Bokt.nl

**Geplaatst**: 03-12-23 20:21

Geplaatst: 03-12-23 20:21

Als kind had ik wel eens kenbaar gemaakt zebra's super leuke dieren te vinden, het gevolg was dat ik van bepaalde mensen ieder jaar zaken kreeg in het thema zebra. Knuffels, kaders, flessen, sleutelhangers, ... :')

. Enkele jaren terug op enkele stuks na het allemaal op een weggeefgroep gezet.

Tot ergens in mijn jeugd werd er met kerst samengekomen met de ene kant van de familie bij mijn opa en stiefoma en ieder jaar was het een teleurstelling. Dan had je een lijstje of door het jaar al kenbaar gemaakt wat je zo een beetje wou en dan kreeg je als niet meisje meisje zijnde een oubollige parelketting met bijpassende oorbellen en sokken bijvoorbeeld

. Om een of andere reden werd de +kleindochter (dochter nieuwe vriendin oom) ook voorgetrokken op de rest, kreeg ze op nieuwjaar ook nog cadeaus en gingen ze nog eens apart gaan shoppen met haar waarbij ze dan ook nog eens mocht van alles uitkiezen en met ons deden ze dat niet

.

Zo weet ik nog een keer dat mijn broer jarig was en hij mocht een pretpark uitkiezen. Nog voor hij had kunnen kiezen welke hij wou had de + een bepaalde gezegd en gingen we dus naar dat park. Ze waren dan vervolgens nog eens boos op hem ook dat hij het niet kon wegsteken dat hij gigantisch teleurgesteld was. :roll:

Ooit voor mijn verjaardag van mijn vader enkel een doosje tic tac's gehad met een penny boekje, dat was ook zo zuur. Het was ook niet dat ik al iets groot had gekregen of dergelijke die het verklaarde.

**Geplaatst**: 03-12-23 23:57

Re: WTF/stomme/ongepaste cadeaus

Geplaatst: 03-12-23 23:57

Een deurmat _-:(

van mijn ex... is niet voor niks ex geworden :evaw:

**Geplaatst**: 04-12-23 00:00

Geplaatst: 04-12-23 00:00

nimbletje schreef:
Een deurmat van mijn ex... is niet voor niks ex geworden

Is je ex nu je deurmat?

**Geplaatst**: 04-12-23 09:53

Geplaatst: 04-12-23 09:53

Lang niet zo erg maar een vriendin van mij vond dat wel.

We waren op pony kamp. We gingen bingo doen in de avond. En ja, daar horen natuurlijk flut cadeautjes bij. Maar m’n vriendin zat gelijk te zeiken: “ik heb haar de cadeautjes uit een rommel bak zien halen”. :roll:

wat dacht jij dan?!
Nou ja, zij wilde geen cadeaus meer, maar goed zag nog een paar paardrijsokken en die heb ik mooi kunnen meenemen. Maar goed, dacht m’n vriendin dan dat ze juwelen kon winnen bij de bingo?

**Geplaatst**: 04-12-23 11:17

Geplaatst: 04-12-23 11:17

Benzz schreef:
Ik was 9 en droomde al jaren over een eigen pony. Met Sinterklaas lag er een halster plus touw onder de boom met een briefje: degene die het past wacht op je in de schuur( we hadden een grote schuur waar een box ingebouwd was voor mijn verzorgpony zodat ik ook in de winter naar de rijvereniging kon). Ik dacht echt: eindelijk! Stond er een groot hobbelpaard in de schuur. De hele familie had lol, behalve mijn moeder, die zei: oh dat gezichtje, je dacht echt dat je een pony kreeg, had zoveel spijt ervan. Nu 38 jaar later kan ik er om lachen

Oh hier kan ik gewoon echt boos om worden. Wat is er nou lollig aan het niet uit laten komen van de grote droom van een kind en ook na het zien van de teleurstelling lol houden? Echt, gooi jezelf weg.

