Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-08-10 12:16

heimwee naar je paard

Geplaatst door de TopicStarter : 19-08-10 12:16

hoe lang heeft het bij jullie geduurd totdat je over de dood van je paard heen bent. Het is bij mij nu 3 jaar geleden bijna en ik denk nog iedere dag aan mijn paard. Hoe zit dat bij jullie?

**Geplaatst**: 19-08-10 13:17

Geplaatst: 19-08-10 13:17

Mijn paard is sinds 2005 dood maar ik vergeet haar nooit!!!
Denk nog zeer vaak aan haar.

**Geplaatst**: 19-08-10 13:19

Re: heimwee naar je paard

Geplaatst: 19-08-10 13:19

De mijne is dan niet overleden, maar verkocht sinds maart. Ik mis ze nog elke dag en dat zal nooit weg gaan!

Sterkte TS!

**Geplaatst**: 19-08-10 13:23

Geplaatst: 19-08-10 13:23

Natuurlijk blijft je paard altijd in je gedachte . Bij mij is het nu een half jaar geleden. Maar volgende week komt mijn nieuwe paard. Ik probeer niet te vergelijken want dat vind ik niet eerlijk tegenover dit paard. Geen een paard is het zelfde en ze hebben allemaal hun eigen mooie dingen.
Ik denk wel dat het verschild hoe je je paard verloren bent.
Ik heb bewust en in alle rust afscheid kunnen nemen en dat maakt het verwerken makelijker.

**Geplaatst**: 19-08-10 13:58

Re: heimwee naar je paard

Geplaatst: 19-08-10 13:58

Je bent er nooit overheen, dat kan gewoon niet maar een plekje geven kun je het wel.

Mijn merrie is nu 2 jaar overleden en wat bij mij heel erg hielp was een reading.
Door de reading wist ik dat het goed was en daardoor kon ik het accepteren.
Daarbij heeft mijn 'nieuwe' paard me ook ontzettend gesteund.

**Geplaatst**: 19-08-10 15:22

Re: heimwee naar je paard

Geplaatst: 19-08-10 15:22

Mijn eerste pony mis ik toch nog wel regelmatig. Niet dagelijks maar soms komt het gemis heel heftig om de hoek kijken. En hij is in 2004 doodgegaan.
Mijn andere paard mis ik ook nog maar dat voelt veel meer aanvaard.

**Geplaatst**: 19-08-10 19:21

Re: heimwee naar je paard

Geplaatst: 19-08-10 19:21

Mijn eerste paard is gestorven in 2003. Ik mis haar nog steeds. Het enigste verschil is dat ik vroeger echt verdrietig om haar was, vaak denken aan het moment van inslapen,...Nu denk ik echt aan de mooie momenten dat we samen gehad hebben, waar we gingen rijden, wat we samen vaak deden,...
Het gemis zal nooit overgaan en ik hoop ze op een dag ooit weer terug te zien ;-)

**Geplaatst**: 19-08-10 21:17

Geplaatst: 19-08-10 21:17

Mijn vorige paard is op 4 maart 2008 overleden, heel onverwachts, ze brak haar been op het weiland. Ze was al ingeslapen voordat ik bij haar was en ik heb dus geen afscheid kunnen nemen. Het was mijn allerbeste maatje, alles draaide om haar en ik vond het verschrikkelijk dat ik geen afscheid heb kunnen nemen. Ik heb nog steeds een rotgevoel omdat ik altijd gezegd heb dat ik er tot op het allerlaatste moment voor haar wou zijn, maar juist op het allerlaatste moment kon ik er niet bij zijn. Ik was aan het werk toen het gebeurde en de veearts was er eerder als ik, en ik zou nooit willen dat ze langer moest leiden omdat ik er bij wilde zijn, dus is ze meteen ingeslapen. Daar had en heb ik het nog steeds moeilijk mee. Ik denk iedere dag aan haar, vooral omdat ik nu een nieuw paard heb, die heel erg op haar lijkt. Maar de meeste momenten denk ik met een lach terug aan haar en denk ik aan alle mooie momenten die ik met haar meegemaakt heb. Alleen soms als iemand zomaar naar haar vraagt terwijl ik het niet verwacht moet ik toch wel even slikken hoor! En soms als ik me rot voel en ik denk aan haar komt er af en toe nog best wel eens een traan, ik mis haar gewoon verschrikkelijk. Het was zo'n bijzonder paard en ik had een hele hechte band met haar omdat ik heel veel meegemaakt heb met haar ( verhaal staat in profiel ) en iedere dag heel intensief met haar bezig was. Dit is iets wat ik denk ik nooit voor de volle 100 % zal kunnen verwerken.

