Donderdag 2 weken terug wilde hij ineens niet meer lopen, natuurlijk direct de dierenarts gebelt om te laten onderzoeken. Hij had ernstig hoge koorts, en kreeg direct koortsremmers antibiotica en nog iets.
Volgende dag weer dierenarts erbij, nog niet veel verbeterd, zaterdag weer dierenarts erbij en toen begon het eigenlijk nog slechter te gaan, hij had geen kracht meer om te staan... mijn geweldige taaie beestje gaf het al op, toen wist ik eigenlijk al dat het helemaal niet goed ging

Zaterdagavond had hij weer een beetje kracht gekregen om op te staan, en de zondag ging het eigenlijk allemaal weer goed. Het was een mooie zonnige dag, hij stond weer lekker te grazen, de koorts was weg dus ik natuulrijk weer helemaal blij..jahoor hij had het weer voor elkaar gekregen.
Maandagochtend, ik moet naar school maar was eigenlijk al laat, toch nog even snel langs de stal lopen en knuffeltje geven aan Sander. Had eignelijk geen behoefte om naar school te gaan maarja, moet toch. Tot ik op school ineens de les uitgehaald werd door de congierge, mn vader stond ineens op school met de mededeling dat ik nu naar huis moest komen om afscheid te kmoen nemen

Het ging helemaal niet meer goed ineens, het zou niet eerlijk zijn om het einde nog langer uit te stellen.
Met veel pijnstillers heeft hij het nog voor elkaar gekregen om van de wei naar de stal toe te lopen. Onze laatste wandeling

Het liefst zou je dan samen snel wegrennen, maar je weet dat het niet meer kan. Sander is naar mij toe eerlijk geweest, hij verdiende het niet om nog langer te lijden.
28 september, mijn mooie jongen is er niet meer.
Hij mocht de mooie leeftijd van 31 jaar bereiken.
6 jaar terug zat ik in een hoekje te janken dat hij altijd zo gemeen tegen me was en dat ik zo bang voor hem was, en nu kan ik niet meer stoppen met janken omdat ik zijn liefde nooit meer zal voelen..
Mijn vriend



Dit was de eerste zaterdag van september
Ringsteken, we zijn 3e geworden

http://i31.tinypic.com/9vawio.jpg
http://www.mijnalbum.nl/Foto-EYVBFYVD.jpg
http://www.mijnalbum.nl/Foto-NK3AOIPO.jpg
Achteraf mag ik alleen maar blij zijn dat het nog zo lang heeft geduurd, in maart was er al een zeer ernstige tumor vastgesteld waar hij in 2 weken aan zou overlijden maar we hebben de hele zomervakantie nog van elkaar mogen genieten en we hebben nog leuke dingen zoals ringsteken kunnen doen.
Maar ik zou hem het liefst mn hele leven bij me hebben, het is zo onvoorstelbaar dat hij die me zo zo zo dierbaar is nooit meer terug zal komen