Fijn dat je er nu om kan lachen en dat je moeder destijds ook door had dat het niet handig was. Stom gedoe -O-

**Geplaatst**: 04-12-23 11:20

Re: WTF/stomme/ongepaste cadeaus

Geplaatst: 04-12-23 11:20

Nou, ik heb dat een beetje met het hele sinterklaas gedoe. Niet elk kind houdt van verrassingen en alle spanning er om heen. Maar ja, de ouders zeggen soms ''dat hoort erbij''. Voor wie doe je het dan? Dan doe je het naar mijn idee alleen voor je eigen plezier als ouder

**Geplaatst**: 04-12-23 11:34

Geplaatst: 04-12-23 11:34

Benzz schreef:
Ik was 9 en droomde al jaren over een eigen pony. Met Sinterklaas lag er een halster plus touw onder de boom met een briefje: degene die het past wacht op je in de schuur( we hadden een grote schuur waar een box ingebouwd was voor mijn verzorgpony zodat ik ook in de winter naar de rijvereniging kon). Ik dacht echt: eindelijk! Stond er een groot hobbelpaard in de schuur. De hele familie had lol, behalve mijn moeder, die zei: oh dat gezichtje, je dacht echt dat je een pony kreeg, had zoveel spijt ervan. Nu 38 jaar later kan ik er om lachen

Dit zijn echt heel verdrietige verhalen. Dat doe je een kind gewoon niet aan.

Bij ons is het wel andersom gebeurd, een van ons wilde een vrij prijzige handheld console hebben voor een verjaardag. Mijn ouders hadden dat ding gekocht, maar in de doos van zo'n goedkope puzzel van de Wibra gedaan en die ingepakt. Degene die dat console wilde hebben pakte de doos uit met de grote hoop dat het een console was, ziet de puzzel en is oprecht blij met de puzzel. Toen gevraagd werd de puzzel open te maken en daar de console uit tevoorschijn kwam was de verrassing natuurlijk compleet.

**Geplaatst**: 04-12-23 11:39

Re: WTF/stomme/ongepaste cadeaus

Geplaatst: 04-12-23 11:39

Mijn broer heeft zo ooit eens met kerst een doosje ondergoed met geld ertussen gehad. Kind werd door alle neefjes uitgelachen en werd dus flink boos over 'stom' cadeau, terwijl in alle commotie vergeten werd dat er een serieus bedrag bij zat. Ook niet handig.

**Geplaatst**: 04-12-23 11:45

Re: WTF/stomme/ongepaste cadeaus

Geplaatst: 04-12-23 11:45

Mensen hebben soms echt gebrek aan inlevingsvermogen, en zeker bij kinderen is dat heel sneu.

Maar ook bij volwassenen kan het echt mis gaan.

Mijn moeder moest een hysterectomie ondergaan, op verdenking van kanker. Natuurlijk maakte ze zich grote zorgen (was begin jaren 1980). De huisarts (+ gezin) was een huisvriend. Zijn vrouw kwam voor de operatie mijn moeder een cadeautje brengen... Een boek over het stervensproces van een vrouw aan baarmoederkanker...

**Geplaatst**: 04-12-23 11:46

Geplaatst: 04-12-23 11:46

Hevonen schreef:
Mensen hebben soms echt gebrek aan inlevingsvermogen, en zeker bij kinderen is dat heel sneu.

Maar ook bij volwassenen kan het echt mis gaan.

Mijn moeder moest een hysterectomie ondergaan, op verdenking van kanker. Natuurlijk maakte ze zich grote zorgen (was begin jaren 1980). De huisarts (+ gezin) was een huisvriend. Zijn vrouw kwam voor de operatie mijn moeder een cadeautje brengen... Een boek over het stervensproces van een vrouw aan baarmoederkanker...

Noooooo, dit kan echt niet

Wat tactloos

**Geplaatst**: 04-12-23 11:58

Geplaatst: 04-12-23 11:58

Hevonen schreef:
Mensen hebben soms echt gebrek aan inlevingsvermogen, en zeker bij kinderen is dat heel sneu.

Maar ook bij volwassenen kan het echt mis gaan.

