelijk had zowel ik als Noa kippenvel van de klik die Sanne En Amazing hadden. We hebben dus niet lang na hoeven denken en de pony gekocht.
Onderstaande verhaal heb ik ton op de site van Noa gezet:
Wat een dag, en gelukkig afscheid nemen bestaat niet. Vanochtend om half 7 ging de wekker, voor mij en Dick haast uitslapen, maar aangezien ik wit dat het een lange spannende dag werd niet al te best geslapen. Sanne was erg snel uit de bed, ja ja als er maar leuke dingen te doen zijn is mevrouw wel snel. In tegenstelling tot het opstaan voor het naar school gaan Om 8 uur op de manege aangekomen en gelukkig waren Yvette & Lorraine al zo lief om Rappy klaar te zetten op de poetsplaats. Rappy zijn staart gewassen en manen gevlochten met stro. (volgens mij is er een gezegde in de paardenwereld dat als een paard stro in z'n haar heeft dat ie is verkocht, nou dat was wel er letterlijk) Ja want vandaag was toch DE grote dag. Laatste wedstrijd met Rappedap op een groot evenement en dan ook nog verkleed. In Hardenberg aangekomen kregen we al gauw versterking van Marcel en Nine die toch wel de laatste verrichtingen wilden zien van dit top team. En zoals gebruikelijk waren er wederom totaal geen zenuwen bij het tweetal. Rappy deed net of het heel normaal was al die muziek, lampen, gillende mensen en alle toeters en bellen om zo’n evenement heen. Het rijden van de proef ging super!! En werd ook beloond met een 2e prijs!! Toen op pad naar Dronten om onze toekomstige topper Amazing Girl op te halen. En ook daar ging eigenlijk alles voorspoedig. Het op de trailer stappen duurde iets langer, maar goed als je als jonge pony ook daar niet zoveel op hebt gestaan en dan ook nog een beetje op een trailer moet stappen waarvan de loopplank wat lastig is door de hoge opstap latten is dat niet zo vreemd. Toen op weg naar Lue en Linny om Rappy af te leveren. Sanne vroeg zich al af wat Rappy aan Amazing Girl aan het vertellen was. Of dit al z’n streken waren of dat ze toch wel heel lief voor haar moest zijn. En de reis liep goed, tot…. De turbo van de auto, die we heel lief van Dick z’n baas mochten meenemen, het begaf. Jemig wat een rook, de 2 pony’s op de trailer konden we katholiek zijn met al die witte rook. Op de vluchtstrook doorgereden naar het 1e benzinestation. En daar gebeld met wat mensen, gelukkig bleven de pony’s heel braaf staan en niets van onrust te merken. Gelukkig kwam snel iemand van z’n werk en hebben we de stumperbak( Nissan petrol) zoals Sanne deze auto altijd noemt geruild met een bus en konden we verder. Jan, Dick z’n baas/collega bleef wachten op de ANWB. Uiteindelijk aangekomen in Zuidvelde liep Rappy braaf van de trailer en heeft Sanne hem plechtig overhandigd aan Linny. En heeft Rappy ze heerlijk geïnstalleerd in een enorme stal, volgens mij moeten ze hem morgen gaan zoeken zo grote stal dat ie heeft. Daarna snel doorgereden naar Hoogezand, aangezien Amazing Girl nog niet zoveel trailer ervaring heeft en ze er toch al aardige tijd, heel braaf, op stond. In de bus gestapt ben ik heel erg gaan slikken om m’n emoties te onderdrukken want wilde me niet laten kennen tegenover m’n dochter. Alleen naar een paar kilometer hoorde ik een enorm kreet van “RAPPY” ja toen wel ff flink gehuild met dochter lief. Maar na een paar minuten zijn we toch maar eens begonnen met alle belevingen die we hebben gehad met hem, en dat ze toch wel veel heeft geleerd van deze onwijs lieve ne soms stront eigenwijze pony!! En dat we heeeeeeeeeeeeeeel blij zijn met het plekje wat hij nu heeft. Op Nieboer aangekomen stond het welkomstcomité al klaar, Yvette, Josien en Lorraine. Amazing lekker even wat te eten gegeven en nog even de benen laten strekken in de binnenbak. Waarna ze lekker op stal is gaan staan en gelijk genoot van de bult hooi die er voor haar lag. Na een tijdje nog een keer gekeken, samen met ome Roef die d’r ook lekker ontspannen vond. De dames Sanne & Josien samen met Yvette afgeleverd bij Yvette thuis waar ze vannacht slapen. Nog een poging gedaan om ze duidelijk te maken dat ze rustig moeten zijn en Eken niet mogen plagen (moeder Yvette) En nu, naar een heerlijke maar vermoeide dag weer thuis. Het laatste wat ik nog tik uit het diepste van m’n hart is: “Lieve Rappy bedankt voor alles en heel veel geluk bij Lue en Linny! We weten dat dat zeker goed komt daar. En Amazing Girl welkom in ons midden, dat je samen met Sanne maar heel veel plezier en gelukkig mag worden”
Na aankomst van Amazing heeft Sanne rustig een super band met haar opgebouwd en zijn ze echt in een hele korte tijd echte maatjes geworden.
Aangezien Amazing erg er weg stond hebben we haar verplaatst naar een stal op 10 minuutjes fietsen. En vanaf toen ging het steeds beter met rijden en na het rijden lekker spelen in de bak en af en toe een buitenritje.
Omdat alles zo goed ging hadden we besloten om Sanne en Amazing in te schrijven voor de Bixiedag in Ermelo. Dit zou hen eerste wedstrijd zijn. En dit leek ons een mooie ervring om te kijken wat Amazing zou doen op vreemd terrein. En met het plan om evt. deze zomer officieel te starten.
De weken ervoor hebben we samen met instructrice hard getraind en ze waren er klaar voor.
Alleen heeft dit niet zo mogen zijn. Dinsdagavond was Sanne helemaal blij en zei toen ze naar bed ging: "Mama ik heb zo'n zin in morgen, m'n eerste wedstrijd met Amazing. En ook vind ik het heel leuk dat Noa komt kijken dan kan ze zien hoe goed het gaat met Amazing."
Woensdag 2 mei vroeg opgestaan en op naar stal waar we je hebben gepoetst en hebben ingevochten.
En ze zag eruit om oor een ringetje te halen, zo mooi. Echter bij het opladen in de trailer stijgerde ze enkele meters voor de trailer.
En toen onze lieve Amazing opstond zag ik gelijk dit is mis!!!!!!!
De dierenarts gebeld en die bevestigde mijn vermoeden. Boven de linkerachterknie was het gebroken en hebben we moeten besluiten je te laten inslapen.
Lieve Amazing Girl, je blijft voor ons altijd een heel speciaal plekje houden ondanks dat we je maar 3,5 maand mochten hebben.
Eerst dat gedoe met Jive en nu dit. Het zit jullie niet mee 