**Geplaatst**: 20-08-10 09:45

Geplaatst: 20-08-10 09:45

TS probeer meer te genieten van wat je allemaal samen gedeeld hebt en probeer er niet in te blijven hangen. Ik heb 5 jaar geleden mijn paard verloren in 1 dag. Ben eigenlijk alleen maar heel dankbaar voor wat we samen gedeeld hebben en wat ik van hem geleerd heb. Ik denk al lang niet meer elke dag aan hem, gelukkig niet, anders zwelg je er te veel in. Maar hij en de herinneringen aan hem zijn altijd bij me. Koester het maar probeer het ook los te laten zodat je je zelf gelegenheid geeft om iets nieuws te vinden waar je ook maar weer op een andere manier van kan houden en om kan geven. Dat elke keer verdrietig omkijken, kost je heel veel energie. Probeer te genieten van wat je samen gehad hebt, die herinneringen zijn blijven! maar probeer toch ook echt open te staan voor wat je nu hebt en probeer daar ook van te genieten. Het helpt ook niet jammer genoeg om er elke dag bij stil te staan. Veel sterkte ermee :(:)

**Geplaatst**: 20-08-10 10:17

Re: heimwee naar je paard

Geplaatst: 20-08-10 10:17

Wij hebben 2½ week geleden ons paard in moeten laten slapen * vos uit mijn profiel! *Maar toch was dit de beste keus voor ons maar ook voor het paard zelf!Hij heeft nu geen pijn meer, en als ik daar aan denk heb ik er vrede mee dat die is gegaan! De dag van het inslapen kan ik me nog als de dag van gister herinneren! het was koud regen achtig rot weer! En hij stond er maar een beetje bij van ik heb zo'n pijn, laat me gaan! Maar ja op het moment zelf wou hij echt niet meer! hij was bang en heeft gevochten het laatste half uur voor z'n leven! hij wou niet maar uiteindelijk heeft hij zich er bij neergelegt!Met het idee dat hij nu geen pijn meer heeft, kan ik ook weer verder met me oude leventje! Ik denk nog elke dag aan hem en een foto zien van hem in de mooie tijden doet nog veel pijn! Maar toch kan ik er nu al na 2½ week goed mee leven! Het was mijn toekomstige wedstrijd paardje maar dit heeft niet mogen baten!

Hier het hele verhaal!
[IM] het is goed zo jongen R.I.P

**Geplaatst**: 22-08-10 00:04

Re: heimwee naar je paard

Geplaatst: 22-08-10 00:04

op 26 mei 2008 en dit jaar op 12 augustus zijn mijn paarden overleden en ik nog dagelijks aan ze.

Desje die er nu al ruim 2 jaar niet meer is(tegelijk met Dee t paard van mn moeder maar daar had ik niet zoveel mee) heb ik ruim 11 jaar gehad die miste ik in t begin echt heel erg, werd soms gewoon misselijk als ik er aan dacht dat ze er niet meer was.
Had na een maand of 5 een hele mooie foto op canvas van desje&mij, die heeft nog een jaar in de verpakking gezeten, ik kon er niet naar kijken!
Vorigjaar heb ik sieraden&hangertjes van haar staartharen laten maken, vooral de hangertjes met vrolijke kraaltjes enz er aan vind ik erg leuk, en het plukje haar is ook gewoon echt desje's staart, voelt ook nog net zo als toen en dan denk ik met een glimlach terug aan de tijd met haar.