Mijn moeder moest een hysterectomie ondergaan, op verdenking van kanker. Natuurlijk maakte ze zich grote zorgen (was begin jaren 1980). De huisarts (+ gezin) was een huisvriend. Zijn vrouw kwam voor de operatie mijn moeder een cadeautje brengen... Een boek over het stervensproces van een vrouw aan baarmoederkanker...

Oh wat schaamteloos

Dat kan écht niet.

**Geplaatst**: 04-12-23 12:38

Geplaatst: 04-12-23 12:38

Hevonen schreef:
Mensen hebben soms echt gebrek aan inlevingsvermogen, en zeker bij kinderen is dat heel sneu.

Maar ook bij volwassenen kan het echt mis gaan.

Mijn moeder moest een hysterectomie ondergaan, op verdenking van kanker. Natuurlijk maakte ze zich grote zorgen (was begin jaren 1980). De huisarts (+ gezin) was een huisvriend. Zijn vrouw kwam voor de operatie mijn moeder een cadeautje brengen... Een boek over het stervensproces van een vrouw aan baarmoederkanker...

WTF

**Geplaatst**: 04-12-23 13:38

Geplaatst: 04-12-23 13:38

Een pakje wafels voor mijn verjaardag. Na het lezen van al jullie berichten, niet het ergste wat iemand kan overkomen, maar ik had echt zoiets van uh... oke bedankt?

**Geplaatst**: 04-12-23 13:47

Geplaatst: 04-12-23 13:47

Oh God, sommige dingen zijn echt te erg voor woorden.

Van andere denk ik dan weer.. zo erg is het nou ook weer niet.. Beetje dankbaarheid enzo..
Ik geloof dat wij zo'n surprise maar 1x gedaan hebben, in de lagere school. Ik herinner me niet meer hoe dat in zijn werk ging, wel wat ik kreeg: een vriendenboekje van Barbie. Ik was niet echt heel erg into Barbie, maar het vriendenboek op zich vond ik erg leuk.

Ik was ook geen meisjemeisje. Poppen ed waren sowieso niet mijn ding. Helaas kreeg ik die wel eens haha.
En ooh, ik vond het vreselijk als ik kleren kreeg voor een verjaardag of kerst oid haha. Achteraf gezien denk ik daar anders over: evengoed zaten mijn ouders krap bij kas, en sprong de familie op die manier bij? Ik gok maar wat hoor, mijn ouders zijn gescheiden toen wij nog erg jong waren, dus het zou zo maar eens kunnen.

En eerlijk, anderzijds waren wij goed genoeg voorzien qua speelgoed. Als kind heb je geen enkel besef van geld, van hoeveel die nieuwe playstation eigenlijk kost, hoe lang je ouders daarvoor moeten werken, hoeveel rekeningen ze al te betalen hebben, wat ze eigenlijk allemaal moeten laten om jou dat gevraagde item te kopen, ...

Natuurlijk is het l*llig als je ziet hoe nichtjes en neefjes veel meer en misschien ook wel gavere spullen krijgen - en ik snap dat een kind dat niet "snapt" - maar.. het is wel gewoon helaas de realiteit. Oom of tante kan er financieel beter voor staan, en dat zal je dan zien in de cadeau's voor hun eigen kinderen. En je kan iemand niet verplichten hetzelfde voor jouw kind(eren) te doen.

Idem die surprises - de ene ouder is de andere niet, heeft niet dezelfde financiële mogelijkheden, of is misschien niet even creatief als een andere ouder. Knap l*llig als jij aan het kortste einde trekt, dat sowieso! En ik weet niet hoe je dat oplost: meer toezicht van de ouders? Van de leerkracht?

Ivm voortrekken - we vinden er allemaal wat van, maar ook hier: de realiteit. Ik trek mijn eigen familie ook kei hard voor, dat geef ik eerlijk toe. Ik spendeer over het algemeen (soms veel) meer aan hun cadeau's dan aan die van mijn schoonfamilie - maar gezien ik die overwaarde spendeer van mijn eigen zuurverdiende geld, wil ik daar niemand over horen klagen. De cadeau's voor mijn schoonfamilie komen van de gemeenschappelijke rekening, en als ik een leuk cadeau zie voor iemand van mijn eigen familie dat een stuk(je) meer kost, betaal ik het gewoon zelf. Is dat eerlijk? Misschien niet helemaal - maar gezien ik dat zelf betaal, vind ik niet dat er over gestruikeld hoeft te worden.

