In februari raakte hij kreupel en nav rontgenfoto's werd de diagnose hoefkatrolonsteking gemaakt.
Ik kon het niet geloven omdat ik hem 1,5 jaar daarvoor bij aankoop rontgenologisch heb laten keuren. Andres zijn hoefgewricht werd ingespoten met ontstekingsremmers en hij kreeg ijzers met zooltjes en 2 componenten spul ertussen. helaas hielp dit niet. De arts was niet gunstig gestemd over het lot van Andres.
Bij de verzekering om toestemming gevraagd voor een MRI scan, dit mocht.
In Emmeloord, in mei een MRI laten uitvoeren. Conclusie was dat de diepe buigpees nog niet aangetast was maar de slijmbeurzen en gewrichtsbandjes wel. Er was ongeveer 30% kans dat Andres gebaat zou zijn bij speciaal beslag en ontstekingsremmers direct ingespoten in de slijmbeurzen. Daarnaast moest hij boxrust. Omdat hij geen paard is voor boxrust is hij op een klein afgezet stukje weiland gezet en iedere dag verplaatst zodat hij toch lekker buiten was en kon grazen.
Na 8 weken weer naar Emmeloord voor nieuwe ijzers.
In de tussenliggende periode werd wel duidelijk dat Andres slechter en slechter werd. Hij wilde zijn rechterbeen totaal niet belasten en stond ermee op rust of hij plaatste zijn been buiten de massa.
Andres had heel erg veel pijn.
De conclusie in Emmeloord was dan ook dat Andres helaas niet bij die 30% hoorde.
Er waren geen opties meer voor hem. Alles hebben we geprobeerd maar niets mocht baten.
Omdat hij zo verschrikkelijk veel pijn had waardoor zijn hele lijf ook scheef was gaan staan heb ik besloten dat ik niets anders kon doen voor hem dan hem laten gaan.
Gister is hij in Emmeloord ingeslapen. Ik ben er van begin tot eind bijgeweest en het is heel vredig gegaan!
Ik zal hem vreselijk missen!

Hij is maar 6 jaar geworden