Quentin is nu een goede week weg, soms dan schrok ik ineens als ik me besefte dat hij gewoon écht weg was, heel raar dat was na een dag of 2 ineens, ik zat in de auto en ineens schrok ik gewoon, hart klopte letterlijk in mn keel, kon ook niet meer slikken want mn keel zat gewoon dichtgeknepen, net of toen ineens t kwartje viel van ja hij is echt weg
terwijl ik toch dagelijks zijn lege box zie en dus maar al te goed weet dat hij weg is.
Nu gaat t verder gewoon goed, maar heb het nog niet op kunnen brengen om bijvoorbeeld een In Memoriam topic te maken, ben begonnen met een profiel update maar zelfs dat kost moeite..
Zijn laatste foto's&filmpjes heb ik ook nog niet terug kunnen kijken.

Ik weet dat het voor de paarden de enige juiste keuze is geweest maar soms dan zou ik ze nog zo graag een keer een knuffel willen geven of hun gehinnik nog een keer willen horen...
Ook Quinnie heb ik ruim 11 jaar gehad, je mist gewoon écht een stukje van je leven en je daglijkse bezigheid nu ze er niet meer zijn.

**Geplaatst**: 22-08-10 10:48

Re: heimwee naar je paard

Geplaatst: 22-08-10 10:48

..mijn paard is dit jaar doodgegaan aan een ziekte die in dit land heerst....was van de een op andere dag opeens heel slecht...vorige dag lekker met m gelopen leek of er niks was..volgende dag mega zielig stond heel raar en er was niks aan te doen dus moesten we hem laten inslapen..hij is 1,4 jaar geworden....ik denk nog elke dag aan hem en ook hoe ik bij hem stond dat we afscheid namen..Shameen is en blijft altijd in mijn hart!..elke dag als ik naar de andere paarden ga..kijk ik naar die ene lege stal..wil niet geloven dat hij er niet meer is ...............klinkt dramatisch maar ondanks hij nog zo jong was heb ik veel met hem meegemaakt....leuke wandelingen iets minder leuke wandelingen enzenz...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-08-10 15:03

Geplaatst door de TopicStarter : 22-08-10 15:03

Jee, wat een verhalen allemaal, ik mis mijn boabdill ook nog iedere dag en was zelfs van plan om helemaal met paarden enzo te stoppen, na 15 iedere dag was/is het opeens zo´n gemis.

**Geplaatst**: 22-08-10 16:49

Geplaatst: 22-08-10 16:49

Mijn paard is al dood sinds 2001 en ik denk nog heel vaak aan hem.
Soms ben ik nog heel verdrietig en mis ik hem enorm. Maar ik heb zijn zoon, daar zie ik heel veel dingen van hem in terug.
Als ik weer iets zie, dan moet ik er toch wel om lachen.
Indy was nog net geen 2 jaar toen zijn vader stierf.

**Geplaatst**: 22-08-10 17:02

Geplaatst: 22-08-10 17:02

In de loop der jaren zijn er veel paarden gekomen en ook weer heen gegaan. Ik blijf ze altijd herinneren. Vaak komen ze 's nachts in mijn dromen terug, geheel gezond en kan ik ze weer berijden. Super gaat het dan en alles lukt, ook de moeilijkste oefeningen. Als je dan wakker wordt, heb je een heerlijke blije droom gehad,waar je nog dagen op kan teren.

**Geplaatst**: 23-08-10 22:45

Re: heimwee naar je paard

Geplaatst: 23-08-10 22:45

Mijn merrie heb ik bijna 2 jaar geleden moeten laten inslapen en denk ook nog heel erg vaak aan haar. De ene keer een blije herinnering en de andere keer een traan.

**Geplaatst**: 23-08-10 22:47

Re: heimwee naar je paard

Geplaatst: 23-08-10 22:47

Mijn paard heb ik ruim 4 jaar geleden in moeten laten slapen, tuurlijk denk ik nog bijna dagelijks aan hem, das logisch als je zoveel om een iemand heb gegeven... Wat bij mij heel erg heeft geholpen om het een plekje te geven was een reading.

**Geplaatst**: 23-08-10 22:51

Re: heimwee naar je paard

Geplaatst: 23-08-10 22:51

De mijne is niet overleden, maar helaas wel verkocht. Geen idee waar ze is helaas:(
Ik mis haar nog steeds iedere dag, en het maakt mij gewoon boos dat ik haar hem moeten laten gaan.