Soms heb je nou eenmaal een betere band met iemand. Als je als oma kleinkind 1 elke week 3x ziet, en kleinkind 2 maar 1x in de maand, is het toch gewoon normaal dat de band met kleinkind 1 dieper gaat, en dat daar waarschijnlijk ook iets meer aan wordt uitgegeven? Ik zeg niet dat je daar blij van moet worden, maar als we even eerlijk zijn.. dat is gewoon normaal.. Toch? Ik geef ook meer aan iemand uit waar ik meer een band mee heb, dan aan dat familielid oid dat ik veel minder vaak zie.

Wij hebben vorig jaar met Kerst lootje getrokken met mijn schoonfamilie. Degene die mijn lootje trok kreeg zelf exact wat hij op zijn wensenlijstje had ingevuld - ik kreeg gewoon niks. En ook al ben ik al lang geen kind meer - het wrong wel. Ik had wel netjes een cadeautje gekocht, nog boven budget ook. En zelf mocht ik dan met lege handen naar huis. Dit jaar doen we geen lootjes - maar degene die mij vorig jaar trok, krijgt van mij gewoon hetzelfde als wat ik van hem kreeg: lekker niets. Mijn cadeautje is ook niet achteraf gekomen oid, dus dikke doei haha.

**Geplaatst**: 04-12-23 13:57

Geplaatst: 04-12-23 13:57

Ik heb ook wel cadeaus gehad waar ik persoonlijk niets mee kon maar was/ben eigenlijk vrijwel altijd blij dat er iig aan me gedacht is.
Enige waar ik nooit zo blij van werd waren de cadeautjes van mijn opa's vrouw, dat ik een schurfthekel aan haar heb heeft niet meegeholpen uiteraard maar ze kwam altijd aanzetten met zelfgemaakte dingen die totaal niet de smaak waren vd ontvanger, te kinderachtig voor woorden (tasje met bepaalde print/stof die je een 5 jarige nog niet zou geven bijvoorbeeld

) of al uit elkaar vielen als je er maar naar wees. _O-

En ze wist het heus wel dat we niet op dat soort cadeaus zaten te wachten en toch stug blijven geven en vervolgens beledigd zijn dat het werd doorgeschoven of nooit gebruikt werd.

**Geplaatst**: 04-12-23 14:21

Re: WTF/stomme/ongepaste cadeaus

Geplaatst: 04-12-23 14:21

Ik heb zoveel wtf cadeaus gehad na de scheiding van mijn ouders.

Een keer van de vriendin van mijn pa: een wokpan.
Dan kon ik vaker koken. Ik was 15. Haar kinderen waren ouder en deden nooit wat in huis. "Ja maar zij werken al". Ehm ik ging gewoon naar school. Haar kinderen kregen dan bijvoorbeeld nieuwe sneakers.

Er is ook een periode geweest na de scheiding dat mijn moeder heel krap zat. Dus toen had ze besloten dat we geen cadeautjes zouden doen. Niet voor verjaardagen, niet voor sinterklaas, niet voor kerst, gewoon niks. Toen begreep ik het. Nu jaren later begrijp ik het nog steeds, en enerzijds ben ik blij dat ik die hele heisa niet heb qua cadeautjes. Of dat ik moet bedenken wat ik moet kopen voor een ander of zelf vragen. Aan de andere kant vind ik het enorm jammer dat er nooit een moment is dat er 'aan je gedacht wordt'. Maar iedereen vind het prima zo, dus daar moet ik het mee doen.

