Geplaatst Hier het verhaal van mijn Kanjer.
Beau kwam 2,5 jaar geleden binnen bij ons op de manege (overgenomen van een particulier)
Ze was niet echt in goede staat (extreem vuil/ geen spieren/ geen conditie, absoluut zelfvertrouwen en extreem bang voor van alles, ook andere paarden). Maar ik was op slag verliefd!
Heb haar toen gekocht en ben hard aan het werk gegaan.
Eerst maar eens schoon zien te krijgen (staart was zo vuil dat ze die niet eens meer kon bewegen).
Zijn toen met van alles aan de slag gegaan en je zag haar met de week opknappen.
Ook geestelijk ging het steeds beter.
Uiteindelijk is ze veranderd in een paard met heel veel zelfvertrouwen (stoere tante zelfs), en kwam zeer goed in de spieren te zitten en conditoneel zeer goed (was niet moe te krijgen, meer dan 1 dag rust in de week was niet verantwoord
)Door dit alles hebben we een enorm sterke band samen opgebouwd en hingen we enorm aan elkaar
Helaas liep ze begin december kreupel
Wilde geen enkel risico nemen en ben met haar naar de DA gegaan.
Hier werd aangegeven dat het een peesblessure was en dat er niets meer aan te doen was.
Echo was er niet gemaakt en vond dit nogal een snelle conclusie.
Met toen met haar naar d Uithof gegaan voor een second opinion
Hier wel een echo gemaakt en helaas was hun conslusie dezelfde
Diepe buippees was gescheurd
Beide DA's adviseerde dus om haar in te laten slapen
Maar daar het niet toonde. dat ze echt pijn had, wilde ik toch gaan proberen, om zodra het weer het toeliet, haar met pensioen
te sturen op de wei. Ze was nog zo vol van levensvreugde, dat het voor mij niet duidelijk was dat het klaar was.
Maar helaas is dit haar niet gegund. Zaterdag 20 Februari was het toch echt mis met haar been en kon ik wel zien dat ze pijn had
(ze was een extreem harde voor zichzelf).
Direct de DA weer gebeld en die gaf aan dat de pees nu toch echt door was, ze heeft toen flinke pijnstilling gekregen
zodat we toch nog even een paar dagen de tijd hadden, om ons voor te bereiden en alles te regelen, voor de moeilijkste beslissing ooit in m'n leven! Maar als ze geen paard meer kan zijn en pijn moet lijden, dan heb je geen keuze
Heb de hele week vrij genomen van mn werk (net als mn man)
en hebben sinds dien vele uren op stal doorgebracht.
We hebben veel foto's gemaakt en filmpjes (Beau kon zo apart reageren als ik met dr slobber aankwam,
dat moest ik gewoon op film hebben).
Uren gepoetst en genuffeld en heel veel lekkere dingen gevoerd aan dr
Maar dan was het toch sneller als ik wilde Donderdag ochtend, toen de DA het terrein op reed,
was m'n eerste reactie op te zeggen dat ze weg moest wezen , maar ik wist dat ik geen keuze had.
M'n kanjer is gegaan zoals ze was : Sterk en koppig, maar toch vredig.
De da had haar een sedatie gegeven voor 600kg terwijl ze 500 weegt, maar dit had geen enkel effect
op Beau (hier toch ondanks de omstandigheden een kleine glimlach. omdat dit haar karakter zo typeerd)
Nog zo'n zelfde sedatie kon ze niet van winnen, daarna is het zeer vredig verlopen.
Beau richtte zich voor de volledige 100% op mij, ben daarom ook zo blij dat ik erbij gebleven ben,
als wist ik niet hoe ik dit moest doorkomen, maar voor haar moest ik
Crematie dienst heeft haar zeer waardig opgehaald, met dekentjes onder haar hoofd en moet zeggen
dat ik blij was met de waardigheid waarmee dit plaats vond.
Daarna toch volledig ingestort en de rest van de dag op bed gelegen, even alleen met mn gedachten
Nu moet we dit alles een plekje gaan geven.
maar hou me vast aan het feit dat ze nu geen pijn meer heeft, niet meer zolang op stal hoeft te staan, maar dat ze weer paard kan zijn, hierboven op de groene weides.
Maandag zijn we naar de crematie dienst geweest, alwaar we een gedenkbeeld met haar as hebben besteld.
Dit zal een bijzonder plaatsje in m'n huis krijgen.
Kanjer, topper m'n allerlieftste meisje: IK MIS JE, maar het ga je goed hierboven, zal je nooit vergeten!
Hier een link van een filmpje van haar (foto's aan elkaar gezet.)
Zie mijn kanjer
http://www.youtube.com/watch?v=ROvSsPUabnc
Helaas heb ik haar maar zo kort mogen hebben, had haar nog zoveel goede jaren gegund, want dat verdiende ze echt!
Probeer me te troosten met het feit dat ze toch nog igg 2 goede jaren heeft gehad
Ze heeft me zoveel gegeven! Ze was enorm lief en overal voor in!
bij het bekijken van het filmpje.
