Bokt.nl

**Geplaatst**: 09-06-25 13:05

Re: De Grens. Ofwel, hoe ver ga je met een ouder paard

Geplaatst: 09-06-25 13:05

Je mag mij wel een pb sturen.

**Geplaatst**: 19-07-25 12:39

Geplaatst: 19-07-25 12:39

Ikzelf heb de keuze gemaakt om mijn fjord de luxe te geven van een godin in Frankrijk.
Zag de stalling al een paar keer eerder voorbij komen en mijn interesse was gewekt. Na het onverwachte overlijden van mijn shetlander en het stoppen van mijn bijrijdster voor mijn fjord heb ik de keuze gemaakt.
Nog geen seconde spijt gehad. Wat heeft ze het goed en ontzettend naar haar zin. De verzorging top, hele dagen struinen door bos, sober gras, heuveltjes en riviertjes. Samen met haar vaste clubje. Ik krijg updates via filmpjes en foto's. Een beter pensioen had ik niet kunnen bedenken. Mocht iemand nog een goed plekje zoeken of meer info willen, neem gerust contact met mij op en ik vertel je alles over dit mooie verborgen paradijs en mijn ervaring!

**Geplaatst**: 20-07-25 18:29

Geplaatst: 20-07-25 18:29

Het is zo vreselijk moeilijk en een rotbesluit.

Ik zat en zit ontzettend in over mijn twee oudjes van ruin 25 en merrie van 33. Al denk ik wel dat we onze ruin de winter wel door trekken met het ophogen van de pap.

Onverwacht is van de week onze golden mare eerst gegaan. 13 jaar was ze.
Koliek waarvan de oorzaak niet gevonden is een 3 maand terug. Toen had ze namelijk een 3 a 4 keer in korte tijd achter elkaar koliek. Dokteren met de kliniek. Niets gevonden.
Ze had ook elke keer maagoverlading. Dat is heel verdrietig om te zien.
Nu was hetzelfde koliek beeld weer terug.
Over opereren stond ons besluit al vast. Opereren doen we niet.
We hebben besloten haar te laten gaan. Het was goed zo.
En ze is heel vredig gegaan. De volgende dag is ze opgehaald door paardencrematorium de brebrogh.

Waardig afscheid voor een schat van een pony.

De twee oudjes hebben beide ppid en krijgen daar medicijnen voor.
De ruin Moonlight loopt met pieken en dalen niet zuiver. Ouderdoms kwaaltjes horen erbij en als ik zie hoe hij ravot met de jonge dartmoor en prima kan liggen en rollen. Geloof ik dat het met hem wel goed komt tot volgend jaar. Zijn gewicht moeten we in de gaten houden. Hij kreeg al 1 seniores priores. Dat hebben we nu verdubbeld. En elke dag een uur a 2 uur op het gras.

De oude dame kelly van 33. Krijgt pijnstillers erbij. En zij staat al een aan paar jaar op geweekt voer naast hooi/gras wat ze nog at. Dit lukt haar niet heel goed meer. En ze moet het echt wel hebben van het geweekte voer en ruwvoer uit zak zoals agrobs pre alphin senior of hartog senior.
En dan word madame ook nog kieskeurig! Seniores priores hoeft ze niet meer. Pff demente oude paarden kuren?!
Haar gebit word slechter en we zien haar niet meer liggend slapen.
We hebben een camera sinds een paar maand. Em sat is ontzettend prettig. Dan zijn ze goed te monitoren.

Nu met de pijnstillers en droog weer dus droge bodem zien we haar alleen rollen. Waarbij ze wel overeind komt maar niet soepel meer en soms in 2 of 3 keer.
Zo de winter in laten gaan voelt niet fijn.
Maar het is zo dubbel,want in een goede bui galoppeert nog wel is en heeft ze ook een jonge pony glans in haar ogen. Zo'n ondeugende twinkel. Maar aan de andere ze is lichamelijk zo wisselend. En is ze gevoeliger geworden op de voeten. En vermoeden we dat ze heel licht bevangen was/is. Inmiddels vanalles aangepast natuurlijk.

Het is emotioneel zwaar twee in korte tijd. Dan vraag ik me af wat ik in godsnaam fout doe. Maar ja van de één weet je dat het er aan komt en de ander is, helaas, plotseling. En waarvan je had gehoopt dat het een incident was.