**Geplaatst**: 04-12-23 14:26

Geplaatst: 04-12-23 14:26

De laatste keer dat ik bij mijn moeder kwam voor mijn verjaardag had ze haar favouriete gebak gekocht voor mijn verjaardag, welke ik ranzig vind. Wat ze heel goed wist, heb het van kinds af aan tot niet lang daarvoor altijd afgeslagen en gezegd hoe vies ik het vind. Maar ze wist zogenaamd van niks en werd boos want ik moest niet zo ondankbaar doen. En toen at ze de 2e "die voor mij was" zelf met genoegen op en had ik de verjaardagsfeer verpest aldus haar :')

.

Nou was de situatie thuis uberhaupt niet erg goed en is alle contact met moeders inmiddels verbroken (niet puur om gebak natuurlijk). Maar laten we zeggen dat feestdagen met cadeaus of vieringen nog lange tijd slechte nasmaak hebben gehad door de slechte herinneringen. Maar dat is een ander off-topic verhaal.

Amber_anne schreef:
School zou eigenlijk iets moeten verzinnen op de surprises om daar sturing in te geven

Bij ons was de regel dat je iets van het lijstje moest geven (lijstje moest je 5 opties op zetten). Als je suprise lelijk was had je iig nog leuke cadeautjes

.

Laatst bijgewerkt door Cambionn op 04-12-23 15:11, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 04-12-23 14:35

Re: WTF/stomme/ongepaste cadeaus

Geplaatst: 04-12-23 14:35

Volgensmij heb ik deze al eens in het vorige topic gezet, maar de ergste was toch mijn groep 8 surprise :')

Ik was een typisch pennymeisje en daar werd ik ook flink mee gepest. Voor die surprise kreeg ik een doos oud papier (waar je dan in moest grabbelen) met een gedichtje waar in verteld werd dat sint een leuker cadeau had geregeld als ik het niet zoveel over paarden had (of iets in die strekking). Cadeau was een of ander flut ding zoals een pen of een zakje sloffe pepernoten ofzo. Die was wel echt extreem zuur.

Voor de rest gelukkig nooit hele gekke cadeaus gekregen, behalve hier en daar wat Didl spullen van mijn oma terwijl ik al 16+ was :')

**Geplaatst**: 04-12-23 14:44

Geplaatst: 04-12-23 14:44

LWDaisy schreef:
Oh God, sommige dingen zijn echt te erg voor woorden.

<knip>
Soms heb je nou eenmaal een betere band met iemand. Als je als oma kleinkind 1 elke week 3x ziet, en kleinkind 2 maar 1x in de maand, is het toch gewoon normaal dat de band met kleinkind 1 dieper gaat, en dat daar waarschijnlijk ook iets meer aan wordt uitgegeven? Ik zeg niet dat je daar blij van moet worden, maar als we even eerlijk zijn.. dat is gewoon normaal.. Toch? Ik geef ook meer aan iemand uit waar ik meer een band mee heb, dan aan dat familielid oid dat ik veel minder vaak zie.

Uhm nee. Wat mij betreft echt niet. Het kind kan daar immers helemaal niks aan doen? Misschien woont het verder weg, gaat het naar de bso ipv naar oma uit school ofzo of is er een andere reden? Je gaat toch niet voor je ene kleinkind een heel duur sinterklaascadeau kopen en voor de andere iets spotgoedkoops 'omdat de band beter is'? Ik begrijp hier echt niks van... Mijn moeder heeft zes kleinkinderen en die krijgen allemaal evenveel cadeautjes voor ongeveer een gelijk bedrag. Zowel voor verjaardagen als met sinterklaas. Gelukkig maar $_/-\o_$

**Geplaatst**: 04-12-23 15:03

Geplaatst: 04-12-23 15:03

ElfBeau_067 schreef:
Lang niet zo erg maar een vriendin van mij vond dat wel.

We waren op pony kamp. We gingen bingo doen in de avond. En ja, daar horen natuurlijk flut cadeautjes bij. Maar m’n vriendin zat gelijk te zeiken: “ik heb haar de cadeautjes uit een rommel bak zien halen”. wat dacht jij dan?!
Nou ja, zij wilde geen cadeaus meer, maar goed zag nog een paar paardrijsokken en die heb ik mooi kunnen meenemen. Maar goed, dacht m’n vriendin dan dat ze juwelen kon winnen bij de bingo?