**Geplaatst**: 24-08-10 21:29

Geplaatst: 24-08-10 21:29

Ik ken het heimwee hebben ook heel goed. Heimwee hebben naar die tijd, heimwee hebben naar bij hem zijn. Tegen hem aan leunen. Op hem zitten. Gewoon niks doen. Gewoon bij hem zijn.
Ik ken dat 'schrikken' ook heel erg, wanneer je je realiseert dat hij er niet meer is. Er niet meer is. Dat je hem nooit meer zal zien, of onder je vingertoppen voelen.
Voor mij is het nu bijna een maand geleden en ik mis hem zo ontzettend veel. Het voelt alsof ik ontwricht ben. Hij was zo'n groot deel van wat mij 'mij' maakte, dat ik heel veel moeite heb om door te gaan.

'Zonder jou tikt de klok even snel, maar de tijden veranderen wel.'

Een leven zonder Bart. Ik snap nog steeds niet hoe dat kan. Alsof ik nog steeds verwacht dat hij er spontaan weer is, en dat alles weer normaal zal zijn. In dat opzicht leef ik nog in een nachtmerrie.

**Geplaatst**: 25-08-10 20:51

Re: heimwee naar je paard

Geplaatst: 25-08-10 20:51

Ik heb mijn paard helaas anderhalve week geleden moeten laten inslapen, dus het verdriet zit er nog diep in. Maar ik denk ook dat ik altijd heimwee zal houden naar mijn mooie ruin.

**Geplaatst**: 26-08-10 11:19

Geplaatst: 26-08-10 11:19

Soms droom ik dat ik mijn overleden paard op een andere stalling heb staan en dat ik dat vergeten ben en dan ga ik erheen en voel me zo schuldig dat hij geen aandacht heeft gehad. Het is zooo echt dat ik wakker wordt en me echt moet realiseren dat dat dus niet het geval is en dat ik niet naar hem toe kan omdat hij er "gewoon" niet meer is. Raar wakker worden is dat.

Renske_ ach Quentin er niet meer dat zal er zeker ook inhakken dat je nu 2 van je oude getrouwen kwijt bent. Hoe is het met Wiske??

**Geplaatst**: 26-08-10 11:25

Geplaatst: 26-08-10 11:25

Nog iedere dag denk ik aan mijn paard. In 2001 is ze heen gegaan... Ondanks dat ik een ander paard heb en andere paarden gehad heb in de afgelopen jaren denk ik nog dagelijks aan haar. Zal haar ook nooit vergeten en de andere paarden kunnen haar ook niet vervangen.

Als ik er lang over praat en moet nadenken schiet ik nog vol... Sterkte!

**Geplaatst**: 26-08-10 11:30

Re: heimwee naar je paard

Geplaatst: 26-08-10 11:30

ik heb die van mij vorig jaar dec in laten slapen
tja merry christmas and a happy newyear................

Maar ik weet dat ik het goed heb gedaan en dat is wat telt
als het kon nam ik haar terug maar wie weet in de toekomst

heb nog 2 dikke vlachten van haar

**Geplaatst**: 28-08-10 11:32

Geplaatst: 28-08-10 11:32

hallo,

ja, mijn paardje heeft de kert vorig jaar ook net niet gehaald!
en missen....

na 19 jaar iedere dag samen geweest te zijn, mis ik haar natuurlijk wel - mijn dagritme is veranderd
en als ik een ander paard van dichtbij benader, dán mis ik haar heel erg: die fluwelen snoet lijkt niet op haar snoet...

maar 't is niet anders, op zo'n moment mag je best verdrietig zijn maar daarna weer je eroverheen zetten hoor

en verder gaan
een paar fotoos bekijken van toen het nog allemaal goed was - en bedenken hoe gelukkig je samen was
dan komt het goede van je samenzijn - 19 jaar- weer bovendrijven en raak je het verdriet weer een poos kwijt

zo probeer ik het maar te doen

sterkte allemaal!

fru

**Geplaatst**: 02-09-10 08:23

Re: heimwee naar je paard

Geplaatst: 02-09-10 08:23

Ik heb in maart dit jaar afscheid moeten nemen van mijn 4 jarige andalusier. Mis hem echt nog elke dag, zal hem ook niet niet vergeten.

Ik weet dat dit de enige mogelijkheid was. hij kon gewoon niet meer. hij was gewoon helemaal kapot! Hij had gewoon teveel pijn helaas!