Geplaatst [ITP] 2020 met Bowlers Baby
Januari begon met veel bosritten omdat mijn andere paard, haar grote vriendin, ergens in training gegaan was. Daarom hebben we in januari en februari vooral veel buiten gereden, galoptrainingen in het bos gedaan en daar na ook de dressuurtraining weer opgepakt. Heerlijk!
Baby heeft tot dat mijn andere paard weer terug was bij de overburen gestaan met haar nieuwe vrienden, 2 shetjes en 4 ezels.
Eind februari hebben we onze eerste crosshindernissen van 2021 weer gesprongen en vervolgens begin maart ook bij de trainingscross in Schaijk gestart.
Ontzettend genoten!!
Baby begon iets onzeker maar werd al snel weer iets te fanatiek haha. Leerzame rondjes kunnen rijden met ook wat L hindernissen en het 2e rondje een M hindernis in het water meegepakt.
Omdat ik er nog regelmatig eens naast pleur was het blijven zitten weer een overwinning haha.
(Voor onze uitgebreidere eventing verhalen zie; [SGW-ITP] Iets met een ongevraagd abbo.. maar crossen wij door! )
Halverwege maart nog een crosslesje meegepakt waar ik er helaas weer eens langs pleurde. https://www.youtube.com/watch?v=wTnuEy19l8A
Begin april weer naar een trainingscross gegaan waar ons 1e rondje goed ging en ik er in de 2e ronde 2 x royaal langs lag bij de trakhener waar ze eerder wel overheen sprong.
Beetje jammer
13 april kwam haar grote vriendin weer naar huis en ze geloofde haar ogen niet!
Super schattig!
Op 20 april is de dierenarts geweest omdat ik 2 weken na de oefencross toch meende iets gezien te hebben aan een been en een onderbuik gevoel had. Eigenlijk hadden we de dag er na een crosstraining maar deze heb ik in overleg toch maar overgeslagen.
Met een scan werd mijn gevoel bevestigd. Een lichte verstuiking/overrekking. Niets ergs, maar wel iets waar we rekening moesten gaan houden.
Dus er werd vooral geknuffeld en gewandeld op het harde. Was niet nodig maar was wel goed. En evengoed veel in de wei spelen ondertussen.
Midden mei begonnen we weer rustig met opbouwen, heeft Baby nog een massage gehad om eventuele blokkades/compensatie weg te halen en is de tandarts nog geweest.
In overleg met de dierenarts toch op een onderlinge dressuurwedstrijd van start gegaan waar Baby gruwelijk haar best deed. Na even later nog een scan omdat mijn gevoel toch nog niet goed was nog even rustig aan gedaan en weer met springen begonnen.
In juni konden we eindelijk weer officieel dressuurproefjes starten, dus dat zijn we gaan doen.
Ook hebben we weer een crosslesje gehad waar ik er bij de 1e minisprong al weer met een behoorlijk harde klapper af ging. Nog maanden last gehad van mijn rug na deze val. Weer zó blij dat die bodyprotector bestaat. Gelukkig wel de les nog kunnen rijden en ging de rest wel goed
.Daarna een week later toch maar gestart bij SGW Leende, 200,5 punt met dressuur een foutloos springparcours en met 2 stops op de trakhener toch bij de 3e poging er over heen en rond gekomen
. 
Baby vind kruiwagens overigens ook multi inzetbaar
In juli weer wat dressuurproefjes gereden en nog een SGW gestart, waar ik ook bleef zitten haha!
207,5 punt, een afgeschopte balk in het springparcours zonder rem, en veeeel tijdfouten door het weer installeren van de rem. Maar alles in 1 x gesprongen en blijven zitten!
Met een gemiddelde 7 voor de stijl weer 2 wp er bij. Niet dat we die nodig hebben, laat mij maar eeuwig B rijden
Superleuk was -voor de penny in mij- dat we de 5e prijs kregen ondanks de weinige starts in onze rubriek.
In augustus nog 2 crosstrainingen gedaan. Helaas viel ik er met de 2e crosstraining weer 2 x goed hard af en bleek 1,5 week later dat ik toch een spier in mijn bovenbeen gescheurd had + alles bij mijn bovenbeen, lies en bekken qua spieren en banden opgerekt/verrekt was.
Even later kwam een vriendin die Baby al vaker gereden en gesprongen heeft Baby ook rijden. Zij ging er ook langs. Gelukkig niet bezeerd.
Een andere vriendin durfde het aan om een crosslesje met Baby te rijden. Wel met haar eigen zadel. Ze heeft zelf ook wat 'aparte' paarden en is meer gewend als mij. En ondanks dat veel dingen best prima gingen mocht zij ook even voelen hoe onvoorspelbaar Baby is. Gelukkig landde zij mooi op haar voeten. Haar eigen zadel had haar nog wel minstens 5 andere keren gereden zei ze. Stof tot nadenken.
Deze vriendin heeft ook nog een galoptraining in het bos met Baby gedaan. Heel fijn dat we zo geholpen werden om Baby niet alleen maar aan de longe 'in shape' te houden!
Eind augustus had ik nog een dressuurwedstrijd in de M1 ingeschreven staan. Doordeweeks er 1 x op gekropen en het ging redelijk dus ik dacht, verstand op nul en gaan. We kregen 190 punten.
Ook hadden we nog een eventing wedstrijd in de buurt staan. We zijn er toch heen gedaan maar na dat de dressuurproef dusdanig zeer deed bij sommige onverwachte bewegingen van Baby begreep ik toch dat het echt niet verstandig was om van verder van start te gaan. Zeker omdat er ook uitdagingen voor ons bij zaten.