Vroeger had de Wehkamp een jaarlijkse bingo voor medewerkers en hun familie. Een vere achter-groot-tante werkte daar dus wij gingen daar met de hele familie heen. En daar vielen echt beste prijzen, met hoofdprijzen in de 3-nummerige winkelprijzen zeg maar. Niet alles hoor, ook genoeg klein spul. Maar het kán dus wel.

Was voor ons een gezellige traditie om heen te gaan. Maar uiteindelijk was mijn familie daar best berucht. Omdat die zo groot was en we vaak met veel boekjes speelde en dus altijd wel met meerdere prijzen naar huis gingen. Na een paar jaar kwam er een tegel met max. aantal mensen die mee mochten en daar voelen wij ons op z'n minst verantwoordelijk voor

. Inmiddels is dat familielid daar weg en is de bingo traditie daarmee ten einde gekomen.

**Geplaatst**: 04-12-23 15:37

Re: WTF/stomme/ongepaste cadeaus

Geplaatst: 04-12-23 15:37

Ik heb voor mijn 28e verjaardag een kinderketting met een eenhoorntje gehad van mijn broertje.

Ding was spuuglelijk, zat zo strak als een choker en heb ik aan mijn stiefmoeder gegeven voor haar 4 jarige kleindochter. :')

**Geplaatst**: 04-12-23 15:37

Geplaatst: 04-12-23 15:37

Cambionn schreef:
ElfBeau_067 schreef:
Lang niet zo erg maar een vriendin van mij vond dat wel.

We waren op pony kamp. We gingen bingo doen in de avond. En ja, daar horen natuurlijk flut cadeautjes bij. Maar m’n vriendin zat gelijk te zeiken: “ik heb haar de cadeautjes uit een rommel bak zien halen”. wat dacht jij dan?!
Nou ja, zij wilde geen cadeaus meer, maar goed zag nog een paar paardrijsokken en die heb ik mooi kunnen meenemen. Maar goed, dacht m’n vriendin dan dat ze juwelen kon winnen bij de bingo?
Vroeger had de Wehkamp een jaarlijkse bingo voor medewerkers en hun familie. Een vere achter-groot-tante werkte daar dus wij gingen daar met de hele familie heen. En daar vielen echt beste prijzen, met hoofdprijzen in de 3-nummerige winkelprijzen zeg maar. Niet alles hoor, ook genoeg klein spul. Maar het kán dus wel.

Was voor ons een gezellige traditie om heen te gaan. Maar uiteindelijk was mijn familie daar best berucht. Omdat die zo groot was en we vaak met veel boekjes speelde en dus altijd wel met meerdere prijzen naar huis gingen. Na een paar jaar kwam er een tegel met max. aantal mensen die mee mochten en daar voelen wij ons op z'n minst verantwoordelijk voor . Inmiddels is dat familielid daar weg en is de bingo traditie daarmee ten einde gekomen.

Ik ken ook wel geld bing's met behoorlijke prijzen. Denk allen wel dat dit een heel andere categorie bingo is als die op ponykamp. Daar gaat het om gezellig iets met zn allen doen en leuke kleine prijsjes.

**Geplaatst**: 04-12-23 15:44

Geplaatst: 04-12-23 15:44

Tink89 schreef:
LWDaisy schreef:
Oh God, sommige dingen zijn echt te erg voor woorden.

<knip>
Soms heb je nou eenmaal een betere band met iemand. Als je als oma kleinkind 1 elke week 3x ziet, en kleinkind 2 maar 1x in de maand, is het toch gewoon normaal dat de band met kleinkind 1 dieper gaat, en dat daar waarschijnlijk ook iets meer aan wordt uitgegeven? Ik zeg niet dat je daar blij van moet worden, maar als we even eerlijk zijn.. dat is gewoon normaal.. Toch? Ik geef ook meer aan iemand uit waar ik meer een band mee heb, dan aan dat familielid oid dat ik veel minder vaak zie.