**Geplaatst**: 20-07-25 18:43

Re: De Grens. Ofwel, hoe ver ga je met een ouder paard

Geplaatst: 20-07-25 18:43

Het "we zien haar niet meer liggend slapen" is een alarmbel. Dat houden ze 2-3 maanden vol en dan zit je met een slaaptekort wat gezondheidsklachten gaat geven. Dat lichamelijk wisselend kan daar ook van komen.
En nee, als je er een van 25 en een van 33 hebt staan is "wat doe ik fout" nu niet bepaald van toepassing.

**Geplaatst**: 20-07-25 20:46

Re: De Grens. Ofwel, hoe ver ga je met een ouder paard

Geplaatst: 20-07-25 20:46

Hé wat lastig en verdrietig allemaal. Maar niet goed overeind kunnen komen na rollen en niet gaan liggen zijn wel 2 dingen die aangeven dat haar lijf echt niet meer doet wat ze wil. Je zou kunnen kijken of je nog een ander soort supplement of zwaardere pijnstiller kunt krijgen, zodat je kan zien hoe ze dan is en of dat eventueel een werkbare situatie is. Maar zo de winter ingaan, klinkt niet heel eerlijk.

Ik hoop natuurlijk ook dat die van mij in volle galop de wei in rent en dan ineens omkiept en dat het zomaar klaar is, terwijl ze haar gedachten bij gras en gek doen, had. Maar in de praktijk weten we natuurlijk dat die situaties bijna nooit voorkomen…

**Geplaatst**: 21-07-25 09:47

Geplaatst: 21-07-25 09:47

Horsie84 schreef:
De oude dame kelly van 33. Krijgt pijnstillers erbij. En zij staat al een aan paar jaar op geweekt voer naast hooi/gras wat ze nog at. Dit lukt haar niet heel goed meer. En ze moet het echt wel hebben van het geweekte voer en ruwvoer uit zak zoals agrobs pre alphin senior of hartog senior.
En dan word madame ook nog kieskeurig! Seniores priores hoeft ze niet meer. Pff demente oude paarden kuren?!
Haar gebit word slechter en we zien haar niet meer liggend slapen.
We hebben een camera sinds een paar maand. Em sat is ontzettend prettig. Dan zijn ze goed te monitoren.

Nu met de pijnstillers en droog weer dus droge bodem zien we haar alleen rollen. Waarbij ze wel overeind komt maar niet soepel meer en soms in 2 of 3 keer.
Zo de winter in laten gaan voelt niet fijn.

Lastig hoor. Voor jou kan ik geen antwoord geven. Maar alleen mijn verhaal vertellen.

Met mijn 29 jarige die nog gereden wordt krijgen we soortgelijke problemen. Die konden we nog in bloedvorm houden met mijn geweekte voer. Hij heeft ook altijd een goed eetlust gehad. Maar nu eet hij sinds een week of 2 ook ineens heel wisselend.
Zijn brokken en pulp gemengd laat hij ineens staan. Ik kan en wil niet naar ander voer omdat dat altijd iets gaat zijn met minder voedingswaarde. En ik heel weinig zin heb in allerlei voersoorten te hebben staan die hij dan ook weer laat liggen. En als hij zo doorgaat wordt dat mijn grens.
Ik weet behoorlijk goed hoe ik moet voeren, maar als hij daar niet meer aan mee wil werken wordt dat hem, Ik ga na 29 topfitte jaren niet met een wandelende kapstok lopen pappen en nat houden als het gras echt achteruitgaat in voedingswaarde en ze eens ene dag niet op de wei kunnen van de winter vanwege de modder..

Hij heeft zijn hele leven graag gegeten en veel gehouden van op pad gaan. Als het eten ophoudt(minder wordt), houdt het op pad gaan ook op. En wat blijft er dan over voor hem?
Zijn jaren er voor zijn té goed geweest om nog voor aftakeling te willen gaan.

En daar speelt ook bij mee dat ik gék wordt van dat gemodder. Het gevoel dat ik het niet meer goed kan doen. Ik heb hem nu 27 jaar mega goed kunnen verzorgen. Als dat niet lukt, wordt ik er moedeloos van. En dat mág ook meetellen.

Nou moet ik er wel bij zeggen dat ik ook nog 50% kans inschat dat hij volgende week ineens weer helemaal het mannetje is. Dus dat ik daardoor ook wel 'makkelijk praten' heb. Vanaf een kleni afstandje nog.