In september is de zadelmaker gekomen voor hetzelfde soort eventingzadel als mijn vriendin heeft. Wel wat andere zadels geprobeerd maar met dit zadel had ik inderdaad echt meer steun. Dat mocht ik fijn uittesten bij een training en toen ik echt beter en stabieler bleek te zitten een fijne deal kunnen maken.
Ook onze laatste M1 proeven gereden voor de overgang naar de M2 met 195 en 195,5 – 2. En een oranje lintje voor de penny-verzameling, omdat we de enigste starters waren
.Begin oktober zijn we weer gestart in de B SGW in Yssselstyn. Er stond een voor ons heftige cross maar we zijn, met 1 stop omdat we iets te enthousiast aangemoedigd werden en de concentratie toen even ergens heen gevlogen was (oeps), rond gekomen! En het zadel heeft me al gered toen Baby na een sprong ineens naar links wou gaan ipv rechtdoor/rechts ergens lang
.Daar na stond ons M2 debuut gepland waar bij we 182 punten haalde! Jeej, officieel M2 geklasseerd!
(1e x voor mij)
Daar na gingen we een weekendje weg met vrienden en hun paard naar SGW Ronostrand. Na de dressuur stonden we 2e, maar helaas was ons springparcours catastrofaal, en in de cross begon ze heel voortvarend maar ging ze toch écht niet over de trakhener heen. Helaas uitgebeld.
Gelukkig had ik met de organisatie kunnen regelen dat als het fout zou gaan ik de dag er op nog bij de oefencross mocht starten. Daar de trakhener overgeslagen omdat die gewoon simpel geen kans van slagen had. Toen heeft ze de rest zo simpel rond gesprongen!
Daar na nog een weekendje weg geweest met een vriendin en haar paard.
De dressuur was stil zitten, hopen en overleven. En helaas zijn we in het springparcours uitgebeld.. 2 weigeringen in een bocht die nergens op sloegen. Na dat ze een balk royaal aan tikte durfde ze de dubbel niet meer in. Dankzij het zadel wel blijven zitten bij die stop. Gelukkig reed mijn vriendin wel een prima ronde en hebben we evengoed lol gehad
. Daar na ook nog een rondje dressuur gestart. Met wat onvoldoendes, een 3 en een 8 nipt aan 180 punten.
De keer er op kregen we net 179,5 punt. Een lekkere buitenrit een dag later maakt weer veel goed
.
Ineens zag ik ook een rare vlek bij Baby haar oog. De dierenarts er weer bij en laten testen. Ze weten niet wat het is, maar wel dat het geen oogkanker zou zijn. Gelukkig!
Nu maandelijks een foto er van maken om in de gaten te houden of het veranderd. Haar zicht e.d. lijkt allemaal helemaal normaal te zijn.
Vervolgens hebben we weer springles gehad, hebben 5 x een parcoursje rond gereden vanaf 20 cm tot 80 cm. Incl. een hartslagmeting in het parcours. En daar na weer lekker ook lijntjes oefenen. Vooral weer proberen heel veel vertrouwen in elkaar en in Baby zelf te krijgen.
Midden november weer scheren..
En nog een crosstraining meegepakt waar we weer gegroeid zijn!
Nog 2 M2 wedstrijdjes gestart waarbij we 189,5 punt hadden en de keer er op ons slechte galopgedeelte er voor zorgde dat we geen winst hadden.
2 weken daar na hadden we nog 2 dressuurwedstrijden staan. Rond de tijd dat we eigenlijk zouden moeten starten liep Baby heel fijn! Helaas heeft de organisatie het voor elkaar gekregen om vanaf het opzadelen tm onze start het programma 30 min uit te laten lopen... Dat deed haar geen goed
. Wat foutjes kunnen voorkomen maar ook een aantal niet. We hadden 180,5 punt.
Een dag er na mochten we nog een keer de ring in. Het liep super qua tijd en Baby liep weer fijn. Deze keer een nagenoeg foutloze proef kunnen laten zien en ik was voor het eerst een keer blij met onze proef haha.
We kregen 200 punten en een 1e prijs
Hier na dacht ik lekker verder te kunnen trainen, het springen meer op te bouwen en en...
Maar helaas heeft Baby vorige week zo achterlijk lopen springen en rennen in de wei dat ze er na niet fijn liep. Denk ergens wat verrekt o.d met haar gekke gedoe.
Afgelopen week is de osteopaat (die ook al in de planning) stond er bij geweest en heeft ze nieuwe ijzers gekregen. De osteo had een magneetdeken bij die ze aan het testen was en die wou Baby wel uitproberen.
Ik zou er nu weer op kunnen maar helaas ben ik nu zelf geveld door corona en is in de wei rijden momenteel nog niet zo verstandig
Nog meer semi-vakantie voor Baby. 
Dusss.. 2022 gaat voor ons in het teken staan van écht weer vertrouwen opbouwen met springen. We gaan een keer ergens ons Z1 debuut maken en wie weet ook nog wel ons Z2 debuut.
En ik ga denk ik maar een trakhener bouwen thuis zodat we daar heel veel mee kunnen oefenen en variëren zodat die krengen straks geen valblok meer gaan zijn
Safe rondjes in de B rond kunnen crossen zou heel fijn zijn.Maar buiten dat, verder natuurlijk gruwelijk genieten van mijn gevoelige ponypaard
. 
! 
.
