Geplaatst 
Zonder dat wij iets in de gaten hebben gehad, is hij uit onze wereld gestapt.
Een (nog nooit eerder hebbende) koliekaanval is waarschijnlijk de oorzaak geweest, aan de rolplekken te zien in de stal en in het zand.
Véél te vroeg, het verkeerde dier, want Shahko was de enige pony die iedereen vertrouwde, die iedereen op zijn rug meenam, waar iedereen om kon lachen, die de beste baas van de wereld had, de pony waarvoor we alles zullen geven om hem terug te krijgen.
Het verdriet begint nu om te slaan in woede. Waarom Shaak, waarom??
Het is zó vreselijk oneerlijk, hij was de beste pony die je kon hebben en zo hebben we hem ook geprobeerd te behandelen.
Net gecheckt door de dierenarts, op gloednieuwe aangepaste ijzertjes gezet, in de wei met 2 vriendjes, lekker buiten rijden of wandelen, op de manege gezellig met de pony's daar mogen ouwehoeren, aangepast voer, dagelijks aandacht van zijn eigenaresse/mijn zus (Cyrilletje) en mij...
Het is zó oneerlijk, niet te beschrijven hoeveel verdriet we hebben.
Hij had oud moeten worden, we hadden nog zoveel buitenritjes in de planning. Na het harde werken op de manege op Texel had hij het dubbel en dwars verdient, helaas hebben we maar 1,5 jaar van hem mogen genieten.
Shahko, we zullen je enorm missen, hopelijk zijn er genoeg shetten daarboven om te plagen en mee rond te rennen!
