Geplaatst Voor haar verjaardag wilde ik der een pony geven, een pony waar ze echt op kon rijden en later mee naar les zou kunnen.
De eerste pony kwamen we na een week op proef achter dat ze niet geschikt was, de tweede pony hadden we met de eigenaar afgesproken voor betaling dat als er iets zou zijn deze terug zou mogen, dit was geen probleem.
Helaas was de afspraak mondeling en toen de pony eenmaal thuis was bleek ze totaal niet geschikt.. steigeren etc.. diverse dingen geprobeerd maar op het laatst voor een prikkie weg moeten doen aangezien de vorige eigenaar zijn woord niet hield en me nog grof afgewimpeld heeft ook..
Ondertussen kwamen we Layka op het pad.
Een lieve brave pony die met rijden gewoon op en top was.. Amber kon er zelfstandig mee rijden, stap/draf en zelfs galop!
In de omgang ietsje zuur.. maar ach.. daar keken we doorheen.
Op 9 augustus hebben we der opgehaald, ze zou naast mijn andere paarden 24/7 de wei op gaan.
Al snel werd duidelijk dat ze het niet naar der zin had op de wei en besloten we der snachts binnen te zetten wat verder goed ging.
Nog altijd stond ze te staan overdag en at eigenlijk niet.
Toen heb ik der een plukje kuil gegeven en werd duidelijk dat ze met gebitsproblemen kamptte.
Die week er een TA bijgehaald en die vertelde ons dat haar gebit dramatisch slecht was.. enorme scherpe haken, alle kiezen stonden schots en scheef, der wangen lagen open en ze had losse kiezen.. ze had ontzettend veel tandsteen en ontstoken tandvlees.
Hij heeft der zo goed als mogelijk behandeld en we zijn speciaal voer gaan geven.
In december zou de TA weer komen.
Zo vlogen maanden van plezier met Layka voorbij, Amber was enorm wijs met der pony al was het geen knuffel daar Amber dan maar ging knuffelen met onze shetters.
De kou brak aan in November, Amber ging (logisch) minder naar stal en ik ging intensiever voor Layka zorgen.
Ze had het nl snel koud en ik voerde der 2-maal daags bij.
Tot in de laatste week van November Layka met 3 gezwollen benen stond, na gevoeld te hebben had ze allemaal korsten op der benen, alleen niet in de kootholtes.
DA gebeld en ik kreeg antibiotica voor der.
De ab kreeg ik op vrijdag 26 november, het weekend keurig 2-maal daags de ab gegeven maar overal verschenen korsten over der hele lichaam waarna ik een topic opende:
[MD] korstjes over het hele lichaam
Veel tips en adviezen gekregen.
Ik vertrouwde het niks niet en heb maandags de kliniek gebeld dat ik met der langs wilde komen, dit gedaan op dinsdag 30 november.
Vermoedens die ik op een briefje had staan:
- regenschurft
- cushing
De DA heeft der onderzocht en schreef een hogere dosis AB voor, een kuur voor dik 2 weken.
Na een week was de pony zo verslechterd..
Ze liep alsof ze bevangen was, ze was lusteloos en begon minder te eten.
Direct aan de bel getrokken en dinsdag 7 november weer met der naar de kliniek gegaan.
Hier troffen we een andere DA, hij onderzocht der ook en vermoedde regenschurft en misschien cushing.
Er gebeurde het volgende:
- korstjes op kweek zetten (kwam uit na een paar dagen dat er de bacterie van regenschurft in gevonden was)
- bloedonderzoek gedaan (bloedonderzoek was helemaal goed)
- urine onderzoek (Layka verbleef een nachtje op de kliniek en ze hebben dmv een catheter urine afgenomen en opgestuurd voor onderzoek...)
- moest doorgaan met de Anti Biotica
- ze kreeg voor een week een ontstekingsremmer; Metacam
- ze werd gewassen met betadine scrub, zijn veel korstjes verwijderd
De woensdags Layka weer opgehaald en de eerste dagen oogde ze fitter.
Na een paar dagen viel ze terug helaas en na het weekend zat ik met de handen weer in het haar, alle uitslagen waren binnen behalve die nog van cushing.
De korsten/plekken/ontstekingen in der huid begonnen zich opnieuw te ontwikkelen (tijdens kuur metacam en AB)
Begin van die week moest er gewoon wat gebeuren en zo besloot ik Layka thuis te zetten.. ze wilde toch niet bij andere paarden zijn en liever binnenstaan dus alles thuis gereed gemaakt.
Ze mocht met vochtig weer niet buiten en ook niet in de sneeuw.
We konden de wei naast ons gebruiken voor als het weer het toeliet.
Woensdag 15 november alles gereed gemaakt, ze voelde zich wel thuis en ik probeerde het zo fijn mogelijk voor der te maken.
Meermalen daags slobber, niet te koud water (lauw) een groot kleinmazig hooinet gemaakt.
Donderdagsmorgens zou ik der scheren zodat ik gericht der huid kon behandelen, helaas regende het behoorlijk en besloot het nog even niet te doen..
Maar toen....
Smiddags telefoon... uitslag van de urine was binnen.
Ik had het zo verwacht, maar was toch geschokt en er knapte iets bij me...
Cushing
Het verklaarde:
- der depressiviteit
- der gebitsproblemen
- de ontstekingen in der mond en der huid...
- der slechte weerstand
Ik opende wederom een nieuw topic:
[VVDD] Toch cushing... en nu...
