Femke_Tweety schreef:Zo, even een update over mijn tandarts twijfel.
Maandag heel uitgebreid met de tandarts/dierenarts de boel besproken.
En op dit moment kiezen we in overleg voor (nog) niet behandelen.
Ja, ik en stalgenoten zien dat hij iets anders begint te kauwen
En
Ja, daar zal best iets aan de hand zijn. (losse kies, haak of wat dan ook)
Waarom dan toch op dit moment niet,
Tweet eet nog zat, heeft veel energie, maakt geen proppen, lijkt niet pijnlijk, stinkt niet uit zijn mond.
Tweet is 9 jaar geleden voor het laatst bij de tandarts geweest (daarna een hele poos met zijn gezondheid lopen tobben, en in overleg met de behandelend dierenartsen toen besloten om zo min mogelijk aan hem te 'prutsen' en hem zo veel mogelijk gewoon 'simpel' paard te laten zijn.
Verwachting toen was ook allerminst dat hij er nu, 9 jaar later, nog zou zijn.
(Wellicht hadden we dan voor ander beleid gekozen, maar met de kennis en situatie van toen met Tweet sta ik nog altijd achter de bewuste keus op dàt moment)
Het betekent echter wel dat àls we nu gaan sleutelen in zijn mond, er waarschijnlijk veel moet gebeuren.
Je weet nooit wat precies, maar groot werk is wel de verwachting bij een paard dat richting de 30 loopt (bijna 29 maar dierenarts zei 'richting 30')
En de eerlijke vraag is of hij daar ook écht beter van wordt.
De dierenarts zei ook, als ik zijn gebit volledig zou kennen, en we ieder half jaar controle hadden gehad, dan hadden we beter kunnen inschatten wat er nu speelt (snap ik, en tegenwoordig is het ook veel gebruikelijker om paarden echt jaarlijks te controleren, in plek van 'als je wat merkt laten nakijken)
Groot onderhoud, zeg bijvoorbeeld 2 kiezen weg, haken weg etc, verstoord de balans die hij nu heeft
Kan positief uitpakken.
Maar met pech pakt het negatief uit
Eenmaal kiezen eruit betekent bijvoorbeeld veel vaker controles. Mogelijk ook andere kiezen die steun kwijt zijn. En dus versneld ook losser gaan zitten.
Dat, in combinatie met een paard dat niet erg lekker gaat op verdoving (en zonder verdoving is écht geen optie)
Maakt dat de balans op dit moment doorslaat naar:
Nu nog niet.
Op het moment dat er 'niets meer te verliezen is' kunnen we altijd nog zien of het hem kan helpen.
Als hij dus echt slecht gaat kauwen, afvalt, pijn heeft, etcetera.
Dan is de balans anders
Dan heeft wèl behandelen meer voordelen dan nadelen.
Maar omdat hij dus op zich zat eet, niet afvalt, zat energie heeft, zijn de mogelijke nadelen op dit moment voor hem mogelijk groter dan de voordelen.
Dus nemen we het nu nog voor lief dat hij inderdaad iets anders begint te kauwen (vooral met zijn hoofd laag, hoofd normale hoogte valt het niet zo op)
Perfect zal het op zijn leeftijd sowieso niet meer worden.
Was een lang en uitgebreid en heel eerlijk gesprek met eerlijk advies.
Ik blijf hem wel monitoren uiteraard, en als er dingen wijzigen kan het zijn dat er dus alsnog naar zijn gebit gekeken gaat worden.
Maar op dit moment laten we het even zitten.
Ik heb ook een probleem paard wat betreft de verdovingen alleen die van mij komt er niet "in". Na 5x haar gewicht draaft ze nog vrolijk over het terrein (erg gevaarlijk als ze 28 zijn natuurlijk zoveel verdoving).
Nu heb ik de laatste keer haar naar een hengstenboer gebracht en daar hebben ze een opvoelbox en een speciale box om haar klem te zetten tijdens de verdoving. Het is een gewone stal maar met een tussenschot wat ze kunnen schuiven. Dit deden ze rustig zonder stress. Daardoor gaf ze zich (voor het eerst ooit) volledig over hierdoor maar 2x haar gewicht aan verdoving nodig gehad om naar de opvoelbox te begeleiden en hierin kon ze ook nergens heen dus gaf ze zich ook over en kon ze behandeld worden.
Wellicht een optie om met minimale of geen verdoving je oudje in de opvoelbox te laten kijken/voelen naar het gebit? Mocht je echt het idee krijgen dat die behoefte er is natuurlijk.
Die van mij mag alleen terug komen bij zichtbaar ongemak, gelukkig nog nooit enige bijzonderheden gehad bij dr gebit want jeetje wat is dat een strijd en stress met een 500 kilo