Uhm nee. Wat mij betreft echt niet. Het kind kan daar immers helemaal niks aan doen? Misschien woont het verder weg, gaat het naar de bso ipv naar oma uit school ofzo of is er een andere reden? Je gaat toch niet voor je ene kleinkind een heel duur sinterklaascadeau kopen en voor de andere iets spotgoedkoops 'omdat de band beter is'? Ik begrijp hier echt niks van... Mijn moeder heeft zes kleinkinderen en die krijgen allemaal evenveel cadeautjes voor ongeveer een gelijk bedrag. Zowel voor verjaardagen als met sinterklaas. Gelukkig maar $_/-\o_$

Ik ben het volledig met Tink89 eens, mijn schoonouders blijkbaar met LWDaisy.

Wij wonen op bijna anderhalf uur rijden en hun kleinzoon woont in dezelfde straat.
Blijkbaar mag ik dus over een paar jaar aan mijn dochter uitleggen dat dat de reden is waarom ze gebruikt speelgoed, wat 9 van de 10x niet eens naar behoren werkt van opa en oma krijgt?

Nee sorry in mijn ogen werkt het niet zo, en gelukkig in de ogen van de andere opa en oma’s ook niet, daar zijn alle kleinkinderen gelijk, of ze die nou meerdere keren per week zien of eens per maand.

Mijn ouders zijn gescheiden en mijn vader hertrouwd, de kleinkinderen van zijn vrouw zijn voor hem net zo belangrijk als zijn eigen, gelukkig.

**Geplaatst**: 04-12-23 17:35

Geplaatst: 04-12-23 17:35

Ik heb ook een keer gehad dat m’n neefjes allerlei cadeautjes kregen voor kerst (denk zes of acht) en ik 1 cadeau. Ik was denk 8,9 of 10. Maar het was wel even rot. Toen hadden we ook nog (we bedoel ik mijn zusjes mijn neefjes en ik) allemaal hetzelfde cadeau gekregen.

**Geplaatst**: 04-12-23 18:21

Geplaatst: 04-12-23 18:21

Percy schreef:
Die met het hobbelpaard in de schuur is pijnlijk herkenbaar maar dan met een hond.

Ik wilde al heel lang een hond.
Mijn ouders waren op vakantie en belden elke dag even op. Al snel begonnen ze te hinten dat ze een geweldig cadeau voor me hadden. Lief, zacht, knuffelbaar en het blafte. Elke dag was er een nieuwe hint en elke dag was ik er meer van overtuigd dat ze met een hond thuis zouden komen.

Dat kwamen ze ook alleen was hij van pluche en blaffen deed hij inderdaad, als de batterij niet op was.
Mijn teleurstelling begrepen ze niet echt.

Een paar jaar later heb ik wel vreselijk moeten lachen om het cadeau wat ze voor me meebrachten. Een longeerzweep voor mijn paardje.
Ze hadden die ergens in een etalage zien liggen en vol trots overhandigden ze die aan mij. Eenmaal uitgepakt lag bezoek helemaal dubbel want wat zij voor een longeerzweep hadden aangezien was een sm zweep voor in de slaapkamer

Over hond gesproken.

Mijn ouders hadden mij een Japanse hond beloofd. We hadden er twee en eentje was overleden. De volgende zou voor mij worden

Mijn vader is op een dag dus een hond gaan halen, echt een project gevalletje. Toen ik terug van school kwam werd me gezegd dat ik stil moest zijn zodat de puppy niet zou schrikken.

Ik dus helemaal blij naar boven gelopen om mijn nieuwe Japanse puppy te bekijken.

Was het een shiba -O-

hij vond dat ras beter bij 9 jarige mini ik passen. Gevolg? Hij liep altijd met de shiba die ik satan heb gedoopt en ik liep met onze akita.

Mijn tweede hond was iets beter gelukt en was weer gewoon een akita. shiba heeft een goed leven verder bij mijn vader en hij is er doodsbang voor. regelmatig loop ik met 3 akita's en een straathond in een hand en is hij met moeite mijn verjaardagscadeau van 16 jaar geleden aan het temmen