Maar niets is minder waar.
Ik kwam bij je in de wei en zag je daar liggen.
Van top tot teen, helemaal zwart.
Je lag te beven en ik heb direct de dierenarts gebelt; dit was goed mis!
De dierenarts was er snel.
Je had zo ontzettend veel pijn!
En toen kwam het slechte nieuws;
Je was in shock geraakt en we konden niets anders meer voor je doen dan je uit je lijden verlossen.
Je was moe, en had zo hard gevochten,
en toch hinnikte je nog zachtjes naar me.
Wij waren zulke dikke maatjes!
Je was pas 16, en we hadden nog zoveel heerlijke ritjes in het bos voor ons.
Ik mis je ontzettend lieve Joery!
Je bent en blijft mijn trouwe maatje, voor altijd!
Mijn altijd vrolijke vriend!