Hier veel steun in gekregen en ook goedbedoelde adviezen al waren ze dan niet erg subtiel gebracht hier en daar en ging zelfs iemand per pb er serieus op in dat zij de pony wel zou willen verzorgen na mijn bericht, ik had namelijk besloten Layka een verdere lijdensweg te besparen, heb hier niet op gereageerd.. Layka was mijn verantwoordelijkheid:
Neskolay schreef:Even voor de duidelijkheid:
Layka wordt niet ingeslapen om het feit alleen dat ze cushing heeft.
Ze wordt ingeslapen om de toestand waar ze in verkeert en door de cushing nog een lange lijdensweg naar herstel van deze problemen zou moeten krijgen als ze ervan zou herstellen, want cushing zelf is niet geneesbaar.
Ze zou aan een hoge dosis pergolide moeten en de vraag is of ze dit trekt! (der maag.... wie weet hoe de gesteldheid van binnen is)
De pony eet en drinkt amper!!
Ik zou de symptomen moeten proberen onder controle te krijgen, maar dit doe ik niet ten koste van de pony.
Vrijwilligers die mijn pony elke dag met betadine willen wassen in deze vrieskou?
Vrijwilligers die het aankunnen elke dag een trieste pony met pijn aan te zien met der lichaam vol ontstekingen en dat voor sowieso nog minimaal 3 lange weken waarvan 90% binnen?
Vrijwilligers die vocht en slobber bij de pony naar binnen willen duwen? (in een smoeltje vol ontstekingen en kapotte kiezen)
Danku...
Ik bedank de mensen met goedbedoelde adviezen en sterktewensen.
Layka zou volgens de kliniek op 1x daags 3 pillen Pergolide kunnen, dit 2 weken langs en dan afbouwen naar 1 tablet per dag.
De symptomen en problemen die ze had zouden behandeld moeten worden en de vraag was of ze de medicijnen inwendig zou gaan trekken (der maag)
Mijn besluit stond afgelopen weekend vast.
Layka zou naar de eeuwige groene weides gaan waar mijn andere paarden die der zijn voorgegaan der zeker weten op zouden wachten.
Vanmorgen Amber het tragische nieuws gebracht.. al wist ze er wel iets van... het kleine hartje brak.
Niet mijn pony, niet Layka.. Layka mag niet dood...
Oh ow wat voelde ik mij rot maar ik moest realistisch blijven en het kon niet meer.
Nog even heeft ze een kus gebracht en heel, heel veel gehuild.
Der goed uitgelegd dat Layka veel pijn heeft en naar Kashmir, Doyth, Orlando en allemaal andere paardjes toe zou gaan...
Het bezonk en ik belde de DA...
Ze zouden me een half uur van te voren bellen als ze onderweg gingen.
Net op het moment dat ik Layka zou brengen naar de pensionstalling waar het zou gaan gebeuren kreeg ik telefoon.
Tussen half 12 en kwart voor 12 zou ze er zijn.
Layka was er vanmorgen nog erger aan toe dan eerder.
Ze at en dronk bijna helemaal niet meer, stond alleen maar te staan en der huid was overal overgevoelig.
Grote stukken haar vielen uit en de huid eronder leek wel verbrand... god o god wat moet dat een pijn hebben gedaan bij die arme pony.
Het stonk ook erger dan eerder in der stal, der mest.. urine... der huid en uit der mond.. het was vreselijk..
Ik haalde der uit stal richting trailer...
Lieve schat ik hou van je en ga je zo erg missen
http://www.mijnalbum.nl/Foto-YQB6QOVA.jpg
En nu... der laatste uurtje was aangebroken...
Met een brok in mijn keel naar stal gereden, wat heb ik gehuild afgelopen dagen.. want wat had ik een band gekregen met die pony..
Eenmaal op stal schrok de stalhouder, ze was er erger aan toe dan hij verwachtte en hij vond mijn besluit het enige juiste en eerlijke.
De DA arriveerde.
Ook zij, die Layka nog niet had gezien bevestigde mijn besluit.. dit kon zo niet.
Ze zou der eerst in stal een beetje suf maken, maar door de harde ontstoken huid kon ze niet direct der ader vinden.
Stukje geschoren en na een paar keer prikken (
) had ze hem.We namen Layka mee naar de plek waar het moest gebeuren.
De naald schoot weer van zijn plek en moest nogmaals geprikt.. eenmaal gevonden kreeg ze nog iets meer een ruisje en werd der definitieve slaapmiddel toegediend.
Ze zakte door der benen en ze was zomaar vertrokken...
Het voelde wederom alsof mijn hard eruit gerukt werd.. na een paar stuipen was het echt over.. DA controleerde of ze nog hartslag had maar nee.. ze was vertrokken... 12.00 is ze gegaan..
De poort is opengegaan:
Lief lief mooi meisje van ons, het ga je goed daarboven.. gallopeer pijnloos met de anderen zoals je nog nooit gegallopeerd hebt..
Wat zullen wij je missen... we hebben volop genoten van je al was het helaas maar voor 4 maanden... het leek een levenlang....
We houden van je
Those we love don't go away
they walk beside us every day
Unsean, unheard but always near..
still loved, still missed and very dear...
Houden van is ook loslaten... en dit hebben we na een hevige strijd gedaan, nog meer doorvechten zou niet eerlijk zijn....
Een filmpje ter nagedachtenis van een heel bijzondere pony die een speciaal plekje in ons hart heeft
bedankt als je de moeite hebt genomen het hele (lange) verhaal te lezen...
Der oogje van het zomer...
http://www.mijnalbum.nl/Foto-CAQXSSZW.jpg
En der oogje vandaag...
http://www.mijnalbum.nl/Foto-LMYN7DH6.jpg
sterkte! de pony is vast heel blij geweest, dat jullie op haar pad zijn gekomen. 
